Απάντηση σε σχόλιο που δημοσιεύθηκε σήμερα σε ιστοσελίδες μόνο με τα αρχικά του συντάκτη του, έδωσε η υποψήφια ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, απολυμένη δημοσιογράφος της ΕΡΤ, Αλεξάνδρα Χριστακάκη, τονίζοντας πως “οι συμβασιούχοι απολύονται, δεν αποχωρούν οικειοθελώς με μετάνοιες προς αυτούς που τους είχαν σε ομηρία”.
Η δήλωση της Αλεξάνδρας Χριστακάκη έχει ως εξής:
“Προς τον Ν.Α.
Διάβασα με προσοχή και έκπληξη το σχόλιο σας . Το Ν.Α με το οποίο υπογράφετε, θα μπορούσε να είναι και Σ.Κ. (Σίμος Κεδίκογλου) ή Π.Κ. (Παντελής Καψής). Ίσως βέβαια και να είσαι κάποιος από αυτούς που έσκυψαν το κεφάλι και βόλεψαν οι Κεδίκογλου – Καψής στο νέο μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ και σπεύδεις και πάλι να τους “υπηρετήσεις”.
Εγώ καλέ μου “συνάδελφε”, εφόσον ήσουνα και σύ συμβασιούχος , όπως υποστηρίζεις , λέω το όνομα μου. Εσύ γιατί κρύβεσαι; Φοβάσαι;
Λες πως είμαι κάποια από τους πολλούς που πέρασαν για “κάποιο χρονικό διάστημα από την ΕΡΤ”. Αν, όντως, εσύ ήσουν εργαζόμενος στην ΕΡΤ, συμμετείχες καθημερινά στην παραγωγή δημοσιογραφικού έργου, και δεν ήσουν τουρίστας – όπως κάποιοι προνομιούχοι (με τους παχυλούς μισθούς) – θα γνώριζες ότι εργάστηκα επί 13 χρόνια στην ΕΡΤ (δεν τα λες και λίγα είναι μία ολόκληρη ζωή). Δούλευα συνεχώς με μοναδική εξαίρεση τα τρίμηνα εκτός ΕΡΤ, για να μην στοιχειοθετήσω το δικαίωμα της μονιμότητας.
Έως και τον Φλεβάρη του 2013 που απολύθηκα (δεν ξέρω γιατί σε φοβίζει η λέξη απόλυση ) ήμουν “πολυεργαλείο” στην «Πρωινή ενημέρωση» με καθημερινή αφύπνιση στις 4.30 τα ξημερώματα και τουλάχιστον 12ωρη εργασία, με συνεισφορά μπροστά και πίσω από τα μικρόφωνα, χωρίς παραγοντισμούς και αργομισθίες. Εγώ ήμουν καθημερινά παρούσα, χωρίς ωράρια και διαθέσιμη σε ό,τι μου ζητούσαν όχι μόνο στην εκπομπή που δούλευα αλλά στην ΕΡΤ συνολικά. Έπαιρνα το μισθό μου λοιπόν δουλεύοντας. Αν δεν ήσουν παρών στην ΕΡΤ, ρώτα και κάποιον για να μάθεις.
Τέλος να σε ενημερώσω , ότι οι συμβασιούχοι ΑΠΟΛΥΟΝΤΑΙ, δεν αποχωρούν οικειοθελώς με μετάνοιες προς αυτούς που τους είχαν σε ομηρία. Εσύ δικαιούσαι να κρατάς αυτήν την δουλική στάση. Εγώ, αν μου επιτρέπεις, μπορώ να έχω ψηλά το κεφάλι και να διεκδικώ τα δικαιώματα μου”.