Το πρώτο Από τις 25 Μαΐου έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος αυτής της ελεεινής κυβέρνησης της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς. Ουσιαστικά από τις 26 Μαΐου αυτή η ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς κρύβεται, δεν τολμά να εμφανιστεί, φοβάται την ολομέλεια της Βουλής, συζητά πίσω από κλειστές πόρτες, ξέρει πως οι μέρες της είναι μετρημένες και ότι οι ελπίδες της για να αποφύγει μία μεγάλη εκλογική συντριβή το φθινόπωρο σβήνουν σαν κεράκια κάτω από έναν ουρανό που βρέχει ασταμάτητα. «Το τέλος μας είναι κοντά» το βλέπεις, το γράφει στα μούτρα και του Σαμαρά και του Βενιζέλου και των τσουτσέδων τους.
Το δεύτερο Παρά το αρχικό μούδιασμα, από τις 25 Μαΐου ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει πως μπορεί, σε κεντρικοπολιτικό επίπεδο, να πάρει εκείνες τις πρωτοβουλίες που θα ρίξουν αυτή την ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς μία ώρα νωρίτερα. Η αποφασιστικότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και όταν λέει ότι αυτή η Βουλή δεν πρόκειται να εκλέξει νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όταν δεσμεύεται ότι η επόμενη Βουλή θα ακυρώσει έναν προς έναν τους μνημονιακούς νόμους όπως αυτόν για τον τεμαχισμό και την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, δίνει μία ξεκάθαρα απάντηση για το αν θέλει, εδώ και τώρα, να αποτελέσει τον κορμό της επόμενης καλής/αριστερής διακυβέρνησης.
Το τρίτο Αυτά που συμβαίνουν από τις 25 Μαΐου πιέζουν με έναν πρωτόγνωρο τρόπο όλους και όλες που βρίσκονται ανάμεσα στους… δύο κόσμους, ανάμεσα από τους υποστηριχτές αυτής της ελεεινής κυβέρνησης της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς και από αυτούς που αγωνίζονται και ονειρεύονται μία καλή/αριστερή διακυβέρνηση για αυτόν τον τόπο. Αυτή η… κοιμωμένη δεν θα ξυπνήσει με φιλιά, αλλά με σπρωξιές, συνειδητοποιώντας την κρισιμότητα της κατάστασης και αυτό είναι απολύτως αναγκαίο, όχι τόσο για να πέσει αυτή η ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς, γι’ αυτό φροντίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο για να είναι καλή και αριστερή η διακυβέρνηση που έρχεται.
Ο alterthess ιανός