Με επίκεντρο το #Metoo και τις δημόσιες καταγγελίες και μαρτυρίες σεξουαλικής κακοποίησης και ψυχολογικής βίας, δεκάδες συλλογικότητες θα βγουν σήμερα στους δρόμους, 8 Μάρτη, μέρα αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών, προκειμένου να διαδηλώσουν ενάντια στην καταπίεση και τη βία, για να μην θριαμβεύσει ξανά η σιωπή.
«Η δημόσια μαρτυρία της Σοφίας Μπεκατώρου για την σεξουαλική κακοποίησή της και την κατ’ εξακολούθηση ψυχολογική βία από μεγαλοπαράγοντα του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου άνοιξε έναν κύκλο μαρτυριών κακοποιητικών συμπεριφορών στο δημόσιο λόγο. Μέχρι σήμερα οι καθημερινές φωνές γυναικών που κατήγγειλαν βία και κακοποίηση είτε σκεπάζονταν από το αόρατο πέπλο της μετανάστριας, του προσφυγόπουλου, της τοξικοεξαρτημένης, της φυλακισμένης είτε κάτω από τις ειδησεογραφικές λεζάντες για έγκλημα πάθους, προκλητική συμπεριφορά, απροσεξία επιλογών» σημειώνεται μεταξύ άλλων στο κάλεσμα των συλλογικοτήτων οι οποίες υπογραμμίζουν ακόμη ότι οι μαρτυρίες κακοποιητικών συμπεριφορών που έγιναν από το χώρο της τέχνης, του αθλητισμού, της ακαδημαϊκής κονότητας, εκεί που όλα φάνταζαν ως άριστα, ράγισαν την εικόνα του άριστου δημιουργώντας ταυτόχρονα μια ρωγμή και στην πατριαρχία.
Φεμινιστικές συλλογικότητες, λοάτκια+ ομάδες, φοιτητικά σχήματα, αυτοδιοικητικές παρατάξεις και εργατικά σωματεία υπενθυμίζουν πως με αφορμή την πρόσφατη καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου που πυροδότησε ένα μαζικό κύμα metoo και στην Ελλάδα φανερώθηκε την έκταση του προβλήματος. Έρευνες που ήρθαν στην δημοσιότητα δείχνουν ότι το ποσοστό των κακοποιήσεων, των παρενοχλήσεων και των σεξιστικών συμπεριφορών εν γένει να αγγίζει το 80% στους χώρους εργασίας.
«Γιατί τώρα λοιπόν; Γιατί τώρα!»
«Το ξέσπασμα ενός κινήματος ενάντια στην αποσιώπηση κάθε είδους κακοποίησης ήρθε να γκρεμίσει την παρενοχλητική κουλτούρα που είναι χρόνια εμπεδωμένη στον κοινωνικό σχηματισμό. Το ξέσπασμα του ελληνικού metoo ήρθε να απαντήσει σε όσους ρωτούσαν μέχρι πρότινος “τι το θέλετε το φεμινισμό σήμερα”, ότι θέλουμε σχέσεις ισότιμες και κουραστήκαμε από τις εξουσιαστικές συμπεριφορές».
«Το ξέσπασμα του ελληνικού metoo ήρθε να πείσει όσες ανήκουν στα πιο ταξικά κομμάτια της κοινωνίας ότι το να φύγουν, το να τις πιστέψουν, το να δικαιωθούν δεν είναι πια προνόμιο μερικών άλλων. Γιατί τώρα λοιπόν; Γιατί τώρα!» απαντά η Ομάδα Φύλου Συνάντησης για μια Αντικαπιταλιστική και Διεθνιστική Αριστερά καλώντας επίσης στη διαδήλωση στο άγαλμα Βενιζέλου.
«Όταν σπάει η σιωπή, ο φόβος αλλάζει πλευρά. Η πατριαρχία τσακίζεται συλλογικά!» δηλώνει η ομάδα Κιουρί-at Θεσσαλονίκης καλώντας σε μια απεργιακή 8η Μάρτη, για την υπεράσπιση των αναγκών και των δικαιωμάτων γυναικών, θηλυκοτήτων και ΛΟΑΤΚΙΑ+ υποκειμένων, εργαζόμενων και μεταναστριών/ων, ενάντια στον σεξισμό, την ομοφοβία, την τρανσφοβία και την έμφυλη βία, ενάντια στο σύστημα που συντηρεί και αναπαράγει τις ανισότητες και την εκμετάλλευση.
