Κάλεσμα σε αντικρατική-αντικατασταλτική πορεία σήμερα, Παρασκευή 29/10 στις 18:00 στην Καμάρα απευθύνει η Ανοιχτή συνέλευση ενάντια στην κρατική δολοφονία στο Πέραμα και αναρχικές συλλογικότητες της πόλης.
Στην ανακοίνωσή της η συνέλευση σημειώνει:
«Την Παρασκευή 22/10, πραγματοποιήθηκε πολύωρη καταδίωξη κλεμμένου αμαξιού από τους δίκυκλους δολοφόνους της ομάδας ΔΙΑΣ η οποία κατέληξε στον εγκλωβισμό αυτού στο Πέραμα και αμέσως μετά στην εκτέλεση του εικοσάχρονου οδηγού και στον τραυματισμό του δεκαεξάχρονου συνεπιβάτη, ενώ ο τρίτος συνεπιβάτης διέφυγε και καταζητείται. Το κράτος για ακόμη μία φορά, δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τους μηχανισμούς του ενάντια σε μία περιθωριοποιημένη κοινωνική ομάδα για την οποία μας υπενθυμίζει ότι δεν έχουν όλες οι ζωές την ίδια αξία για το ίδιο. Δεν θα αφήσουμε να αορατοποιηθεί και να καταπνιγεί ακόμη μία κρατική δολοφονία».
Στη διαδήλωση καλούν αναρχικές και αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες με την Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης να αναφέρει στην ανακοίνωσή της:
«Τα ξημερώματα του Σαββάτου 23/10/2021 οι μπάτσοι καταδιώκουν ένα πιθανώς κλεμμένο όχημα από το Αιγάλεω ως το Πέραμα. Επιβαίνοντες στο όχημα ήταν 3 νεαροί Ρομά, είτε ανήλικοι (οι δύο) είτε οριακά ενήλικοι (18 ετών ο τρίτος). Κατά την καταδίωξη στριμώχνουν το όχημα και ο οδηγός μέσα στον πανικό του κάνει όπισθεν, για να ξεφύγει. Κανένας αστυνομικός δεν τραυματίζεται, όπως ακούγεται καθαρότατα στην επικοινωνία μέσω ασυρμάτων που είχαν με τα κεντρικά, όπου πολλαπλώς απαντούν ότι δεν υπάρχει κανένας τραυματίας αστυνομικός, αλλά μόνο 2 τραυματίες επιβαίνοντες στο αυτοκίνητο. Οι μπάτσοι ανοίγουν πυρ και ρίχνοντας 38 (!) σφαίρες στο όχημα, δολοφονώντας εν ψυχρώ τον 18χρονο Νίκο Σαμπάνη και τραυματίζοντας τον άλλο επιβαίνοντα. Το τρίτο άτομο που βρισκόταν στο όχημα, καταφέρνει να απομακρυνθεί από αυτό. Μέσα στο αυτοκίνητο δε βρίσκεται κανένας απολύτως οπλισμός ή οτιδήποτε άλλο που να συνιστά αδίκημα, πέραν της πιθανής κλοπής του ίδιου του οχήματος. Από τα κεντρικά της αστυνομίας είχε δοθεί πολλάκις η εντολή να σταματήσει η καταδίωξη, ωστόσο αυτό τελικά δε συνέβη, όπως επιβεβαιώνουν τα ίδια τα γεγονότα. Μάλιστα, οι αστυνομικοί της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. γνώριζαν ότι κατεδίωκαν Ρομά, καθώς ενημέρωσαν σχετικώς τους ανωτέρους τους. Είναι σαφές, λοιπόν, ότι πρόκειται για ακόμα μία κρατική δολοφονία με ταξικά και ρατσιστικά κριτήρια (φτωχοί, λούμπεν μικροπαραβατικοί που ανήκουν σε μειονοτική ομάδα) και μια κακοστημένη προσπάθεια κουκουλώματός της και επίσημης θεσμικής συγκάλυψης των ένστολων δολοφόνων».
Ο Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος “Σχολείο” τονίζει:
«Όλα δείχνουν λοιπόν πως οι πολιτικές του κράτους έχουν στόχο να μας κάνουν να συνηθίσουμε τον θάνατο, να τον συναντάμε καθημερινά στους δρόμους και στα δελτία ειδήσεων, να μας γίνει καθημερινό γνώριμο βίωμα, ενώ παράλληλα όποιος σηκώσει κεφάλι απέναντι στις δολοφονίες να ξυλοκοπείται και να συλλαμβάνεται, όπως συνέβει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια πορειών ενάντια στην δολοφονία στο Πέραμα. Μέχρι να πάψουμε να αντιδρούμε στις δολοφονίες όσων για το κράτος περισσεύουν. Από τις δολοφονίες εργατών στα κάτεργα των εταιριών που δεν αξίζουν καν να γίνουν μια είδηση στις φυλλάδες μέχρι την εγκληματική κρατική διαχείριση της πανδημίας, όπου η συνεισφορά του κράτους ήταν ένα διαλυμένο ΕΣΥ και προσλήψεις ανά χιλιάδες μπάτσων αντί για γιατρών. Από τα πνιγμένα παιδιά προσφύγων στο Αιγαίο και τους γαζωμένους μετανάστες στον Έβρο μέχρι το ξέπλυμα από ΜΜΕ και δικαιοσύνη των γυναικοκτόνων και τη δολοφονία χαρακτήρα των νεκρών γυναικών.
