Πολλοί συγγραφείς μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας έχουν περιγράψει αναλυτικά, με λεπτομέρειες, το πώς οι από τα πάνω προσπαθούν να σβήσουν τις αναμνήσεις των από τα κάτω, για να τους μετατρέψουν σε απόλυτα πειθαρχημένους υπηκόους και να εξασφαλίσουν έτσι το ατελείωτο των ημερών της εξουσίας και της αφθονίας τους, σχεδόν όλα τα πράγματα δηλαδή να είναι για πολύ λίγους και οι πολλοί καλοί άνθρωποι να ζούνε μια ζωή που θα έχει γεύση από σκατά. Στην πραγματική ζωή οι αναμνήσεις αποτελούν ένα σημείο ασφάλειας, όπου όταν πέσεις, αυτές σε συγκρατούν για να μην πέσεις εντελώς και τσακιστείς.
Εγώ, ας πούμε, θυμάμαι την ίδρυση του ΕΣΥ, πανεπιστημιακούς γιατρούς να κλείνουν τα ιατρεία τους και να φεύγουν από τη Θεσσαλονίκη για να δουλέψουν σε νοσοκομεία της περιφέρειας, ένα ολοκαίνουριο Κέντρο Υγείας σε ένα χωριό στη Λέσβο, νέα κτίρια στο «Παπανικολάου» και το «Ιπποκράτειο». Θυμάμαι όμως και την πρώτη φορά που πήγα στο «Παπαγεωργίου» και σοκαρίστηκα από την εικόνα του σούπερ – μάρκετ στα ταμεία του νοσοκομείου όπου αν ήσουν ανασφάλιστος και δεν είχες να πληρώσεις έπαιρνες τον πούλο. Σοκαρίστηκα γιατί είχα, έχω, άλλες αναμνήσεις.
Και τώρα, ακριβώς γιατί έχω αυτές τις αναμνήσεις, τρέμω από οργή, όπως εσύ, μπροστά στην αδικία, να μην μπορεί ένας φτωχός άνθρωπος να έχει πρόσβαση σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, και πιστεύω πως στις 25 Μαΐου δεν φτάνει να ψηφίσουμε, αλλά πρέπει να ισοπεδώσουμε αυτή την ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς. Στη φάση που τώρα εμείς βρισκόμαστε οι Αναμνήσεις είναι κάτι το βασικό για την Αντίσταση μας, όπως ακριβώς το περιέγραψαν, αναλυτικά και με λεπτομέρειες, πολλοί συγγραφείς μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας. Χωρίς αυτές τις Αναμνήσεις, μία σταθερή δουλειά, ένας μισθός για τον οποίο δεν ντρέπεσαι, το δάσος στις Σκουριές, η παραλία έξω από την Ολυμπιάδα, όλα τα σπίτια με φως, νερό και θέρμανση, θα γίνουμε πειθαρχημένοι υπήκοοι. Σιγά μην γίνουμε, θα τους τσακίσουμε τα πρέκια.
Ο alterthess ιανός