Συναντηθήκαμε σε ένα ηλιόλουστο cafe στα Λαδάδικα με τον ηθοποιό Χάρη Μαυρουδή και μας μίλησε τόσο για τον εαυτό του όσο και για την παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί μαζί με άλλους ένδεκα ενόρκους στο ΚΘΒΕ, οι ‘’12 ΕΝΟΡΚΟΙ’’.
Συνέντευξη στην Άννα Μαρία Αρβανιτίδου
-Πώς είναι να μεγαλώνεις με πατέρα τον Νότη Μαυρουδή; Εύκολο;
Ωραίο και πολύ ενδιαφέρον διότι είχα μια διαφορετική εμπειρία ζωής που το να μεγαλώνεις σε μια, ας το πούμε ‘’συμβατική’’ οικογένεια, θα ήταν πιο αδύνατο. Με βοήθησε να ανοίξω τους πνευματικούς μου ορίζοντες, γιατί δεν ήταν απλά ένας απλός μουσικός, αλλά ένας μουσικός που άκουγε πολλών ειδών μουσική, έβλεπε πολλών ειδών θεάματα. Γενικότερα μεγάλωσα σε μια πολύ ανοιχτή οικογένεια μιας και η μητέρα μου συνέβαλε πολύ στη διαπαιδαγώγησή μου.
-Και με βάση αυτό, πώς και δεν ακολούθησες κι εσύ τη μουσική;
Μα εκεί ήταν και το δύσκολο. Με ρώτησες ‘’εύκολο;’’ Και σου λέω ‘’ενδιαφέρον’’. Είχα πάντα μια αντιμετώπιση σύγκρισης, όχι από την οικογένεια μου αλλά από τον κόσμο τριγύρω, γιατί ένιωθα ότι πρέπει να αποδείξω κάτι. Είχα εξαιρετικό μουσικό αυτί, γιατί το εκπαίδευσα εν αγνοία μου από τη μέρα που γεννήθηκα αλλά ήταν δύσκολο να το ακολουθήσω τη μουσική, παρόλο που είχα κάνει κάποια μαθήματα κιθάρας. Βέβαια, από πολύ μικρός λάτρεψα την ηθοποιία οπότε δεν μπήκα σε μια διαδικασία διλήμματος. Η υποκριτική ήταν μια συνειδητή επιλογή για μένα.
-Μάθαμε ότι είσαι φοιτητής του τμήματος Ευρωπαϊκού πολιτισμού στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Γιατί το αποφάσισες τώρα;
Πάντα μου άρεσε η ιστορία. Μακάρι να το έκανα νωρίτερα για να μπορώ να ελπίζω και σε ένα ακαδημαϊκό μέλλον που τώρα στα 40 μου φαντάζει λίγο πιο δύσκολο. Βέβαια, ποτέ δεν ξέρεις. Έχω αγάπη για τη γνώση κι άρχισα να αποκτώ μια πιο ολοκληρωμένη σκέψη γι’ αυτά που συμβαίνουν σήμερα και για το πώς φτάσαμε μέχρι εδώ. «…Ένα αστείο γεγονός ήταν όταν στο σχολείο μια καθηγήτρια, επειδή όταν στο μάθημά της διαφωνούσα με τις απόψεις της και την αμφισβητούσα με τιμώρησε βαθμολογώντας μέ με 6. Εκείνη τη στιγμή έβαλα στοίχημα μπροστά της και μπροστά σ’ όλη την τάξη ότι στο επόμενο τρίμηνο θα πάρω 18, και τα κατάφερα…» Το αποφάσισα λοιπόν λίγο πιο μεγάλος αλλά είναι κάτι που το έχω λατρέψει.
-Πιστεύεις πως η πατρότητα σε άλλαξε; Είσαι καλός πατέρας;
Για να είμαι ειλικρινής κομβική αλλαγή στη ζωή μου ήταν η εμφάνιση του πρώτου κατοικίδιου μου, της Κάλλι. Ένα φιλάσθενο σκυλάκι που έφτασε ως τα 15, γεγονός που αποδεικνύει ότι τα πήγα πολύ καλά. Έγινα υπεύθυνος ενός πλάσματος εκεί που είχα μια ζωή πιο ελεύθερη. Η οικογένεια μετά ήταν μια πιο ομαλή αλλαγή στη ζωή μου, με περισσότερες βέβαια ευθύνες, έγνοιες και θυσίες απ’ ότι όταν ήμουν με την Κάλλη. Θα φανεί ωστόσο στην πορεία για το αν είμαι καλός πατέρας ή όχι.
