Αντιφασιστική/ αντιρατσιστική παρέμβαση πραγματοποιήθηκε πριν λίγη ώρα στην παραλία Θεσσαλονίκης με αφορμή τη ρατσιστική επίθεση σε ξενώνα ανήλικων ασυνόδευτων μεταναστών στο Ωραιόκαστρο.
Αναδημοσιεύουμε το κείμενο που μοιράστηκε από τη σελίδα της συνέλευσης Stop war on migrants:
«ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΚΑΜΙΑ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
Το βράδυ του Σαββάτου 26 Δεκέμβρη μια ομάδα ατόμων επιτέθηκε σε δομή ασυνόδευτων μεταναστών στο Ωραιόκαστρο με λοστούς , καδρόνια κλπ, τραυματίζοντας σοβαρότερα έναν 15χρονο και άλλα 3 παιδιά, τρομοκρατώντας όσους βρίσκονταν στο χώρο.
Την ίδια στιγμή που όλοι μας βιώνουμε μια πολύ δύσκολη συνθήκη καραντίνας, χωρίς πρόσβαση στο σύστημα υγείας, χωρίς λεφτά, σε καθεστώς εργασιακής επισφάλειας και ψυχολογικής φθοράς, με το κράτος να μας κοροϊδεύει μεσ’ τα μούτρα μας και να σχεδιάζει την μελλοντική μας αφαίμαξη, κάποιοι συνεχίζουν να πιστεύουν ότι οι μετανάστες φταίνε για τα δεινά και την κατάντια τους. Σαν να μην φτάνει που οι ζωές όλων μας μοιάζουν να έχουν χάσει την αξία τους και αντιμετωπίζονται σαν απλά στατιστικά, κάποιοι πιστεύουν ότι πατώντας στα κεφάλια των πιο αδύναμων θα ξανακερδίσουν λίγο από το χαμένο τους κύρος, θα ξεφύγουν από το καθεστώς ανυποληψίας στο οποίο έχουν περιέλθει. Τους ευχόμαστε να ζήσουν μια ζωή πνιγμένη στους φόβους τους.
Ούτως ή άλλως, ο φόβος είναι αυτός που τους κινητοποιεί εξαρχής. Ο φόβος ότι σύντομα θα βρεθούν στη θέση των μεταναστών, στον πάτο του βαρελιού. Οι ενδείξεις άλλωστε είναι πράγματι ανησυχητικές: το καθεστώς διαχείρισης των μεταναστών εξαπλώνεται, εν μέσω της πανδημίας, σε όλο και μεγαλύτερα τμήματα του ντόπιου πληθυσμού. Το να ζεις περιορισμένος σε έναν χώρο-φυλακή, το να σε ελέγχει η αστυνομία κάθε τρεις και λίγο, το μην έχεις πρόσβαση στην περίθαλψη, το να στιγματίζεσαι ως απειλή για την κοινωνία, το να ζεις μια μόνιμη εργασιακή επισφάλεια, το να σου φορτώνουν όλες τις ευθύνες και τις ενοχές του κόσμου μοιάζουν γνώριμα σε όλο και περισσότερους πλέον. Μόνο που εμείς, σε αυτήν την συνθήκη, επιθυμούμε να αναζητήσουμε συνοδοιπόρους, ανάμεσα σε όσους υφίστανται την βία, ανάμεσα σε όσους βράζουμε στο ίδιο καζάνι.
Απέναντι στον ατομικισμό προτάσσουμε την συλλογικότητα, κόντρα στον κανιβαλισμό απαντάμε με αλληλεγγύη, ενάντια στην μοιρολατρία οργανώνουμε αγώνες και διεκδικήσεις για μια ζωή που αξίζει να βιωθεί.
Για αυτούς τους λόγους,
θα σταθούμε απέναντι σε κάθε ρατσιστική συμμορία, με όλες μας τις δυνάμεις.
ΠΙΣΩ ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ»
