Όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είναι ενδεικτικά, και αρκούντως αποδεικτικά, για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τον νόμο και την τάξη οι συνήθως φωνασκούντες υπερασπιστές τους. Αφού πρώτα έσκισαν τα ιμάτιά τους για… τον προηγούμενο νόμο, με τον οποίο μια χαρά τακτοποιήθηκαν στις θέσεις τους, ύστερα, έφτιαξαν έναν καινούργιο νόμο, ο οποίος αποκαθιστούσε την νομιμότητα που δεν μπορούσε να επιβάλλει ο προηγούμενος. Ο ισχύον νόμος λειτουργίας των πανεπιστημίων, φέρει την υπογραφή της Άννας Διαμαντοπούλου, η οποία «μάτωσε την φανέλα» για να τον επιβάλει, ενόσω, δεκάδες μολύβια έσπαγαν από το πάθος των χειριστών τους να αποδείξουν τι καλό θα έκαμε η νέα νομιμότης, σε σχέση με την γηρασμένη. Θυμίζω, ότι η κα Διαμαντοπούλου, ήταν υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ που με τόση προσπάθεια κατάφεραν να μας φέρουν επιτυχώς στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα.
Ο νέος νόμος, λαξεμένος σε μάρμαρο θασίτικο για να φωτίζει με τις αδρές γραμμές και τις καμπύλες του τα σκοτάδια του νου, επεξέτεινε και την έννοια της Δημοκρατίας, ορίζοντας ότι υποψηφιότητα για τη θέση του πρύτανη θα μπορούσαν να βάζουν όσους θα διάλεγε μια επιτροπή, την οποία διορίζει ο εκάστοτε υπουργός Παιδείας και η οποία, δια της μεθόδου της συνέντευξης, θα ξεχώριζε τους «αμνούς από τα ερίφια». Διότι αν δεν το ξέρατε στα πανεπιστήμια διδάσκουν και «αμνοί» και «ερίφια». Με το συμπάθειο για την ειρωνεία, αλλά ακόμη δεν έχω καταλάβει αν η επιτροπή προτιμά κριάρια ή τράγους, προβατίνες ή κατσίκες. Σε κάθε περίπτωση η επιτροπή αυτή με δημοκρατκές διαδικασίες θα διάλεγε τους υποψήφιους, τρεις, ούτε έναν παραπάνω, διότι δεν γίνεται ο κάθε τυχάρπαστος να είναι υποψήφιος πρύτανης και, πάνω από τρεις, μπερδεύονται αυτοί που ψηφίζουν.
Τον νόμο και τις μεθόδους του πρώτοι τον καταπάτησαν αυτοί που τον υπερασπίστηκαν. Ο νόμος, προέβλεπε ότι στην επιτροπή ξεδιαλέγματος, θα συμμετείχε και ο τότε πρύτανης (Μυλόπουλος), ο οποίος, σε ότι αφορά το ΑΠΘ, δεν είχε συντονίσει τις αναπνοές του με τις νέες νομοθετικές ανασεμιές. Θα πείτε, μα αφού ήταν μειοψηφία τι θα μπορούσε να κάνει; Η απάντηση είναι μία: τίποτα. Ωστόσο, θα έλεγε την άποψή του και, μπορεί, να έκανε και καμιά δύσκολη ερώτηση στους υποψηφίους οπότε θα χαλούσε το πανηγυρικό κλίμα. Κι έτσι, δεν τον κάλεσαν καν στις συνεδριάσεις – συνεντεύξεις των υποψηφίων. Ένας υποψήφιος όμως (Α. Γιαννακουδάκης), ο οποίος ήταν και από τους υπερασπιστές του νέου νόμου, κατατάχθηκε από την επιτροπή στα… ερίφια, ενώ αμνός ήταν, όπως το ανώτατο δικαστήριο αποφάνθηκε. Και ακύρωσε τις εκλογές οι οποίες στο μεταξύ έγιναν και τον κατήργησε τον νέο πρύτανη (Μήτκας). Ο υπουργός (Λοβέρδος) τότε, αντί να καταργήσει τα μέλη της επιτροπής που όχι μόνο δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν τους αμνούς από τα ερίφια αλλά είχαν κάνει και ερμηνεία του νόμου, ο οποίος είχε ήδη προφανώς παλιώσει οπότε του έκαναν αυτοβούλως κινούμενοι μερικά μερεμέτια, τους κράτησε στη θέση τους και, μέσα στην αναμπουμπούλα, όρισε μέχρι να ξαναγίνουν εκλογές νέο πρύτανη (Λαόπουλος)ο οποίος ήταν αναπληρωτής διορισμένος από αυτόν που καταργήθηκε (Μήτκας). Ευτυχώς, βέβαια, η επιτροπή και ο υπουργός δεν ανακοίνωσαν ότι δεν χρειάζεται να ξαναγίνουν εκλογές. Παραταύτα, η κατάσταση έφτασε στο σημείο που ορίζεται απλώς ως ξεφτίλα.
