Τι και αν υποσχόταν 3.000 προσλήψεις με την υπογραφή της νέας σύμβασης, τι και αν σε κάθε διαφημιστικό μήνυμα της έκανε λόγο για ουσιαστική υποστήριξη της τοπικής κοινωνίας της ΒΑ Χαλκιδικής- με την οποία δήθεν διαβουλεύεται-, η Ελληνικός Χρυσός σε συνεργασία με την εργολαβική εταιρεία Eldimac στις 8 Σεπτέμβρη προχώρησαν σε 92 απολύσεις εργαζομένων. Πρόκειται για εργαζόμενους που εργάζονταν στο μεταλλείο της Ολυμπιάδας (μεταλλωρύχοι, χειριστές μηχανημάτων, τεχνικοί συνεργείου κ.ά).
Όπως ανέφερε μιλώντας στο alterthess.gr ο γραμματέας του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Μεταλλείων και Λατομείων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΜΛΑ) Ν. Τζανετής, «την Τετάρτη μας ανακοίνωσαν ότι μετά από συμφωνία με την Ελληνικός Χρυσός λήγει από κοινού η σύμβαση μεταξύ τους και ως εκ τούτου 92 εργαζόμενοι δεν έχουμε αντικείμενο εργασίας στο έργο. Σύμφωνα με την ενημέρωση που είχαμε θέλουν να μειώσουν το εργασιακό κόστος. Εμείς την επόμενη μέρα προχωρήσαμε σε διαμαρτυρία έξω από το μεταλλείο της Ολυμπιάδας ενώ την Παρασκευή πραγματοποιήσαμε παράσταση στα γραφεία της Ελληνικός Χρυσός στο Στρατώνι, ζητώντας να μιλήσουμε με εκπρόσωπό της. Η Ελληνικός Χρυσός δηλώνει αναρμόδια».
Ο κ. Τζανετής τόνισε ακόμη πως «αντί για 3.000 προσλήψεις που θα γίνονταν για την ανάπτυξη των μεταλλείων, όλο το προηγούμενο διάστημα είδαμε την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας, την απουσία λήψης μέτρων ασφαλείας και τελικά την απόλυσή μας». Να υπενθυμίσουμε ότι η Eldimac τον Μάϊο του 2022 προχώρησε για δεύτερη φορά στην απόλυση του Ν. Τζανετή- τότε προέδρου του Συνδικάτου- (απόλυση που πρωτόδικα κρίθηκε άκυρη από το Μονομελές Πρωτοδικείο Χαλκιδικής), ενώ τον Μάρτιο του 2022 απέλυσε άλλους δύο εργαζόμενους των οποίων έληγαν οι δίμηνες συμβάσεις. Το ΣΕΜΛΑ καθ’ όλη τη διάρκεια αυτού του χρόνου και εν μέσω απεργιακών κινητοποιήσεων έκανε λόγο «για συνδικαλιστικές διώξεις, προσπάθεια διάλυσης σωματείων, απολύσεις εργαζόμενων για συμμετοχή σε κινητοποιήσεις, σοβαρά θέματα υγείας και ασφάλειας κα» ενώ τις ευθύνες για τις τελευταίες απολύσεις τις αποδίδει εξολοκλήρου στην Ελληνικός Χρυσός.
Όλα αυτά συμβαίνουν την ίδια χρονική στιγμή που η Ελληνικός Χρυσός και η μητρική της, Εldorado Gold, γεμάτες χαρά ανακοινώνουν τη «σύναψη με ελληνικές τράπεζες «Επιστολής Ανάθεσης» κατόπιν έγκρισης της επιτροπής πιστώσεων των τραπεζών, για τη χρηματοδότηση ύψους 680 εκατ. Ευρώ του έργου ανάπτυξης των Σκουριών στα Μεταλλεία Κασσάνδρας στη ΒΑ Χαλκιδική». Δηλαδή η «επένδυση» στις Σκουριές θα δανειοδοτηθεί από δημόσιο χρήμα.
Αξίζει ακόμη να αναφέρουμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελληνικός Χρυσός προχωρά σε μείωση του εργασιακού της κόστους μέσω λύσης της σύμβασης με εργολαβικούς εργαζόμενους. Ήδη, σύμφωνα με τον γραμματέα του σωματείου ΣΕΜΛΑ, η Ελληνικός Χρυσός έχει λύσει τη σύμβαση με την «Τεχνοχημική» και τα «Ελληνικά Λατομεία» που απασχολούσαν πάνω από 50 εργαζόμενους ενώ πριν ενάμιση χρόνο έλυσε τη σύμβαση με 50 εργαζόμενους στις γεωτρήσεις.