Το διακύβευμα λοιπόν δεν είναι άλλο από το εξής: ή θα αγωνιστούμε συλλογικά με τους ανθρώπους της τάξης μας – πέρα από φύλα και φυλές- για να στήσουμε ανάχωμα στη δολοφονική μηχανή κράτους και κεφαλαίου, χτίζοντας κοινότητες αλληλεγγύης και αλληλοπροστασίας, ή θα βυθιστούμε στο ζόφο μιας καθημερινότητας με όλο και λιγότερη ζωή, όλο και περισσότερο θάνατο. Η απάντηση είναι στα χέρια μας».
Κάλεσμα στήριξης της διαδήλωσης έχει απευθύνει και η Ταξική Αντεπίθεση Θεσσαλονίκης (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών):
«Η πλήρης κατάρρευση κάθε έννοιας ή επίφασης δημοκρατικού δικαιώματος, δομών πρόνοιας ή κράτους δικαίου σιγά σιγά ολοκληρώνεται με την Ελληνική Αστυνομία και την κρατική καταστολή να είναι οι κυρίαρχοι διαχειριστές κάθε πτυχής της κοινωνικής ζωής. Η αστική δημοκρατία σιγά σιγά εξατμίζει κάθε περιθώριο ειρηνικής διαβίωσης, με την συναίνεση να δίνει τον χώρο στην υπέρμετρη βία και την καταστολή. Εξάλλου όταν το μόνο που έχεις μάθει είναι να κρατάς ένα σφυρί, τότε όλα τα βλέπεις σαν πρόκες. Και αυτή η διαχείριση είναι που έχει αυτά τα αποτελέσματα. Ξύλο, κατηγορίες και τώρα και εκτελέσεις σε όσους και όσες δεν συμμορφώνονται.
Είναι χρέος των οργανωμένων δυνάμεων της τάξης μας, να ορθώσουν ανάστημα απέναντι στην κρατική καταστολή και στους δολοφόνους της Ελληνικής Αστυνομίας. Είναι καθήκον να αντιληφθούμε τόσο ως κίνημα όσο και ως τάξη πως την διαλεκτική σχέση μεταξύ της καπιταλιστικής κρίσης και της όξυνσης της κρατικής καταστολής:
Έχουμε τις αιτίες αλλά και τις αφορμές. Δεν είναι μόνο η κατασταλτική διαχείριση πανδημίας και στην εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος μόνιμων απαγορεύσεων και περιορισμών κυκλοφορίας, συγκεντρώσεων και πορειών, τα νομοσχέδια περιστολής του δικαιώματος στην απεργία και στη διαδήλωση, η διαρκής αναβάθμιση των νόμων που αφορούν την τιμωρία αγωνιστών/ αγωνιστριών, η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας, οι συνεχείς προσλήψεις μπάτσων, η λειτουργία νέων σωμάτων καταστολής, οι και πιο συχνές περιπτώσεις πυροβολισμών και καταδιώξεων που καταλήγουν σε δολοφονίες όπως συνέβη και στην περίπτωση του 18χρονου Ρομά Νίκου Σαμπάνη, οι καθημερινές παρακολουθήσεις αγωνιστών και πολιτικών χώρων.
Το νέο επεισόδιο της καπιταλιστικής κρίσης μας φτωχοποιεί περεταίρω και απότομα, εντατικοποιεί την εργασία μας, αυξάνει το κόστος ζωής μας, ιδιωτικοποιεί τα πάντα, εντείνει τον μιλιταρισμό, δικαιολογεί την κατασπατάληση δισεκατομμυρίων για πολεμικό εξοπλισμό την ώρα που Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Πρόνοια καταρρέουν, πυκνώνει τους θανάτους των δικών μας ανθρώπων στα εργασιακά κάτεργα, στους δρόμους, στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της χώρας.
Και πλέον το ξέρουμε καλά: Η εκδίκησή για τους νεκρούς μας, θα έρθει μόνο μέσα από την οργάνωση των ζωντανών.Το αίμα των εργαζομένων, το αίμα των θυμάτων των ιμπεριαλιστικών πολέμων, το αίμα μεταναστών στη Μόρια, των πνιγμένων στο Αιγαίο, των δολοφονημένων στους δρόμους, στις φυλακές και στα αστυνομικά τμήματα, βάφει τις σημαίες που θα σηκώνουμε μέχρι να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Στηρίζουμε την διαδήλωση της Παρασκευής 29/10 στις 18.00 στην Καμάρα και στεκόμαστε δίπλα σε κάθε κινητοποίηση και αντίσταση του οργανωμένου κινήματος, των Ρομά, της νεολαίας που εκδηλώνεται αυτές τις ημέρες.
Να οργανώσουμε την προλεταριακή και λαϊκή αυτοάμυνα».
