Μοναδικές στιγμές θα ζήσουν οι φίλοι του ραδιοφώνου, που θα παρακολουθήσουν στις 12 το μεσημέρι της Κυριακής 28 Οκτωβρίου την εκπομπή για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους Γερμανούς κατακτητές. Σε ειδική ωριαία εκπομπή, που θα μεταδοθεί από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς FM-102 και 9,58 της ΕΡΤ3, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Σπύρος Κουζινόπουλος, παρουσιάζει ανέκδοτες ηχητικές μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν τις μεγαλειώδεις εκείνες ιστορικές στιγμές, όπως:
-Τη μαρτυρία του μοναδικού σήμερα εν ζωή αγωνιστή, του 90χρονου Γιάννη Πατσακίδη, ο οποίος με το 3ο Τάγμα του 13ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, εμπόδισε τους Γερμανούς να ανατινάξουν το μοναδικό τότε υδραγωγείο της Θεσσαλονίκης που βρισκόταν στην Παναγία Φανερωμένη.
-Τον δάσκαλο Χρήστο Μόσχο, που ως αρχηγός της πρώτης σε όλη την Ελλάδα ανταρτοομάδας «Αθανάσιος Διάκος», πραγματοποίησε επίθεση εναντίον τμήματος των κατοχικών δυνάμεων στον δρόμο Θεσσαλονίκης-Σερρών.
-Τον αξέχαστο Γιώργο Ιωάννου να περιγράφει το πώς είδε τον ηθοποιό Μάνο Κατράκη, ανεβασμένο πάνω σε έναν τοίχο, στο Κουλέ Καφέ, να απαγγέλει δύο μέρες πριν την απελευθέρωση ποιήματα κατά του φασισμού.
-Τον γιατρό Μιχάλη Τσαβδαρίδη, ο οποίος ήταν επικεφαλής του 3ου Τάγματος του 31ου Συντάγματος, που μετά από φονική μάχη, εκδίωξε τους Γερμανούς από το αεροδρόμιο του Σέδες και μπήκε με τους αντάρτες του στη Θέρμη.
-Τον πολιτικό επίτροπο του 31ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, Δήμο Δημητριάδη, που γνώρισε αποθεωτική υποδοχή καθώς ήταν ο πρώτος αντάρτης που εισήλθε στην Καλαμαριά.
-Τον επιτελάρχη της 11ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, Θανάση Παπαθανασίου, ο οποίος την παραμονή της απελευθέρωσης, πάνω σε μία μοτοσυκλέτα, έφτασε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης για να δει τις κινήσεις των κατακτητών
-Τον συγγραφέα Νίκο Μπακόλα, ο οποίος περιγράφει το πώς έβλεπε τους σκυθρωπούς Γερμανούς να αποχωρούν από τη Θεσσαλονίκη και ένα τμήμα του ΕΛΑΣ, έχοντας μπροστά την ελληνική σημαία να εισέρχεται στην πόλη από τα ανατολικά.
-Τον Παναγιώτη Πούλο, που έζησε την άφιξη των ανταρτών στην πλατεία Αριστοτέλους, η οποία είχε γίνει κατακόκκινη από τα χιλιάδες λουλούδια του συγκεντρωμένου πλήθους.
-Τέλος τον ταγματάρχη του στρατού, Γεώργιο Διαμαντόπουλο. Είχε ριφθεί από τους Συμμάχους με αλεξίπτωτο στο Πάϊκο, για να ενημερώνει με ασύρματο για τις κινήσεις των κατακτητών. Κι όταν τη μέρα της απελευθέρωσης τον είδε το πλήθος που πανηγύριζε να φοράει στολή Βρετανού αξιωματικού, τον σήκωσε στους ώμους, περιφέροντάς τον στην πόλη.
Όπως σημειώνει ο Σπύρος Κουζινόπουλος στον επίλογο της εκπομπής: «Πέρασαν δεκαετίες από τότε. Η Θεσσαλονίκη αυτό το διάστημα γνώρισε ευχάριστες αλλά και δύσκολες στιγμές. Πέρασε τον αδελφοκτόνο εμφύλιο, είδε πολιτικές δολοφονίες, υπέστη τις συνέπειες της στρατιωτικής δικτατορίας και προσπαθεί δεκαετίες τώρα να ακολουθήσει ένα δρόμο ανάπτυξης και προόδου. Όμως ποτέ, όλη αυτή την μακρά περίοδο, δεν ξέχασε τα πέτρινα χρόνια της κατοχής και τις μεγαλειώδεις στιγμές της απελευθέρωσης. Ενώ τα διδάγματα εκείνης της ηρωϊκής περιόδου, παραμένουν όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρα αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα και ο λαός μας».