Για τις 30 Νοεμβρίου αναβλήθηκε η σημερινή δίκη του Αιγύπτιου εργάτη Ουαλίντ Τάλεμπ, τον οποίο οι βασανιστές του κατηγορούν για κλοπή χρημάτων, αν και ο ισχυρισμός αυτός έχει ήδη αποδομηθεί στις δικαστικές αίθουσες.
Γράφει ο Κώστας Ζαφειρόπουλος για την Εφημερίδα των Συντακτών
Στο δικαστήριο δεν εμφανίστηκε κανένας μάρτυρας, ενώ επίσης απουσίαζαν τόσο οι φυλακισθέντες όσο και ο δικηγόρος υπεράσπισης. Οι Σγούρδας και Ζαχαριάδης έστειλαν επιστολή ότι δεν θέλουν μεταγωγή γιατί «φοβούνται για τη σωματική τους ακεραιότητα και τη ζωή τους». Η έδρα χαρακτήρισε αδικαιολόγητη την απουσία τους.
Νωρίς το πρωί στα δικαστήρια Πειραιά συγκεντρώθηκαν αρκετοί φίλοι και αλληλέγγυοι στον Ουαλίντ, στους οποίους έχει προκαλέσει αρνητική εντύπωση η επιλογή του δικηγόρου Φραγκίσκου Ραγκούση να αναλάβει την υπεράσπιση των κατηγορουμένων.
Η αναβολή της δίκης ήταν η δεύτερη κατά σειρά καθώς στις 27 Απριλίου είχε δοθεί πάλι αναβολή λόγω ασθένειας εκείνη τη φορά του κ. Ραγκούση.
Θυμίζουμε ότι στις 28/11/2016 το Εφετείο έκρινε, σε δεύτερο βαθμό εκδίκασης, ενόχους τους τέσσερις κατηγορουμένους και για τα τρία κακουργήματα (αρπαγή, βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη και τη ληστεία).
Πρόκειται για τον πρώην αφεντικό του Ουαλίντ και ιδιοκτήτη του φούρνου στη Σαλαμίνα, Γιώργο Σγούρδα, στον οποίο έχει επιβληθεί κάθειρξη 13 ετών, τον γιο του, Σταμάτη Σγούρδα, που καταδικάστηκε με 5 έτη λόγω του ελαφρυντικού της μετεφηβικής ηλικίας, τον φίλο και συνεργό του Σγούρδα, Γιώργο Ζαχαριάδη (10 έτη) και τον αλβανικής καταγωγής συνεργό Φρέντερικ Ζότο (9 έτη).
Κατά την αγόρευσή της η εισαγγελέας είχε εστιάσει στο ρατσιστικό κίνητρο των εγκληματικών πράξεων, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Το κίνητρο των κατηγορουμένων δεν ήταν η (υποτιθέμενη) κλοπή χρημάτων. Ένας άνθρωπος που τόλμησε να ζητήσει τα δεδουλευμένα του βασανίστηκε. Οι πράξεις των κατηγορουμένων είχαν σαφέστατο ρατσιστικό πρόσημο.
»Και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα και από το γεγονός πως το πρωί της ίδιας μέρας (σ.σ. της απαγωγής και του βασανισμού) είχε αγοραστεί ειδικά για αυτό τον σκοπό αλυσίδα 10 μέτρων. Τα χτυπήματα που δέχτηκε ήταν σαν να παίζουν μποξ πάνω του, του έλεγαν “να περπατήσει σαν την καμήλα” ενώ κανείς από τους κατηγορουμένους δεν έδειξε να υπολογίζει ότι το θύμα θα μπορούσε να πεθάνει».