-Αν το συνδυάσουμε λίγο με την παράσταση, ποια η γνώμη σου για την παιδική παραβατικότητα; Πώς πιστεύεις, δηλαδή, ότι τα παιδιά πρέπει να τιμωρούνται;
Ένα παιδί δεν έχει νόημα να τιμωρείται. Ένα παιδί θα δοκιμάσει τα όρια του, θα προσπαθήσει να κερδίσει την εμπιστοσύνη σου από την μια και την προσοχή σου από την άλλη. Αν δεν του δίνεις προσοχή δεν του δίνεις και εμπιστοσύνη. Μέσω της παραβατικότητας το παιδί κραυγάζει για προσοχή και αναγνώριση. Όταν η κραυγή αυτή έχει αποτελέσματα, όπως μια παραβατική πράξη δηλαδή, τότε πρέπει να δικαιούνται και μια 2η και 3η και 15η ευκαιρία. Δεν είμαι υπέρ της τιμωρίας. Είμαι υπέρ του σωφρονισμού. Φέτος η πρώτη μας παράσταση, μετά τη Σύρο, ήταν στο ίδρυμα ανηλίκων Αυλώνος. Ήταν μια πολύ σοκαριστική εμπειρία. Με προβλημάτισε, λοιπόν, το γεγονός για το αν μπορεί στην Ελλάδα να σωφρονιστεί πραγματικά κάποιος. Δεν ξέρω αν ο τρόπος που τους συμπεριφερόμαστε είναι για παραδειγματισμό ή για μια 2η ευκαιρία.
-Με βάση αυτό λοιπόν, θα μπορούσες να μας κάνεις ένα σχόλιο για το νομικό πλαίσιο της χώρας μας; Το τηρούμε επαρκώς ως πολίτες; Είναι δίκαιο από τη φύση του;
Δεν μπορώ να σου απαντήσω για το νομικό πλαίσιο γιατί δεν είμαι νομικό πρόσωπο. Δεν ξέρω πόσο θωρακισμένοι είμαστε στα πλαίσια του νόμου και κατά πόσο διασφαλίζει τη σχέση μας, ως πολίτες, με το κράτος. Αυτό που ξέρω είναι ότι ο τρόπος που ασκείται η δικαιοσύνη στην Ελλάδα χωλαίνει και η αργοπορία της απόδοσης της δυσκολεύει τη διαδικασία. Υπάρχουν ξεκάθαρα και τρανταχτά παραδείγματα για ανθρώπους που έχουν παραδεχτεί την παράνομη πράξη τους αλλά δεν τιμωρήθηκαν. Για παράδειγμα υπάρχουν δάνεια κομμάτων που δεν αποπληρώνονται. Υπάρχουν νόμοι που θωρακίζουν προκαταβολικά επιχειρηματίες, τραπεζίτες και πολιτικούς αλλά δεν ισχύουν για τους απλούς πολίτες. Είναι άπειρα εκείνα τα παραδείγματα που απλοί πολίτες πέρασαν τα πάνδεινα για μικροαδικήματα που ίσως αναγκάστηκαν και να κάνουν. Δεν αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε ένα κράτος δικαίου και παρόλο που νομίζω ότι είναι παράνομο να κρίνεις τη δικαιοσύνη ξέρω πολύ καλά τι συμβαίνει.
-Αν μάθαινες ότι ένα παιδί σου έκανε μια παραβατική πράξη, όπως ο ‘’αόρατος πρωταγωνιστής’’ της παράστασης, πώς θα αισθανόσουν;
Θα αισθανόμουν πολύ υπεύθυνος ως γονιός αλλά και ως μέλος της κοινωνίας αν ήταν ένα οποιοδήποτε παιδί. Δεν ξέρω ποιο είναι το κομβικό σημείο που διαχωρίζει έναν ανήλικο άνθρωπο έναν ενήλικα εννοώντας φυσικά όχι την ηλικία των 18 αλλά για το ποια στιγμή είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας μιας και όλοι είμαστε παιδιά που διαμορφωνόμαστε συνεχώς. Αν, λοιπόν, το παιδί μου έκανε μια παραβατική πράξη όσο ήταν παιδί δε θα το καταδίκαζα αλλά θα με προβλημάτιζε και θα επωμιζόμουν και την ευθύνη. Θα φρόντιζα να δουλέψω πάρα πολύ για να βρω την αιτία που κρύβεται πίσω από αυτήν την παραβατικότητα. Ακόμα, δηλαδή, κι αν η παραβατικότητα γίνει για τη διασκέδαση, σίγουρα κάποια αιτία υπάρχει από πίσω.
