Στις ΗΠΑ, το Σάββατο, στο Σαν Φρανσίσκο τουλάχιστον 7 αστυνομικοί στρίμωξαν σε έναν τοίχο έναν άοπλο μαύρο άνδρα και τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ με 16 σφαίρες χωρίς καν ο ίδιος να απειλεί τους ίδιους ή οποιονδήποτε άλλον (https://youtu.be/BdYneGaY0Sk). Την ίδια μέρα στο Λονδίνο, σε σταθμό του Μετρό ένας νεαρός μελαμψός άνδρας μαχαίρωσε με κοπίδι 2 επιβάτες φωνάζοντας – κατά πληροφορίες – “για τη Συρία” (https://www.youtube.com/watch?v=lYjZZlNpxPc).
Οι Βρετανοί αστυνομικοί τον περικύκλωσαν, τον καλούσαν για κάνα δεκάλεπτο να παραδοθεί, με το καλό και με το άγριο, και τελικά τον εξουδετέρωσαν με ένα όπλο τέιζερ το οποίο προκαλεί ηλεκτροσόκ και του πέρασαν χειροπέδες. Δεν τον σκότωσαν με 16 σφαίρες. Κι ας είναι η Βρετανία σε κόκκινο συναγερμό για ενδεχόμενο χτύπημα τζιχαντιστών, κι ας έχουν εκραγεί βόμβες από τζιχαντιστές στο μετρό του Λονδίνου πριν από μερικά χρόνια με πολλούς νεκρούς.
Η διαφορά ανάμεσα στις δύο προσεγγίσεις είναι αυτό που λέμε “στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας”, που ξεκίνησε όχι μετά, αλλά λίγο πριν από τις επιθέσεις της 11.9 στις Ηνωμένες Πολιτείες και έκτοτε έχει οδηγήσει σε αστυνομικά εγκλήματα, αλλά και γελοίες καταστάσεις, όπως το να διαθέτουν σερίφηδες κομητειών στις μεσοδυτικές πολιτείες τεθωρακισμένα οχήματα που μπορούν να αντέξουν σε έκρηξη αντιαρματικής νάρκης.
Η αναφορά αυτή και η σύγκριση των δύο προσεγγίσεων δεν γίνεται για να χαιρετήσουμε την ψυχραιμία των “μπόμπηδων” οι οποίοι κατά περίπτωση είναι οι κλασικοί βάρβαροι μπάτσοι που όλοι γνωρίζουμε, αλλά για να πάμε στην ελληνική περίπτωση. Η ΕΛ.ΑΣ. τα τελευταία χρόνια, και περισσότερο μετά το 2008, αμφιρρέπει ανάμεσα στο να είναι αμερικανικού ή ευρωπαϊκού τύπου αστυνομία. Μπορεί η εκτέλεση αστέγων μαύρων να μην είναι στην Ελλάδα καθημερινό φαινόμενο ωστόσο στη μεθοδολογία και στο οπλοστάσιο της αστυνομίας έχουν εμφιλοχωρήσει καθαρά στρατιωτικές νοοτροπίες και υλικά.
Η κυβέρνηση διέλυσε πρόσφατα τη συμμορία Δέλτα, η οποία είχε συγκροτηθεί όπως όλοι θυμόμαστε αντλώντας αρχικά προσωπικό από εφέδρους των ειδικών δυνάμεων, καθώς η τότε κυβέρνηση θεωρούσε ότι η αντιμετώπιση των συγκρούσεων στους δρόμους της Αθήνας απαιτούσε στρατιωτικών προδιαγραφών προσωπικό. Η εμπειρία από τις συγκρούσεις στους δρόμους την τελευταία δεκαετία έδειξε ότι η χρήση από την πλευρά της ΕΛ.ΑΣ. των χειροβομβίδων κρότου – λάμψης, ενός καθαρά στρατιωτικού και όχι αστυνομικού όπλου, το οποίο από τις περισσότερες άλλες αστυνομίες χρησιμοποιείται με εξαιρετική φειδώ και μόνο από ειδικές δυνάμεις, μπορεί να οδηγήσει σε τραγωδίες.
Ήδη υπάρχουν καταγεγραμμένοι ο βαρύτατος τραυματισμός του δημοσιογράφου Μ. Κυπραίου και ο “εκσπλαχνισμός” όπως είχε χαρακτηριστεί από την αστυνομία, άνδρα των ΜΑΤ που η κρότου λάμψης έσκασε πάνω του. Αντίστοιχη κατάχρηση γίνεται και στα δακρυγόνα που υπό προϋποθέσεις είναι εξ ίσου επικίνδυνα.
Ήρθε ο καιρός το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να απαγορεύσει αυστηρά και διά ροπάλου τις χειροβομβίδες αυτές.
Πηγή: Εφημερίδα Αυγή