Τη Κυριακή ανοίγει η αυλαία για τις νέες παραστάσεις του ΚΘΒΕ στη Θεσσαλονίκη ενώ ακολουθούν και άλλες πριεμιέρες καθόλη τη διάρκεια του Οκτωβρίου.
«ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ on the road»/ ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Βασισμένο στο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
Μονή Λαζαριστών, Σκηνή Σωκράτης Καραντινός
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Στέλιος Χατζηαδαμίδης
Χορογραφίες: Γιάννης Μάρτος
Έναρξη: 4 Οκτωβρίου 2015
Γιατί τόσο μίσος στον δρόμο; Γεννιέμαι διαφορετικός; Γεννιέμαι να μην μπορώ να αγαπηθώ; Ή να μπορώ να αγαπηθώ μόνο από μερικούς; Ο Σαιξπηρικός λόγος περνάει μέσα απ’ τα κανάλια της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας και φωτίζει τα όρια της αγάπης, του μίσους, του ρατσισμού. Τα όρια της προσωπικής επανάστασης και του αυτοπροσδιορισμού. Μια multimedia παράσταση όπου χιπ χοπ, κλασική μουσική, χορός, λόγος και video εικονοποιούν το σύμπαν του εμβληματικού εφηβικού έρωτα του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Για πρώτη φορά στο ΚΘΒΕ.
«ΤΟΥ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ Ο ΓΑΜΟΣ» του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή
Μονή Λαζαριστών, Σκηνή Σωκράτης Καραντινός
Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλατζόπουλος
Έναρξη: 9 Οκτωβρίου 2015
Η παραγωγή του ΚΘΒΕ που παρουσιάσθηκε κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου, μεταφέρεται στη Μονή Λαζαριστών
Ο πάμπλουτος αλλά ταπεινής καταγωγής Εμμανουήλ Κουτρούλης, ράφτης από τη Σύρα, καταφθάνει στην Αθήνα συνοδευόμενος από τον κατεργάρη υπηρέτη του Στροβίλη, αποφασισμένος να ζητήσει σε γάμο την πανέμορφη, φιλόδοξη και πολύ νεώτερη του Ανθούσα, κόρη του μεγαλοξενοδόχου και κοινωνικά ανερχόμενου κυρ-Σπύρου.
Η Ανθούσα που έχει, κρυφά από τον πατέρα της, δεσμό ε τον νεαρό κομψευόμενο Ξανθούλη, θέλοντας να αποφύγει αυτόν τον αταίριαστο γάμο χωρίς να δυσαρεστήσει τον πατέρα της, θέτει έναν όρο που είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί: θα πάρει τον Κουτρούλη, μόνο αν αφήσει τη ραπτική και γίνει …Υπουργός.
Ο ερωτοχτυπημένος Κουτρούλης αρχίζει τότε, με τη βοήθεια του υπηρέτη του, να αγοράζει υποστηρικτές που θα του εξασφαλίσουν…πρόθεσιν ψήφου. Ο ανταγωνισμός των τότε Μεγάλων Δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία), η προθυμία συναλλαγής ορισμένων εκδοτών, η ευκολία με την οποία διάφοροι κομματάρχες, αλλάζουν στρατόπεδο με αντάλλαγμα διάφορα οφίτσια, η ματαιοδοξία κάποιων καλλιτεχνών που σπεύδουν να υμνήσουν το νέο αστέρι της πολιτικής, οι εκβιασμοί, τα σκάνδαλα και φυσικά η ευπιστία του μέσου νεοέλληνα ψηφοφόρου, θα κάνουν το θαύμα τους και ο Κουτρούλης θα οδηγήσει την Ανθούσα νυφούλα στην εκκλησία. Όλα φαίνεται να πηγαίνουν καλά ώσπου να αποκαλυφθεί η απάτη και να επέμβει η δικαιοσύνη…
Η συνέχεια επί σκηνής…
«Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ» της Φράνσις Χόντγκσον Μπαρνέτ / Παιδική Σκηνή
Βασιλικό Θέατρο
Θεατρική προσαρμογή και σκηνοθεσία: Μαριάννα Τόλη
Έναρξη: 11 Οκτωβρίου 2015
Ο Μυστικός Κήπος συμβολίζει τον αφρόντιστο εσωτερικό μας κόσμο που, όταν τον ανακαλύψουμε μέσω της αγάπης για τον άνθρωπο και την ανάγκη της θετικής σκέψης, κατανοούμε σε βάθος τη φύση μας και τη δύναμή μας. Η συγγραφέας λέει: «Μια απλή σκέψη έχει τέτοια δύναμη που ισοδυναμεί με μια ηλεκτρική μπαταρία. Είναι ικανή για το υπέρτατο καλό ή για το υπέρτατο κακό. Το να επιτρέψουμε σε μία αρνητική σκέψη να τρυπώσει στο μυαλό μας και να εγκατασταθεί για πολύ καιρό είναι σαν να επιτρέπουμε σε ένα σοβαρό μικρόβιο να εγκατασταθεί στο σώμα μας. Μπορεί να μη βγει ποτέ ξανά από τον οργανισμό μας όσο ζούμε». Η φροντίδα για τον συνάνθρωπο και τη γη που μας φιλοξενεί κρατάει μακριά κάθε κακή σκέψη που μας καθηλώνει σε μια κατάσταση μη ζωής. Το έργο ανεβαίνει για πρώτη φορά στο ΚΘΒΕ.
«Ο ΓΛΑΡΟΣ» του Αντόν Τσέχωφ
Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Μετάφραση: Ξένια Καλογεροπούλου
Σκηνοθεσία-Δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Βούρος
Έναρξη: 28 Οκτωβρίου 2015
118 χρόνια μετά την απόλυτα αποτυχημένη πρεμιέρα του, ο Γλάρος συναρπάζει παγκοσμίως δημιουργούς, θεατές και αναγνώστες. Ίσως γιατί κάθε δεκαετία βρίσκει τη δική της οπτική και ανάγκη για να ακουμπήσει πάνω στο έργο του Τσέχωφ, ίσως γιατί η οπτική και οι ανάγκες των χαρακτήρων του έργου είναι τόσο αρχέγονες όσο και διαχρονικές. Φέτος, στο νέο του ανέβασμα στο ΚΘΒΕ, η οπτική και η ανάγκη υπαγορεύονται από το «Δικαίωμα στη Διαφορετικότητα». Μέσα από τον «διαφορετικό» Τρέπλιεφ και τις αποτυχημένες του προσπάθειες να καινοτομήσει, να αποτινάξει τις κατεστημένες φόρμες και να δικαιώσει μια νέα ματιά πάνω στην τέχνη, στήνεται μια παράσταση που υμνεί τη διαφορετικότητα, την κάθε προσπάθεια για αλλαγή, ακόμα και αποτυχημένη.