Σκληρή δοκιμασία για τον θεσμό της δικαιοσύνης και ό,τι αυτός εκπροσωπεί αποτέλεσε το 2012. Δοκιμασία που σηματοδοτήθηκε με στροφή στη σκλήρυνση της ποινικής διαδικασίας, την κατεδάφιση του κράτους δικαίου και τον ενταφιασμό θεμελιωδών ανθρώπινων και ατομικών δικαιωμάτων.
Η καταστροφική πραγματικότητα που δημιούργησε στη χώρα η ανελέητη πολιτική των Μνημονίων οδήγησε χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους που διαδήλωναν για τα αυτονόητα: υγεία, εργασία, παιδεία, ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Η κυβέρνηση, για να αναχαιτίσει το διαρκώς διογκούμενο κύμα της αγανάκτησης, έθεσε σε εφαρμογή τον πιο άγριο μηχανισμό καταστολής που έπνιγε στα χημικά τις διαδηλώσεις, τσάκιζε τους διαδηλωτές και δημιουργούσε κλίμα έντονης τρομοκρατίας.
Η δικαιοσύνη στη συνέχεια αναλάμβανε να ολοκληρώσει το έργο. Δεκάδες διαδηλωτές τσουβαλιάζονταν στη ΓΑΔΑ, πολλές φορές έμεναν για ώρες χωρίς δικηγόρο και στη συνέχεια οδηγούνταν στους εισαγγελείς με κακουργηματικές κατηγορίες. Ο διαβόητος “κουκουλονόμος”, πνευματικό τέκνο του νυν υπουργού Δημόσιας Τάξης Νίκου Δένδια τον καιρό που ήταν υπουργός Δικαιοσύνης, εφαρμόστηκε σε κάθε πιθανή και απίθανη εκδοχή του, μετατρέποντας απλά αδικήματα σε κακουργήματα με την απειλή επιβολής βαρύτατων ποινών.
Φαίνεται όμως ότι ούτε αυτός ήταν αρκετός για να περιορίσει τις αντιδράσεις και να αποθαρρύνει τους πολίτες από το να κατέβουν στους δρόμους. Επιστρατεύτηκε λοιπόν και η κατηγορία της “βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης”, επίσης κακούργημα, που αποδιδόταν στους διαδηλωτές μπας και “δεθούν” τα κατηγορητήρια, που τις περισσότερες φορές -άν όχι όλες- ήταν τόσο διάτρητα ώστε θα προκαλούσαν τον γέλωτα ακόμα και σε φοιτητές της Νομικής.
Η δικαιοσύνη, τη χρονιά που πέρασε, αυτοακυρώθηκε και στην περίπτωση των οροθετικών γυναικών που συνελήφθησαν σε επιχείρηση – “σκούπα” της αστυνομίας για πορνεία και βρέθηκαν αντιμέτωπες με τη δημόσια, μεσαιωνικού τύπου, διαπόμπευση. Τα πρόσωπά τους, τα ονοματά τους, τα προσωπικά τους στοιχεία βρέθηκαν κρεμασμένα στα μανταλάκια των περιπτέρων με εισαγγελική διάταξη, παρά τη γενική κατακραυγή.
Οι δυστυχισμένες γυναίκες, πραγματικά “ερείπια” της ζωής, που έκαναν πεζοδρόμιο προκειμένου να εξασφαλίσουν τη δόση τους, ρίχτηκαν στο Κολοσσαίο της δημόσιας διαπόμπευσης για λίγα ψηφαλάκια, καθώς η σύλληψή τους έγινε πριν από τις εκλογές του περασμένου Μαΐου, με τον τότε υπουργό Υγείας να επιχαίρει ότι προστάτεψε τη δημόσια υγεία…
“Συμπτωματικά”, τόσο ο Α. Λοβέρδος, όσο και ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Μιχ. Χρυσοχοΐδης, που εγκαινίασε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες, ήταν από τους ελάχιστους που διασώθηκαν από το ναυάγιο του ΠΑΣΟΚ στη Β’ Αθήνας…
Την τιμή της δικαιοσύνης ωστόσο ανέλαβε να διασώσει ο ανακριτής Κώστας Πρωτονοτάριος, ο οποίος χειρίστηκε την υπόθεση των 15 ατόμων που συνελήφθησαν στις 30 Σεπτεμβρίου μετά από αντιφασιστική μοτοπορεία στο κέντρο της Αθήνας. Η υπόθεση των 15 προκάλεσε το διεθνές ενδιαφέρον καθώς οι καταγγελίες τους για βασανισμούς μέσα στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ έτυχαν προβολής από τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά δίκτυα του κόσμου φέρνοντας σε δυσχερή θέση τον Ν. Δένδια.