Δεν ανέφερα, βεβαίως, ότι ο νέος νόμος που γέρασε ο έρημος πριν καν μπουσουλήσει, εφαρμοζόταν από την επιτροπή καλούμενη Συμβούλιο, επικεφαλής του οποίου τοποθετήθηκε άγγλος διαπρεπής ελληνιστής που ακούσει στο επίθετο Χάντερ, δηλαδή κυνηγός, για να κάθονται ήσυχα στη θέση τους και οι αμνοί και τα ερίφια μην τα τα πάρει στο κυνήγι και δούνε τον χαμό τους. Έναν και βάλε χρόνο αυτός ο κυνηγός, προεδρεύει του Συμβουλίου, αλλά κανείς δεν τον είδε και δεν τον άκουσε στο πανεπιστήμιο, τα προβλήματα του οποίου, υπερπήδησαν το Συντριβάνι και κατέρχονται ως χείμαρος την οδό Εθνικής Αμύνης, πάλαι ποτέ Σαμπρί πασά. Ο ίδιος ο Χάντερ, βέβαια, μας είχε προειδοποιήσει από τις 28 Σεπτεμβρίου 2013 όταν, μιλώντας σε …παιδιατρικό συνέδριο, αν και φιλόλογος, είχε πει ότι «…ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου (Ταρλατζής) μου παρείχε αφειδώς συμβουλές και στήριξη και (ακόμα καλύτερα για μένα)ανέλαβε και τον μεγαλύτερο φόρτο εργασίας». Υποθέτω ότι τουλάχιστον έμπαινε στον κόπο να πάει να πάρει τον μισθό του από την τράπεζα.
Στο ΑΠΘ έχουν αναλωθεί τις τελευταίες ημέρες σε έναν ατελείωτο διάλογο κατά τον οποίο «αμνοί» και «ερίφια», -με το συμπάθειο για τον ζωοομορφισμό κύριοι καθηγητές και κυρίες καθηγήτριες-, ερίζουν, για ερμηνείες του νόμου διότι, το πρόβλημα παραμένει και είναι το γεγονός πως δεν θέλουν με τίποτα οι κρατούντες, να φέρουν για λίγο πίσω στα καθήκοντα τον προηγούμενο πρύτανη (Μυλόπουλο)ο οποίος όμως με δικαστική απόφαση θα κληθεί αναγκαστικώς να συμμετάσχει στις συνεδριάσεις του Συμβούλιου το οποίο θα συνεδριάσει εκ νέου για να εκλέξει υποψήφιους, τρεις, ούτε έναν παραπάνω, από τους οποίους το Σώμα των διαδασκόντων θα κληθεί να εκλέξουν και πάλι νέο πρύτανη. Κι έτσι, μια επιτροπή στην οποία θα δηλώνει εκ του νόμου παρών και ο διορισθείς πρύτανης (Λαόπουλος) θα παρευρίσκεται και ο τέως (πια) πρύτανης (Μυλόπουλος) διότι αυτό ορίζει η δικαστική απόφαση. Αδυνατώ να βρω λέξη που να περιγράφει αυτό το αίσχος και να μην με καταστήσει υπόλογο έναντι του νόμου και της τάξης.
ΥΓ. Χθες, άλλος υπερασπιστής του νέου νόμου (Φορτσάκης), κατέβασε σε διαδήλωση μπροστά στο πανεπιστήμιο Αθηνών καθηγητές και καθηγήτριες προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την υποχρηματοδότηση, η οποία, μεταξύ άλλων, μετατρέπει τα διδακτήρια και τα γραφεία σε θαλάμους κρυογονικής. Σε δηλώσεις τους, οι διαμαρτυρόμενοι, έμπλεοι θυμού, έβαλαν κατά της Πολιτείας που λαμβάνει τέτοιες αντιεπιστημονικές αποφάσεις. Εντύπωση, μου έκανε, το γεγονός ότι κανείς δεν χρησιμοποίησε τον όρο Κυβέρνηση, πράγμα που με βάζει σε σκέψεις, μήπως, δηλαδή, έχει αντικατασταθεί η Κυβέρνησή Μας από αυτή την …Πολιτεία. Αν ισχύει αυτό, τότε, καταλαβαίνω πλέον γιατί οι ίδιοι, πριν λίγο καιρό, έβαλαν κατά της αντιπολίτευσης, και λίγα της είπαν, αφού είναι τόσο κακή και ύπουλη που κατήργησε την Κυβέρνηση και επέβαλλε την άθλια αυτή Πολιτεία. Έχει καταλυθεί πλήρως ο νόμος και η τάξη στην χώρα. Να φανταστείτε, ενώ διαδήλωναν στο Πανεπιστήμιο, ούτε ένας άνδρας των ΜΑΤ δεν εμφανίστηκε για να τους συνετίσει. Διατρανώνοντας την απελπισία του φίλος καθηγητής δακρυσμένος μου τηλεφώνησε και απεύθυνε δραματική έκκληση με την ευσύνοπτη έκφραση «Ούτε η Καθημερινή δεν έβαλε πρωτοσέλιδο τον Φορτσάκη. Είμαστε ανυπεράσπιστοι». Όντως, απέναντι στον νόμο.
* Ο δημοσιογράφος του ρ/σ “Στο Κόκκινο 93,4” Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο “Κόκκινο 93,4” την εκπομπή “Ορθά- Κοφτά” με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 11:00- 12:00.