-Σχετικά με την παράσταση, λοιπόν, αυτό που κάνει εντύπωση είναι και η διαφορά ηλικίας των ηθοποιών. Είναι δύσκολος ο συντονισμός;
Εκτός από την ηλικία είμαστε διαφορετικές προσωπικότητες και από διαφορετικές σχολές με την έννοια του διαφορετικού κώδικα. Είναι δύσκολο γιατί μια θεατρική παράσταση όπως η δική μας που παίζεται για δεύτερη χρονιά και θα πάει και Τρίτη, το να συνυπάρχεις με ανθρώπους επί σκηνής αλλά και σε ένα καμαρίνι από μόνο του έχει μια πρακτική δυσκολία. Ωστόσο έχουμε βρει όμως έναν τρόπο να επικοινωνούμε και μιας και το έργο απαιτεί 12 διαφορετικές προσωπικότητες νομίζω πως αν υπήρχε αυτή δυσκολία την έχουμε κερδίσει. Άλλωστε αυτό είναι κι ένα από τα στοιχεία που κάνει την παράσταση μοναδική και την έχει ξεχωρίσει και ο κόσμος.
-Στην ηλικία σου και με την εμπειρία σου υπάρχει κάποιος ρόλος που θα ήθελες να κάνεις από δω και πέρα;
Πολλοί. Σίγουρα τον νέο που ήθελα να κάνω κάποτε πλέον είναι πιο δύσκολο. Είναι πολλοί οι συγγραφείς κι ακόμα πιο πολλοί και ενδιαφέροντες οι ρόλοι που δεν έχω κάτι συγκεκριμένο.
-Ποια είναι η δική σου άποψη για την αποχώρηση του Φαμπρ; Η επιλογή του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου είναι περισσότερο ικανοποιητική;
Θεωρώ ότι η επιλογή του Φαμπρ κάηκε στη Συνέντευξη Τύπου. Είχε δημιουργήσει πολύ μεγάλες προσδοκίες στον καλλιτεχνικό χώρο αλλά ο χρόνος, η προχειρότητα της επιλογής κι αυτά που ειπώθηκαν στην πρώτη Συνέντευξη Τύπου έκαψαν αυτήν την επιλογή. Ήρθε ένας αναγνωρισμένος καλλιτέχνης που πραγματικά θα μπορούσε να προσδώσει κάτι παραπάνω στο φεστιβάλ και να του δώσει μια μεγαλύτερη αίγλη. Η απομάκρυνση του Φαμπρ για μένα έγινε πάλι πρόχειρα. Έπρεπε να δοθεί λίγος χρόνος για συζήτηση και επικοινωνία. Τοποθετούμαι κάπου στη μέση του γεγονότος. Θεωρώ πως ήταν εύλογο να ενοχληθούν οι καλλιτέχνες από τη μια αλλά από την άλλη το ελληνικό φεστιβάλ δεν πρέπει να είναι τσιφλίκι κανενός. Πολλοί από τους ανθρώπους που αντέδρασαν ενδεχομένως να σκέφτηκαν πως θίγεται το προσωπικό και όχι το συλλογικό τους συμφέρον. Είμαστε ένας κλάδος που εδώ και χρόνια βιώνει μια δυσάρεστη κατάσταση. Λίγες μέρες πριν γίνει αυτό με τον Φαμπρ διαλύθηκε το σωματείο των παραγωγών για να μην αναγκαστεί να έρθει σε διαιτησία με το σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών στην προσπάθεια συνεύρεσης μιας κοινής συλλογικής σύμβασης και ζούμε με 400 ευρώ το μήνα σε ένα εποχιακό επάγγελμα. Κι αντί να αντιδράσει ο κόσμος σε κάτι τέτοιο, που επηρεάζει τις ζωές πολλών περισσοτέρων ανθρώπων, δε μίλησε κανείς. Αντιθέτως, μόλις ανακοινώθηκε ότι οι ελληνικές εμφανίσεις στο φεστιβάλ θα είναι ελάχιστες, ταρακουνήθηκε το σύμπαν με τη βοήθεια των ΜΜΕ φυσικά. Άρα και οι δύο πλευρές έκαναν λάθη, ενώ θα μπορούσε να υπάρχει μια χρυσή τομή. Ίσως αν η απάντηση του Φαμπρ δινόταν πριν γίνουν όλα αυτά να είχε εξομαλυνθεί η κατάσταση. Η νέα επιλογή φαίνεται συμβατική και ελπίζω να μην οδηγήσει στα ίδια ώστε να μην υπάρχει κάποιος κορεσμός συμμετεχόντων. Το φεστιβάλ δεν πρέπει να είναι ένας τρόπος πληρωμής ανέργων ηθοποιών αλλά να έχει ένα όραμα και να προάγει έναν πολισμό.