Παρά το παραλήρημα του υπουργού Δημόσιας Τάξης εντός και εκτός Βουλής, που -στο ίδιο μήκος με τη Χρυσή Αυγή- προκαταλάμβανε τα ιατροδικαστικά πορίσματα πριν καν φτάσουν στα χέρια των δικηγόρων, ο ανακριτής υιοθέτησε στην ουσία τις καταγγελίες των συλληφθέντων και ζήτησε την ποινική δίωξη των βασανιστών τους.
Επρόκειτο για μια εξαίρεση, από τις ελάχιστες που φώτισαν το σκοτάδι της “τυφλής” δικαιοσύνης τη χρονιά που πέρασε. Ακόμα μία εξαίρεση ήταν ο εισαγγελέας του Μεσολογγίου, που με σθένος άσκησε ποινική δίωξη (και) για παράβαση του αντιρατσιστικού νόμου εις βάρος του χρυσαυγίτη βουλευτή Κ. Μπαρμπαρούση για την επίθεση κατά μεταναστών μικροπωλητών στην αγορά της πόλης. Επρόκειτο για μία από τις σπάνιες φορές που ενεργοποιήθηκε ο συγκεκριμένος νόμος, την ίδια στιγμή που οι υποθέσεις που φτάνουν στα δικαστήρια με πρωταγωνιστές χρυσαυγίτες φτάνουν στα όρια της αρνησιδικίας ή της κακοδικίας…
Ο Άκης και η λίστα Λαγκάρντ
Το 2012 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί για τη δικαιοσύνη και ως έτος του οικονομικού εγκλήματος. Ήταν η χρονιά που άνοιξαν οι πόρτες των φυλακών για πρόσωπα που μέχρι τότε θεωρούνταν άτρωτα για την “τσιμπίδα” του νόμου. Έτσι, λοιπόν, ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Άκης Τσοχατζόπουλος, η σύζυγός του και στενοί συνεργάτες του προφυλακίστηκαν για την αμαρτωλή υπόθεση με τις μίζες των εξοπλιστικών προγραμμάτων, ενώ την ίδια τύχη είχαν και άλλοι διάσημοι και πάλαι ποτέ πανίσχυροι επιχειρηματίες, όπως ο Παύλος Ψωμιάδης της Ασπίς, ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης της Proton Bank και ο μόδιστρος Λάκης Γαβαλάς.
Οι οικονομικοί εισαγγελείς Γρηγόρης Πεπόνης και Σπύρος Μουζακίτης, που είχαν καταγγείλει αφόρητες πιέσεις για να κλείσουν άρον – άρον σημαντικές υποθέσεις πολιτικο-οικονομικού ενδιαφέροντος, αναδείχθηκαν σε πρωταγωνιστές της χρονιάς, καθώς τις χειρίστηκαν με σθένος και αποφασιστικότητα.
Είναι χαρακτηριστική η επιμονή του Γρηγόρη Πεπόνη να πιέζει προς κάθε κατεύθυνση προκειμένου να λάβει τη λίστα Λαγκάρντ με τα χιλιάδες ονόματα που πρέπει να ελεγχθούν για το ενδεχόμενο φοροδιαφυγής και να στείλει τελικά τη δικογραφία στη Βουλή, όπως και η σταθερή επιδίωξή του να μην ασχοληθεί “εθιμοτυπικά” στο πλαίσιο της έρευνάς του με τις δηλώσεις του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παν. Ρουμελιώτη, σύμφωνα με τις οποίες το πρόγραμμα του ΔΝΤ για την Ελλάδα ήταν εξαρχής καταδικασμένο σε αποτυχία.
Στον αντίποδα των οικονομικών εισαγγελέων η Εισαγγελία Πρωτοδικών κυνήγησε ποινικά τον δημοσιογράφο Κώστα Βαξεβάνη, ο οποίος δημοσίευσε τη λίστα Λαγκάρντ στο περιοδικό Hot Doc, ενώ, παρά την πανηγυρική του αθώωση από το αυτόφωρο Μονομελές δικαστήριο, άσκησε έφεση κατά της αθωωτικής απόφασης κρίνοντας ότι ήταν εσφαλμένη και όχι επαρκώς δικαιολογημένη…
Το 2012 σημαδεύτηκε από τις πρωτοφανείς σε διάρκεια κινητοποιήσεις των δικαστών που αντιδρούσαν στις περικοπές των αποδοχών τους ελέω Μνημονίου, αλλά και των δικηγόρων, οι οποίοι έθεταν και μια σειρά θεσμικών ζητημάτων που προκύπτουν από την εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης.
Πηγή: avgi