Απέναντι στον σάπιο κόσμο της εξουσίας
Με πρόταγμα τον αγώνα απέναντι στην αστυνομική κατοχή στους δρόμους και την κρατική καταστολή, το χτύπημα των διαδηλώσεων αλλά και τον αγώνα απέναντι στους βιασμούς, τις σεξουαλικές κακοποιήσεις και απειλές εις βάρος γυναικών, παιδιών και αντρών όπου οι δράστες οπλίζονται από τα κυρίαρχα πατριαρχικά πρότυπα και την ατιμωρησία που τους εξασφαλίζουν οι θεσμοί καλεί η «Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία ΑΠΟ-ΟΣ»
Στο κάλεσμα επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι αγώνας αυτός πρέπει να δοθεί και ενάντια στις φυλακές και τον εγκλεισμό προσφύγων και μεταναστών/στριών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά και στην επιβολή ενός ειδικού καθεστώτος εξαίρεσης πάνω στις αγωνίστριες/ές και τους πολιτικούς κρατουμένους, που εξωθεί στον θάνατο τον απεργό πείνας Δ.Κουφοντίνα.
«Να αντισταθούμε στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό» αναφέρει στο κάλεσμά της η οργάνωση.
Η πατριαρχία όλα μας πληγώνει
Με σύνθημα «η πατριαρχία όλα μας πληγώνει, στο δρόμο στη δουλειά ποτέ καμία μόνη» καλεί ο Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος «Σχολείο» υπενθυμίζοντας την ιστορία αγώνων που ξεκίνησε από τις απεργίες εργατριών στα υφαντουργία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης το 1857.
Εκείνη τη μέρα κατέβηκαν σε απεργίες και διαδηλώσεις απαιτώντας βελτίωση των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας, μείωση των ωρών εργασίας και εξίσωση των μισθών τους με αυτούς των ανδρών.
«Όπως και τώρα, έτσι και τότε, τα αιτήματα για αξιοπρεπή ζωή και διαβίωση, συνάντησαν την καταστολή της αστυνομίας με την παρότρυνση των ιδιοκτητών των εργοστασίων. Κάτι που συνέβη και το Φλεβάρη του 1910, έπειτα από μακροχρόνια απεργιακή κινητοποίηση όπου συμμετείχαν πάνω από 20 χιλιάδες εργάτριες. Ένα χρόνο αργότερα, ξέσπασε η περίφημη φωτιά του τριγώνου.
Γυναίκες εργάτριες εγκλωβίζονται στους πάνω ορόφους μιας βιομηχανίας, βρίσκοντας σφραγισμένες τις πόρτες εξόδου, με αποτέλεσμα 146 θανάτους. Η πρώτη απάντηση στην αναλγητική στάση κράτους και αφεντικών, ήρθε το 1910 με την καθιέρωση της Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας στις 8 Μάρτη από τη Β’ Διεθνή Συνδιάσκεψη Σοσιαλιστριών Γυναικών. Οι αγώνες συνεχίστηκαν και κλιμακώθηκαν με την σταδιακή θέσπιση της γυναικείας ψήφου ανά τα χρόνια, αναγνώριση πολιτικών, εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και την γενικότερη αυτοθέσμιση και χειραφέτηση της γυναίκας.
Όλοι αυτοί οι αγώνες όμως, είτε αφορούν τα εργασιακά δικαιώματα είτε αφορούν τη γυναικεία χειραφέτηση εν γένει, αποκτουν νοηματοδότηση μόνο όταν έχουν ως στόχο την πάλη ενάντια στην κυρίαρχη ιδεολογία της πατριαρχίας» σημειώνουν μεταξύ άλλων καλώντας σε πορεία στις 17:00 στο άγαλμα Βενιζέλου.
Στην πορεία ενάντια στην πατριαρχική και καπιταλιστική βία καλούν με αντίστοιχες ανακοινώσεις οι φοιτητικοί σύλλογοι που στηρίζουν την κατειλημμένη πρυτανία του ΑΠΘ και η κατάληψη του ΕΚΘ σε συμπαράσταση του απεργού πείνας Δ. Κουφοντίνα.
Παρέμβαση στην πρυτανεία του ΑΠΘ
Εν όψει της φεμινιστικής πορείας για την 8η Μάρτη, η Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης, πραγματοποίησε χθες το πρωί, 7 Μαρτίου, παρέμβαση στην πρυτανεία του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με την ανάρτηση πανό στο οποίο αναγραφόταν: «Η πατριαρχία δολοφονεί σώματα και ψυχές. Θάνατος στην πατριαρχία».
Στις 18:30 σωματεία και σύλλογοι που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ καλούν σε πορεία στο άγαλμα Βενιζέλου.