Ευχαριστούμε πολύ τον χάρη Μαυρουδή για την κουβέντα και του δώσαμε ραντεβού στην παράσταση.
«ΟΙ 12 ΕΝΟΡΚΟΙ»
2015-2016 Παραγωγή A PRIORI
Οι 12 ένορκοι – Rose Reginald
Πρώτη Παρουσίαση: Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, 14/04/2016
Στη Νέα Υόρκη του 1957, ένα αλλοδαπό αγόρι δεκαέξι χρόνων κατηγορείται για φόνο. 12 ένορκοι συνεδριάζουν για το αν θα εφαρμοστεί η θανατική ποινή, αντικατοπτρίζοντας τις – δυστυχώς διαχρονικές – προκαταλήψεις της κοινωνίας μας, μέσα από 12 πεντακάθαρα ψυχογραφήματα που ξετυλίγονται «βίαια» μπροστά στα μάτια μας. «12 θυμωμένοι άντρες» κλειδωμένοι σ’ ένα δωμάτιο, έχουν κληθεί να αποφασίσουν ομόφωνα για τη ζωή ενός νέου ανθρώπου, αντιμετωπίζοντας το βάρος της ευθύνης που φέρνει η κάθε τους απόφαση.
Συγγραφέας: Rose, Reginald
Μετάφραση: Νικολαΐδη, Κωνσταντίνα
Σκηνοθεσία: Νικολαΐδη, Κωνσταντίνα
Δραματουργική επεξεργασία: Νικολαΐδη, Κωνσταντίνα
Δραματουργική επεξεργασία: Παρασκευόπουλος, Νότης
Βοηθός σκηνοθέτη: Παλιούρα, Μαγδαληνή
Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντέλλου, Κατερίνα
Σκηνικά: Negrin, David
Κοστούμια: Μήλιου, Κική
Βοηθός ενδυματολόγου: Ανεζάκη, Δανάη
Φωτισμοί: Αλεξάνδρου, Αλέξανδρος
Κίνηση: Φωτεινάκη, Χριστίνα
Μουσική: Περού, Γιώργος
Σχεδιασμός ήχου: Τσέκος, Νίκος
Ηθοποιοί
Στυλιανού, Χριστόδουλος (ένορκος)
Καρατζάς, Τρύφων (ένορκος)
Κουρλαμπάς, Θανάσης (ένορκος)
Γιαννόπουλος, Γιώργος (ένορκος)
Λιανός, Περικλής (ένορκος)
Παλαιολόγος, Βασίλης (ένορκος)
Μαυρουδής, Χάρης (ένορκος)
Ιωνάς, Μανώλης (ένορκος)
Μπόλλας, Απόλλων (ένορκος)
Πέρρος, Αλέξανδρος (ένορκος)
Μουταφτσής, Κωνσταντίνος (ένορκος)
Κούμουλος, Αυγουστίνος (ένορκος)
Σημείωση Καλλιτεχνικής Διανομής
Τη φωνή της χαρίζει η Νένα Μεντή
Διάρκεια: 90’
Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (14/04/2016 – 24/04/2016)
H επιτυχημένη παράσταση που απέσπασε εξαιρετικές κριτικές, 2 βραβεία κοινού και το 34ο Κορφιάτικο Βραβείο Σκηνοθεσίας, έπειτα από δύο θεατρικές σεζόν sold-out παραστάσεων, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, για έντεκα μοναδικές παραστάσεις.