Το μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών απέρριψε την αγωγή του Πανελληνίου Σωματείου Εργαζομένων Vodafone-Πάναφον, που είχε προσφύγει στη δικαιοσύνη ενάντια στην απόφαση της διοίκησης της Vodafone να καταργήσει το 8ωρο και να το κάνει 9ωρο.
Όπως αναφέρει το σωματείο στην ανακοίνωσή του «το δικαστήριο αρνήθηκε να δει την ουσία της υπόθεσης -που είναι η αύξηση των ωρών εργασίας- και χρησιμοποίησε ως επιχείρημα για την απόρριψη της αγωγής τη μη νομιμοποίηση του Σωματείου να διεκδικεί δικαστικά κάτι που δεν προβλέπεται από συλλογική σύμβαση εργασίας. Στο χώρο μας η τελευταία ΕΣΣΕ έληξε το 2014 και από τότε δεν ανανεώθηκε με ευθύνη της εργοδοσίας. Συγκεκριμένα η απόφαση αναφέρει ότι «το Σωματείο δεν νομιμοποιείται ενεργητικά προς άσκηση των αναφερόμενων στην ένδικη αγωγή των δικαιωμάτων των μελών του, εφόσον αυτά δεν απορρέουν από συλλογική σύμβαση εργασίας ή από άλλες διατάξεις που εξομοιώνονται με διατάξεις συλλογικής σύμβασης εργασίας, όπως οι διαιτητικές αποφάσεις, αλλά από τις ατομικές συμβάσεις». Επί τοις ουσίας η «δικαιοσύνη» εξυπηρέτησε τα συμφέροντα του μεγαλοεργοδότη Vodafone απορρίπτοντας την αγωγή τελείως προσχηματικά και υποκριτικά, αναφερόμενη όχι σε επιχειρήματα ουσίας, αλλά εφευρίσκοντας δικαιολογίες για να μην μπει στην ουσία της υπόθεσης. Έτσι στο πλέον αντιπροσωπευτικό συλλογικό όργανο των εργαζομένων, του αφαιρείται το δικαίωμα της συζήτησης για το 8ωρο με τελείως αστήρικτη και έωλη επιχειρηματολογία».
Η ανακοίνωση συνεχίζει σημειώνοντας:
«Μέχρι πρότινος στην εταιρεία δουλεύαμε 8 ώρες μέσα στις οποίες συμπεριλαμβανόταν και ένα μισάωρο διάλειμμα. Από την 1/11/2018 η εταιρεία επέβαλλε -κατόπιν υπογραφής ατομικών συμβάσεων στους εργαζόμενους- ωράριο 9 π.μ. με 6 μ.μ., δηλαδή 9 ώρες δουλειάς μέσα στις οποίες συμπεριλαμβάνεται διάλειμμα μιας ώρας. Αυτό ισχύει για όλους τους εργαζόμενους -που αποδέχθηκαν να υπογράψουν ατομική σύμβαση- εκτός από τους συναδέλφους που απασχολούνται στα τηλεφωνικά κέντρα της εξυπηρέτησης πελατών και όπου αλλού η εργασία είναι οργανωμένη σε βάρδιες. Μετά την λήξη της τελευταίας συλλογικής σύμβασης (ΕΣΣΕ) το 2014, και τη μη ανανέωση της με ευθύνη της διοίκησης, το δικαστήριο στηριζόμενο σε αυτό, απορρίπτει το αίτημα του Σωματείου προδικάζοντας ουσιαστικά την τύχη που θα έχει κάθε μελλοντική δικαστική απόπειρα δικαίωσης για οποιοδήποτε αίτημα των εργαζομένων. Το δικαστήριο επικαλείται μάλιστα την ύπαρξη ατομικών συμβάσεων εργασίας που αποδέχονται το νέο ωράριο και αγνοώντας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αναγκάζονται οι εργαζόμενοι να υπογράφουν ατομικές συμβάσεις».
Το σωματείο καλεί τους εργαζόμενους να μην δεχτούν «μια ζωή όπου θα ξεχάσουν τι σημαίνει ξεκούραση, ελεύθερος χρόνος, ποιοτικός χρόνος με τα παιδιά και την οικογένεια και να βγάλουν τη δική τους ετυμηγορία με ενωτικό μαζικό αγώνα».
