Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων η χτεσινή και τα νούμερα που ανακοίνωσε η αρμόδια Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ είναι επιεικώς τραγικά, καθώς το 2017 σημειώθηκε για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά νέο ρεκόρ απανθρωπιάς με τουλάχιστον 68,5 εκατομμύρια ανθρώπους να εκτοπίζονται βιαίως. Δηλαδή κατά μέσο όρο ένας άνθρωπος έγινε πέρσι πρόσφυγας κάθε δύο δευτερόλεπτα.
Γράφει ο Γιώργος Τσιάρας για την Εφημερίδα των Συντακτών
Κι από αυτούς το 53% είναι παιδιά, συμπεριλαμβανομένων πολλών που είναι ασυνόδευτα ή χωρισμένα με τη βία από τις οικογένειές τους…
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, με δεδομένη τη συνεχή σκλήρυνση της ευρωπαϊκής (αντι)μεταναστευτικής πολιτικής, παρουσιάζει η τεράστια αύξηση του συνολικού αριθμού των αιτούντων άσυλο, ιδίως στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ: των ανθρώπων δηλαδή που δεν έχουν ακόμη αναγνωρισμένο «στάτους» πρόσφυγα και πλέον κινδυνεύουν να «επιστραφούν» μαζικά στις χώρες της πρώτης καταγραφής ή ακόμη και προέλευσής τους.
Ο αριθμός αυτός λοιπόν αυξήθηκε κατά περίπου 300.000 άτομα στα 3,1 εκατομμύρια, με τις ΗΠΑ να ξεπερνούν πλέον τη Γερμανία ως «πρωταθλήτρια» χώρα στις σχετικές αιτήσεις.
Τη Γερμανία που, όπως μπορείτε να διαβάσετε στις προηγούμενες σελίδες, προετοιμάζει το έδαφος για μαζικές απελάσεις προσφύγων και μεταναστών προσχωρώντας ολόψυχα στο αντιμεταναστευτικό στρατόπεδο.
Οι πόλεμοι φυσικά συνέχισαν να είναι οι κυριότεροι μοχλοί αυτής της ανατριχιαστικής ανόδου.
Στην κορυφή των σημείων έντασης που οδήγησαν πέρσι σε μαζικές εκτοπίσεις κατά τη διάρκεια του 2017 ήταν ως συνήθως η Αφρική και η ΝΑ Ασία: η έκθεση της Αρμοστείας υπογραμμίζει την κρίση στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, τον πόλεμο στο Νότιο Σουδάν και τη διαφυγή στο Μπανγκλαντές από τη Μιανμάρ εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων Ροχίνγκια.
Οι πρόσφυγες που εγκατέλειψαν τις χώρες τους για να αποφύγουν τις συγκρούσεις και τις διώξεις αντιπροσώπευαν 25,4 εκατομμύρια, 2,9 εκατομμύρια περισσότεροι από ό,τι το 2016. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αύξηση που παρουσίασε ποτέ η Αρμοστεία σε μόνο ένα έτος.
Τα ευρήματα στην έκθεση «Global Trends» αμφισβητούν ορισμένες από τις αντιλήψεις σχετικά με την αναγκαστική μετακίνηση. Μεταξύ αυτών είναι η ιδέα ότι οι εκτοπισμένοι στον κόσμο έχουν μετακινηθεί κυρίως σε χώρες του παγκόσμιου Βορρά.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι το αντίθετο είναι αλήθεια: 85% των προσφύγων έχουν καταφύγει σε αναπτυσσόμενες χώρες, πολλές από τις οποίες είναι φτωχές και λαμβάνουν μικρή υποστήριξη για τη φροντίδα αυτών των πληθυσμών.
Επίσης τέσσερις από τους πέντε πρόσφυγες παραμένουν σε χώρες δίπλα στη δική τους, με την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα μπορέσουν να επιστρέψουν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Τουρκία, η οποία παρέμεινε και πέρσι η κορυφαία χώρα που φιλοξενεί πρόσφυγες με πληθυσμό 3,5 εκατομμυρίων προσφύγων, στη συντριπτική τους πλειονότητα Σύρων.
Σημαντική μείωση
Ειδικά πάντως για την Ευρώπη και τη Μεσόγειο, το κλείσιμο της «βαλκανικής οδού» οδήγησε σε σοβαρή μείωση το 2017, αφού σύμφωνα με τον ΟΗΕ πέρσι περάσαν μέσω θαλάσσης στην Ευρώπη «μόλις» 172.302 άτομα –29.718 στην Ελλάδα, 119.369 στην Ιταλία και 28.349 στην Ισπανία– έναντι 362.753 το 2016 (173.450 στην Ελλάδα, 181.436 στην Ιταλία και 14.094 στην Ισπανία) και 1.015.078 ατόμων το 2015 (856.732 στην Ελλάδα, 153.842 στην Ιταλία και 16.263 στην Ισπανία).
Για φέτος, και με τα στοιχεία που συλλέχθηκαν μέχρι προχτές, η Αρμοστεία κατέγραψε 40.357 αφίξεις.
Σε αυτούς βέβαια δεν πρόφτασαν να προστεθούν οι περίπου 500 άνθρωποι που μεταφέρθηκαν χτες στο λιμάνι Ποτσάλο της Σικελίας με σκάφος της ιταλικής πολιτοφυλακής και πολύ περισσότερο οι 70 ακόμη αγνοούμενοι (διάβαζε: πνιγμένοι) από νέο ναυάγιο στα ανοιχτά της Λιβύης, για τους οποίους μάθαμε από ανακοίνωση των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα», αφού η Αρμοστεία δεν είχε χρόνο να τους καταγράψει…