Χθες η εφημερίδα τα «ΝΕΑ» επέλεξε για πρώτο θέμα την απαίτηση της τρόικας(;) για την κατάργηση του νόμου 1264 του 1982, με τον οποίο η Πασοκάρα υλοποίησε τις δεσμεύσεις της απέναντι στον κόσμο της εργασίας, που από το 1978 έδινε απίστευτα σκληρές μάχες με τις κυβερνήσεις της Δεξιάς, για την κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και της δημοκρατικής λειτουργίας των εργατικών συνδικάτων. Ο 1264 βρίσκεται στο στόχαστρο από την εποχή που τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα τις έκανε ο τότε, κρυπτόμενος, υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος. Από τότε – όπως φάνηκε και στην απίθανη ιστορία με τον περιορισμό/κατάργηση της μετενέργειας των συλλογικών συμβάσεων εργασίας – η τρόικα είχε και έχει για «συμβούλους» συγκεκριμένους ανθρώπους, όπως ο Στουρνάρας και ο Ανδρεάδης του ΣΕΤΕ, που προωθούν μία πολύ συγκεκριμένη ατζέντα για την μετατροπή της Ελλάδας σε μία δεύτερη «Βουλγαρία» σε ότι αφορά τους μισθούς, τις συνθήκες εργασίας και το ρόλο των συνδικάτων.
H κατάργηση του 1264, στην οποία σύμφωνα με τα «ΝΕΑ» αντιστέκεται σθεναρά ο Ευάγγελος – άντε γαμήσου εργατιά – Βενιζέλος, αφορά μεγάλα επιχειρηματικά ντιλ και, προφανώς, μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις. Αφορά ένα νέο εργασιακό τοπίο, περισσότερο ένα χάος, όπου δεν θα γίνονται απεργίες, όπου δεν θα λειτουργούν συνδικάτα, όπου οι εργαζόμενοι θα απολύονται στο φτερό αν δεν κάθονται σούζα. Ότι δηλαδή γίνεται, ήδη, στο ΣΕΜΠΟ της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά. Ότι δηλαδή θα γίνει, αν δεν ρίξουμε αυτή την ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς, στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, στις τράπεζες, στη μικρή ΔΕΗ, στα εργοστάσια των πολυεθνικών, στον ΟΣΕ, στα ΕΛΤΑ, στα εμπορικά κέντρα, που θα δουλεύουν επτά μέρες την εβδομάδα με μισθούς/χαρτζιλίκια, και βάλε κι εσύ ότι θες.
Στις εσωτερικές σελίδες των «ΝΕΩΝ» έγραφε χθες: «Αλλάζουν όλα στα συνδικάτα» και το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι μακάρι! Μακάρι να κλείσει αυτός ο κύκλος του συμβιβασμού και της συναίνεσης, να πάμε σε ρήξη, να τελειώσουμε με μία συνδικαλιστική ηγεσία που ασχολήθηκε βασικά με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και με την εκλογική «σωτηρία» του Βενιζέλου και δεν μπόρεσε να οργανώσει μία κινητοποίηση της προκοπής από τον Ιούνιο του 2012, βάζοντας πλάτη στη χειρότερη κυβέρνηση που είχε αυτός ο τόπος από τη χούντα.
O alterthess ιανός