Άρθρο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα με τίτλο «Η λιτότητα σπέρνει τον όλεθρο, αλλά η Αριστερά μπορεί να ενωθεί για να χτίσει μια καλύτερη Ευρώπη», φιλοξενεί η βρετανική εφημερίδα «Guardian».
Αναλυτικά, το άρθρο:
«Περισσότεροι από 1.000 νέοι άνθρωποι την ημέρα προστίθενται στις τάξεις των ανέργων στην Ευρώπη. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο “στρατός” των ανέργων σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 10 εκατομμύρια
Στην Ελλάδα, παρά τον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι η λιτότητα φέρνει αποτελέσματα, ο προϋπολογισμός του 2014 προβλέπει νέες περικοπές δημοσίων δαπανών και περισσότερες απώλειες θέσεων εργασίας. Η οικονομική και ανθρωπιστική καταστροφή, εν καιρώ ειρήνης, είναι πρωτοφανής: στο 27% η ανεργία, στο 60% η ανεργία των νέων, στο 25% η συρρίκνωση του ΑΕΠ, στο 40% η μείωση του οικογενειακού εισοδήματος. Εντούτοις, το δημόσιο χρέος φτάνει το 180% ως ποσοστό του ΑΕΠ, ενώ το 2010, όταν επιβλήθηκαν τα πρώτα μέτρα λιτότητας, ήταν στο 120%.
Όμως, η ανθρώπινη τραγωδία δεν περιορίζεται στην Ελλάδα . Οι μισθοί σε όλη την Ευρώπη έχουν περικοπεί και το κράτος πρόνοιας έχει περιοριστεί σε πρωτοφανή βαθμό στην μεταπολεμική εποχή . Εκατομμύρια άνθρωποι αγωνίζονται να πληρώσουν τα δάνειά τους, τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος ή τις ιατρικές ή μαθητικές δαπάνες. Η ανθρωπιστική κρίση στην Ευρώπη δεν συγκρίνεται με ο,τιδήποτε έχει γίνει εδώ και 60 χρόνια , με 120 εκατομμύρια ανθρώπους να βιώνουν συνθήκες ακραίων δυσκολιών, σύμφωνα με τον Ερυθρό Σταυρό. Αυτό δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο, αλλά είναι , για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Νέλσον Μαντέλα , «ανθρωπογενής» φτώχεια.
Ζηλωτές του νεοφιλελευθερισμού έχουν ανατρέψει τη ζωή των απλών ανθρώπων. Οι πολιτικές τους διαρθρωτικής προσαρμογής εξυπηρετούν ένα μοντέλο οικονομικής διακυβέρνησης που μεταφέρει τον κίνδυνο στους ώμους των απλών εργαζομένων και των νέων. Αλλά η απάντηση της ΕΕ και των εθνικών ηγετών είναι απελπιστική . Η κυριότερη πολιτική πρωτοβουλία της ΕΕ για την ανεργία των νέων ανέρχεται, για παράδειγμα, σε μόλις € 6 δισ. ή 0,6 % του προϋπολογισμού της ΕΕ για την περίοδο 2014-2020 . Η λιτότητα, η εργασιακή επισφάλεια και η δυναμική των αγορών υπονομεύουν την ικανότητα των χαμηλόμισθων και μεσαίων μισθών να ζουν αξιοπρεπώς. Το χρέος των νοικοκυριών είναι εξαιρετικά υψηλό στην Ολλανδία και τη Μάλτα ( περίπου 220 % του ΑΕΠ ) , ενώ στην Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία, πολλές επιχειρήσεις είναι παγιδευμένες σε ένα φαύλο κύκλο του χρέους.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι η τρέχουσα συνταγή είναι “επιτυχημένη” είναι υποκριτές. Για εκατομμύρια ανθρώπους, το ευρωπαϊκό όνειρο έχει μετατραπεί σε εφιάλτη. Οι έρευνες του Ευρωβαρόμετρου δείχνουν την αυξανόμενη κρίση εμπιστοσύνης στην ΕΕ και την καταστροφική άνοδο στη δημοτικότητα των ακροδεξιών κομμάτων. Αυτό που θα πρέπει να μας δώσει ελπίδα είναι η εμφάνιση νέων ομάδων αλληλεγγύης και κοινωνικών κινημάτων. Αυτά μπορούν και θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη δημοκρατική συμμετοχή και έλεγχο.
Οι ευρωπαϊκές εκλογές τον προσεχή Μάιο προσφέρουν επίσης την ευκαιρία ώστε να ξεκινήσει ένας πραγματικός διάλογος με τους ανθρώπους – ειδικά εκείνους που αισθάνονται ότι κανείς δεν νοιάζεται γι ‘αυτούς – για μια νέα βάση για την ουσιαστική δημοκρατία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια . Είναι καιρός η Ευρώπη να σταματήσει την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσω της αναμόρφωσης του κράτους, της αποκατάστασης της ανάπτυξης και της δημιουργίας υψηλής ποιότητας σταθερών θέσεων εργασίας σπλαίσιο προστασίας που ιστορικά έχει συμβάλει στο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο.
Η Ευρώπη χρειάζεται ένα μέτωπο κατά της λιτότητας και της ύφεσης, ένα κίνημα αλληλεγγύης για τους εργαζόμενους σε βορρά και νότο. Αυτό θα μπορούσε να επιφέρει ένα σύμφωνο για τη δημοκρατία, την ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη. Θα πρέπει να αποκαταστήσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των νέων, των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των ανέργων για να σπάσει η νέα διαχωριστική γραμμή ανέμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς στην Ευρώπη, το “mur d’argent” (τοίχος του χρήματος) για να χρησιμοποιήσω μια ιστορική φράση που έχει γίνει επίκαιρη.
Θα είμαι υποψήφιος για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εκπροσωπώντας την Ευρωπαϊκή Αριστερά, και η απόφαση αυτή υπαγορεύεται από την επιθυμία μας να επανενώσουμε την Ευρώπη και να τη δημιουργήσουμε ξανά σε μια δημοκρατική και προοδευτική βάση. Υπάρχει μια εναλλακτική λύση στην παρούσα κρίση και είναι το καθήκον και το πεπρωμένο μας, να αγωνιστούμε για αυτό».
Δείτε το κείμενο στη «Guardian» εδώ.