«Άλκη να είσαι ο τελευταίος- Δεν ξεχνάμε»

Σε μια πόλη που οι φασιστικές επιθέσεις έχουν γίνει ο κανόνας, η βία έχει κανονικοποιηθεί (και όχι μόνο η οπαδική), το να ζητούν μαθητές να μπει ένα τέλος σε αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό μήνυμα που μπορεί να δοθεί και ένας δρόμος για να ακολουθήσουμε.

Μετά από αντίστοιχη πρωτοβουλία του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,  μαθητές του 2^ο ΓΕΛ Συκεών κάθισαν όλοι-ες μαζί γράφοντας σε πανό «Άλκη να είσαι ο τελευταίος, δεν ξεχνάμε». Το «δεν ξεχνάμε», και άρα η υπόσχεση μιας συλλογικής μνήμης, είναι μια προσπάθεια επούλωσης του τραύματος. Ταυτόχρονα είναι  μια δέσμευση για έναν αγώνα που πρέπει να δοθεί από την ίδια την πόλη, που έζησε τα τελευταία χρόνια πλήθος φασιστικών επιθέσεων αλλά και δύο δολοφονίες ανθρώπων.

Η φωτογραφία με τα παιδιά που κάθονται αγκαλιά φορώντας φανέλες του Άρη και του ΠΑΟΚ, είναι ένα άνοιγμα της συζήτησης για το μέχρι που μπορεί να φτάσει η διαμάχη για τη φανέλα και τα χρώματα των διάφορων αθλητικών ομάδων.

Το κείμενο που συνοδεύει τη φωτογραφία των μαθητών

Έπειτα από την δολοφονία του 19χρονου Άλκη Καμπανού τα ξημερώματα της Τρίτης, αποφασίσαμε και εμείς με το σχολείο μας, 2ο ΓΕΛ Συκεών, να διαδώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα με τη συμβολική μας φωτογραφία μπροστά από το πανό. Δεν ξεχνάμε. Η οπαδική-χουλιγκανιστικη βία από φανατικούς οπαδούς υπήρχε, υπάρχει και πρέπει να την καταπολεμήσουμε. Δε νοείται στις μέρες μας να γινόμαστε μάρτυρες δολοφονιών με αυτά τα χαρακτηριστικά, την στιγμή που η αλληλεγγύη και το δικαίωμα στην ισότητα, πάσχιζαν και πασχίζουν να κατακτηθούν μέσα από χρόνιους και διαρκείς αγώνες. Δε νοείται ακόμη και σήμερα η προσωπική προτίμηση προς μια ομάδα να γίνεται αιτία δολοφονίας και το ποδόσφαιρο, ένα ελεύθερο άθλημα προς όλους/ες να αμαυρώνεται με αυτόν τον τρόπο. Και όμως ακόμη το συναντάμε μπροστά μας. Η καρδιά μας πάγωσε με αυτό το έγκλημα, γι’ αυτό είμαστε μαζί με κάθε Άλκη  και απέναντι σε κάθε εκδήλωση μισαλλοδοξίας και γενικότερου εκφασισμού. Είμαστε διαφορετικοί και θέλουμε να ζούμε σαν ίσοι.