Γράφουν η Λίνα Κυργιαφίνη, ο Αλέξης Μπένος και ο Θόδωρος Φέστας
Η μεγάλη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και η ανάληψη καθηκόντων από τη νέα κυβέρνηση άλλαξαν εντυπωσιακά την πολιτική πραγατικότητα στη χωρα μας. Η εικόνα μιας κυβέρνησης που πραγματικά διαπραγματεύεται και αντιστέκεται στους κυνικά ξεδιάντροπους ιερείς του νεοφιλελευθερισμού έχει δημιουργήσει στα λαϊκά στρώματα για πρώτη φορά μετά απο πολλά χρόνια ένα κλίμα αισιοδοξίας και προσδοκίες ότι “κάτι μπορεί να αλλάξει”. Μέσα από τις διαπραγματευσεις αποκαλύφθηκε ότι δεν πρόκειται απλώς για διαφωνίες ύφους και στυλ αλλά για σύγκρουση δύο κόσμων, αυτόν της εργασίας με αυτόν του κεφαλαίου, καθώς και οτι πρόκειται για μια μάχη ανελέητη και μακρόχρονη. Οι εκφραστές των συμφερόντων του κεφαλαίου, τόσο οι γραφειοκράτες των θεσμών της Ε.Ε. όσο και οι εγχώριοι εκπρόσωποι της ατέλειωτης διαπλοκής, είναι αποφασισμένοι να τσακίσουν με κάθε μέσο οιαδήποτε πολιτική αμφισβητεί οπουδήποτε την κυριαρχία τους.
Στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης αυτονόητα θα περιλαμβάνονται και αστοχίες και λάθη, φαινομενικές ή και πραγματικές υποχωρήσεις, επιθετικές δηλώσεις, απαιτήσεις κοκ. Το αποτέλεσμά της κρίνεται κάθε φορά από τα επιτεύγματα και τις παραχωρήσεις που περιγράφουν οι επιμέρους συμφωνίες. Η πορεία των διαπραγματεύσεων εχει δειξει οτι μονο με αποφασιστικο πνευμα αντιθεσης και ρηξης με τις κυριαρχες νεοφιλελευθερες πολιτικες μπορει να υπαρξει διεξοδος.
Στη διαδικασία αυτή, όπως δείχνουν απανωτές δημοσκοπήσεις, η κυβέρνηση έχει κερδίσει την πλήρη, αλλά πιθανόν προσωρινή, αποδοχή της κοινής γνώμης.
Καθοριστικό όμως ρόλο για τη διασφάλιση της αποδοχής και την υποστήριξη της κοινής γνώμης στο συνεχή πόλεμο, θα παίξει η πολιτική που θα εφαρμόσει η κυβέρνηση. Οι πρώτοι νόμοι που αφορούν την ανθρωπιστική κρίση, τις φυλακές τύπου Γ, το μεταναστευτικό, τις 100 δόσεις, την επαναπροσληψη των απολυμενων και την προστασια της πρωτης κατοικιας δημιουργούν ήδη μια θετική αίσθηση συνέπειας και αποφασιστικότητας. Απο την αλλη η αναποφασιστικοτητα σε συνδυασμό με ατυχείς επιλογές δημιουργει ερωτηματικά, ιδιαιτερα στα πεδία πρώτης προτεραιότητας όπως η υγεία,η Χαλκιδική, η κυριακάτικη αργια, κοκ.
Ιδιαίτερη σημασία θα έχει και η πολιτική στελέχωσης και αναδιοργάνωσης του κρατικού μηχανισμού. Η εμπειρία από τους πρώτους δύο μήνες διακυβέρνησης επιβεβαιώνει ότι η μακρόχρονη πολιτική πελατειακών σχέσεων και διαπλοκής έχει δημιουργήσει έναν ανθεκτικό ιστό αναποτελεσματικότητας και διαφθοράς στον οποίο αυτονόητα προστίθεται και η πολιτική υπονόμευσης που προωθούν εντατικά τα απερχόμενα κόμματα. Μπροστά σε αυτη την πραγματικότητα απαιτείται η συμβολική και ουσιαστική επίδειξη αποφασιστικότητας για την αναδιοργάνωση του κρατικού μηχανισμού. Η απόλυτα σωστή διακήρυξη αναγνώρισης του υπάρχοντος προσωπικού ασχέτως κομματικής ταυτότητας δεν θα πρέπει να μεταφραστεί σε αδυναμία διαχείρισης των μηχανισμών.
Η επαναχρησιμοποίηση φθαρμένου πολιτικού προσωπικού, αν και αναμενόμενη ως ένα βαθμό, δεν θα πρέπει να χαρακτηρίσει την πολιτική της κυβέρνησης. Πρώτα απ’όλα για λόγους συμβολικούς καθότι οι εργαζόμενοι και ο πληθυσμός περιμένουν “να αλλάξουν επιτέλους τα παλιά πρόσωπα”, να δουν στην πράξη το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς. Αλλά κυρίως γιατί οι επιλογές αυτές θα ανατροφοδοτήσουν τον φθαρμένο τρόπο λειτουργίας και διαχείρισης και θα ακυρώσουν εμπράκτως τη δυνατότητα να σχεδιαστούν και εφαρμοστούν νέες πολιτικές με νέες και δημοκρατικές μεθόδους στα επι μέρους αντικείμενα.
Η επιτακτική ανάγκη για ιδεολογικοπολιτική εμβάθυνση, συνεχή και έγκυρη εκτίμηση της πολιτικής συγκυρίας και σύνδεση της καθημερινής κυβερνητικής πολιτικής με το μακροπρόθεσμο προγραμματισμό και το όραμα ανατροπής του κυρίαρχου συστήματος, αναδεικνύουν τη σημασία της ενδυνάμωσης του ρόλου του κομματος. Η πολιτική ανάλυση μέσα στις κομματικές διαδικασίες, η έκφραση διαφωνιών και κριτικής, όχι μόνον δεν πρέπει να φοβίζουν, αλλά αντίθετα να αποτιμάται η σημασία της σύνθεσης στην πολιτική μας ταυτότητα, όπως αποδεικνύει η δυναμική ιστορία του ίδιου το ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, στη διαδικασία κριτικής στήριξης της κυβέρνησης της αριστεράς, επιβάλλεται η άμεση και μαζική εμπλοκή του λαού στον προβληματισμό μεσα από ανοικτές λαϊκές συνελεύσεις σε ολη τη χωρα.
Ο συνδυασμός αποτελεσματικής αποφασιστικότητας στην καθημερινή διαχείριση και εφαρμογή των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, με το δημοκρατικό άνοιγμα σε διαδικασίες κριτικής ανάλυσης και ιδεολογικοπολιτικης εμπλοκής θα πολλαπλασιάσει τις πιθανότητες μετατροπής της σημερινής μαζικής μεν, παθητικής δε, στήριξης της κυβέρνησης σε ένα πολύχρωμο, μαζικό και δυναμικό λαϊκό κίνημα κριτικής στήριξης.
Photo Credit: Menelaos Myrillas / SOOC