Aνατρέχουμε σε μία ταινία του 2017 που για λίγες ημέρες ακόμα προβάλλεται στην ελληνική πλατφόρμα Cinobo. Ο λόγος για το “Τσώρτσιλ” του Τζόναθαν Τεπλίτζκι. Μπορεί να βρέθηκε στη σκιά του “Darkest Hour” που κυκλοφόρησε λίγους μήνες αργότερα με παρόμοια θεματική, ωστόσο αποτελεί μία αξιοπρεπή ανθρωποκεντρική προσέγγιση μιας προσωπικότητας που σε μεγάλο βαθμό με τις αποφάσεις του έκρινε τη έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Γράφει ο Μίλτος Τόσκας
Οι μάχες συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό. Οι σύμμαχοι έχουν ανατρέψει την εις βάρος τους κατάσταση και ετοιμάζονται για το καίριο χτύπημα στον αντίπαλο στρατό των Ναζί. Μεγάλος στόχος η απελευθέρωση της Γαλλίας. Ιστορικά η απόβαση στη Νορμανδία έγινε στις 6 Ιουνίου του 1944. Στο δικό μας πλάνο κυριαρχεί ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο οποίος καλείται να διαχειριστεί μία δύσκολη κατάσταση.
Το δράμα μεταφέρεται και σε προσωπικό επίπεδο, καθώς βιώνει την αμφισβήτηση. Ένας ηγέτης καλείται να ισορροπήσει και να αποδεχθεί τον ρόλο του στη νέα τάξη πραγμάτων. Μία άτυπη αποκαθήλωση λίγο πριν την τελική ευθεία. Νιώθει την προσβολή, ο εγωισμός του έχει πληγωθεί, αλλά πρέπει να σφίξει τα δόντια και να πει “είμαι καλά”. Μοναδική φωνή ικανή να ημερεύσει το θηρίο αυτή του Βασιλιά. Φοβάται όχι για τον εαυτό του, όχι για την υστεροφημία του, όχι μήπως κάποιος του “κλέψει” τη δόξα, αλλά για τα νέα παιδιά, τη νέα γενιά. “Τόσοι πολλοί νέοι άνθρωποι, τόσες πολλές απώλειες”.
Ο σκηνοθέτης μας παρουσιάζει ένα έντονα ανθρώπινο πορτραίτο. Μέσα στη δίνη του πολέμου ξεδιπλώνεται η προσωπικότητα του. Ακόμα κι ο στόχος της ελευθερίας πρέπει να ισοσταθμιστεί με το ανθρώπινο δυναμικό που θα χαθεί. Από την άλλη ο αρχηγός Αϊζενχάουερ που ηγείται της επίθεσης αποτελεί τη ψυχρή, κυνική φωνή της λογικής. Αντιλαμβάνεται πως έχει έρθει η ώρα της μεγάλης θυσίας στον βωμό της νίκης και της απελευθέρωσης της ανθρωπότητας από τον Φασισμό.
Η ερμηνεία του Μπράιαν Κοξ εξαιρετική. Σκιαγραφείται εξαιρετικά ο ρόλος που ενσαρκώνει, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αγιογραφείται. Είναι ένας άνθρωπος με πάθη, ένας ηγέτης απόλυτος που θέλει η άποψή του να ακουστεί. Είναι ένας άνθρωπος που βιώνει την κατάθλιψη. Κάπου εκεί καταλυτικά δρα η σύζυγός του (Miranda Richardson). “Θα είσαι πάντα ο άνδρας που μας οδήγησε στη νίκη. Δε θα παραδοθούμε ποτέ”. Η επιχείρηση (Operation Neptune ή Overlord) στέφθηκε τελικά από επιτυχία (ανατρέξτε σε πηγές) κι η αντίστροφη μέτρηση για την πτώση του Ναζισμού είχε πια φτάσει.
Ο πόλεμος σε στοιχειώνει για πάντα. Ιδιαίτερα στο φινάλε αυτού έπεσαν άδοξα στα πεδία των μαχών παιδιά ακόμα και 13, 14, 15 ετών. Ειδικά από την πλευρά των ηττημένων επιστρατεύτηκαν χιλιάδες ανήλικοι έφηβοι. Η ανατριχίλα της σφαγής των “αμνών”. Η ιστορία πρέπει να ειπωθεί για να γίνει μάθημα, για να μην επαναληφθεί. Μένει στο τέλος το περιστέρι ως σύμβολο Ειρήνης να μας θυμίζει πως οι στιγμές είναι για να τις μοιράζεσαι με όσους αγαπάς κι όχι να τις χαραμίζεις τόσο άδοξα κι αυτό δίνει ελπίδα.