Εντύπωση προκαλεί και η γεμάτη έκπληξη «λάβρα» ανακοίνωση της κατά τα άλλα φιλικά προσκείμενης στην εταιρεία διοίκησης του Δήμου Αριστοτέλη σχετικά με τις 92 απολύσεις. Να θυμίσουμε ότι η διοίκηση του Δήμου είχε δώσει θετική γνωμοδότηση για την υπογραφή της νέας σύμβασης μεταξύ Ελληνικός Χρυσός και Δημοσίου ενώ τάχθηκε υπέρ της δήθεν διαβούλευσης που οργάνωσε η εταιρεία μέσα στο καλοκαίρι σε χωριά της ΒΑ Χαλκιδικής σχετικά με τη Μελέτη Περιβαλλοντικών και Κοινωνικών Επιπτώσεων.
Στην ανακοίνωση του ο Δήμος Αριστοτέλη υπενθυμίζει ότι δεν πρόκειται για τις πρώτες απολύσεις ενώ επισημαίνει ότι μέσω των τελευταίων απολύσεων δεν υφίσταται η αναλογία 90-10 υπέρ του εντόπιου εργατοϋπαλληλικού δυναμικού. Στην πραγματικότητα όμως, η εταιρεία ποτέ δεν δεσμεύτηκε παρά με γενικόλογες διατυπώσεις για στήριξη της τοπικής κοινωνίας μέσω αύξησης της απασχόλησης. Αντίθετα αυτό που αναφέρεται στη σύμβασή της ως κριτήριο πρόσληψης είναι οι μισθολογικές απαιτήσεις με «τα επίπεδα απασχόλησης να πρέπει να είναι αντίστοιχα της κερδοφορίας».
«Τι έχει να πει τώρα που δια των απολύσεων επισημοποιείται ότι δεν υφίσταται η αναλογία 90-10 υπέρ του εντόπιου εργατοϋπαλληλικού δυναμικού, με τη δικαιολογία της «ανεξαρτησίας» των εργολαβικών σχημάτων; Με τι είδους γενναία στήριξη των οικογενειών του συνόλου των απολυμένων δημοτών μας, θα αποφύγει τον κίνδυνο οι απολύσεις αυτές, εκτός από σκληρές, να χαρακτηριστούν και απάνθρωπες; Με τι είδους δεσμεύσεις και τι χρονοδιάγραμμα επαναπρόσληψης κατά προτεραιότητα όλων των απολυμένων των τελευταίων μηνών θα διεκδικήσει την ευκαιρία να διασώσει κάποια ίχνη εμπιστοσύνης στους μεγαλόπνοους στόχους που έχει κατ` επανάληψη περιγράψει. Πως θα πείσει ότι αυτές οι απολύσεις δεν αποτελούν μόνο έναν ακόμα σταθμό μέχρι τις επόμενες, που ενδεχομένως να «αγγίξουν» και το άμεσο προσωπικό της “Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.”»;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θέτει στην εταιρεία η διοίκηση του Δήμου Αριστοτέλη στην ανακοίνωσή της, χωρίς ωστόσο κάτι να δείχνει ότι η ανακοίνωση αυτή (που δεν είναι η πρώτη με παρόμοια ερωτήματα) είναι κάτι περισσότερο από μια τακτική κίνηση διαχείρισης του πολιτικού κόστους προς την ίδια.
Δεν έχει περάσει πάρα πολύ καιρός άλλωστε από τότε που ο δήμαρχος Στ. Βαλιάνος ενόψει και της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου τον Μάρτιο του 2021 για την αξιολόγηση της νέας σύμβασης μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και Ελληνικός Χρυσός δήλωνε πως είναι «ιστορική καμπή για τον Δήμο μας» που αποτελεί «ιστορική αφετηρία στοχευμένων διεκδικήσεων υπέρ του Δήμου και της τοπικής κοινωνίας για διασφάλιση των θετικών σημείων της νέας σύμβασης με ταυτόχρονη βελτίωση των αρνητικών και ασαφών σημείων που εντοπίζουμε, ενόψει μάλιστα της νέας διαβούλευσης για την Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων υλοποίησης του επενδυτικού σχεδίου της “Ελληνικός Χρυσός”».
Σε κάθε περίπτωση εκτός από το τεράστιο περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό κόστος για την περιοχή η δραστηριότητα της εταιρείας δεν έχει τίποτα να προσφέρει ούτε σε εργασιακό επίπεδο, κάτι που αποτελούσε και το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών της (εργαζόμενων και μη). Όπως αποδεικνύει και το σύνθημα στο πανό του ΣΕΜΛΑ στις κινητοποιήσεις της ΔΕΘ, κάποιοι εργαζόμενοι στα μεταλλεία έστω και τώρα αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για «επένδυση μαϊμού».
