Δεν είναι τανκς αυτά που κροταλίζουν εσχάτως στους δρόμους μας. ΑΤΜ είναι, αυτά τα γλυκούλικα κοντόχοντρα μηχανήματα, που μοιάζουν κάπως με τον πολυαγαπημένο C3PO του «Star Wars». Γλυκούλικα μηχανήματα, με κάτι ερπύστριες νά, μετά συγχωρήσεως. Τα ΑΤΜ είναι που κροταλίζουν εσχάτως στις πόλεις μας, δεν έχουν κανόνια, έχουν οπές εξόδου μετρητών, στόματα αδηφάγα που ροκανίζουν συνειδήσεις. Μέχρι να ανοιγοκλείσεις, αναγνώστη μου, τα μάτια σου, σου το έχουνε τραγανίσει το μυαλουδάκι, και δεν τρώνε ό,τι κι ό,τι, τρώνε τις περιοχές εκείνες που επηρεάζουν τις αποφάσεις σου. Απομειώνουν την κρίσιμη μάζα του εγκεφάλου και, ω του θαύματος, το Όχι γίνεται αιφνιδίως Ναι.
Ξεκίνησε ως δημοψήφισμα για την πρόταση των δανειστών και τείνει να εξελιχθεί σε δημοψήφισμα για το αν θα ανοίξουν, Ναι ή Όχι, οι τράπεζες. Πλήρης διαστρέβλωση της διαδικασίας, πλήρης διαστρέβλωση της λαϊκής βούλησης, πλήρης διαστρέβλωση της δημοκρατίας. Το Eurogroup δεν έδωσε εβδομαδιαία παράταση του προγράμματος, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έκοψε τη ρευστότητα, ο έλεγχος των κεφαλαίων κατέστη αναπόφευκτος και κάπως έτσι ένα αμιγώς πολιτικό ζήτημα, έγινε αρχικώς οικονομικό και εν συνεχεία πρόβλημα επιβίωσης.
Μοιάζει, τηρουμένων των αναλογιών, με τις πολιορκίες στις καστροπολιτείες του Μεσαίωνα. Οι πολιορκητές κάθονταν αραχτοί απ’ έξω χωρίς να κάνουν τίποτα και περίμεναν να τελειώσουν οι προμήθειες των πολιορκούμενων. Να καταπονηθούν από την πείνα και από τη δίψα, ώστε να αναγκαστούν να βγουν έξω από μόνοι τους ή να μείνουν μέσα και να αποθάνουν μέχρι ενός. Όχι, δεν είναι καστροπολιτεία του Μεσαίωνα, είναι το Μεσολόγγι της Επανάστασης του 1821, ας επιστρέψει τουλάχιστον ο Διονύσιος Σολωμός να προσαρμόσει τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» στα σημερινά πάθη.
Από το πρωί της Δευτέρας βιώνουμε το πραξικόπημα των ΑΤΜ και οι επιπτώσεις αρχίζουν να γίνονται ορατές. Η σημαντικότερη απ’ όλες θα αποδειχθεί, αν αποδειχθεί, η μεταστροφή της απόφασης. Της απόφασης, όχι της συνείδησης. Άνθρωποι που θα ψήφιζαν Όχι για όλους τους πιθανούς λόγους, επειδή δεν θέλουν τη λιτότητα, επειδή απεχθάνονται τους δανειστές, επειδή ποθούν την εθνική ανεξαρτησία, θα συρθούν περίλυποι στο Ναι από φόβο για την επόμενη μέρα. Θα ψηφίσουν ΝΑΙ, θολωμένοι από τις σειρήνες εξωτερικού και εσωτερικού, που τραγουδούν την ωδή της καταστροφής και της απώλειας. Θα ψηφίσουν Ναι την Κυριακή από φόβο για το άγνωστο και τη Δευτέρα η ψήφος τους θα γίνει η κολυμβήθρα που θα ξεπλύνει τον Σαμαρά, τον Θεοδωράκη, τον Βενιζέλο. Θα ξεπλύνουν με την ψήφο τους αυτούς που σιχαίνονται.
Μετά από τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα ότι θα σεβαστεί το Ναι αλλά δεν θα μείνει για να το εφαρμόσει- «δεν είμαι παντός καιρού», ξεκαθάρισε ο πρωθυπουργός στην ΕΡΤ-, το δημοψήφισμα αποκτά βαρύτητα εκλογών. Δεν εγκρίνουμε απλώς την πρόταση των δανειστών, επιλέγουμε και αυτόν που θα την εφαρμόσει, την κυβέρνηση που θα έχει την επιθυμία και τη δυνατότητα να επιβάλει τα απάνθρωπα μέτρα.
Τουλάχιστον η κυβέρνηση αυτή δεν θα είναι της Αριστεράς.
Πηγή: Αυγή