Με τον αριθμό των σχολείων και των τμημάτων που είναι κλειστά να αγγίζει πλέον τα 300, τη διασπορά να είναι μεγαλύτερη του αναμενόμενου τόσο στην εκπαιδευτική κοινότητα όσο και στο γενικό πληθυσμό, η επιλογή της κυβέρνησης να κρατάει τα σχολεία (όπως αντίστοιχα και τα πολυκαταστήματα και τα εργοστάσια) ανοιχτά χωρίς ουσιαστικά μέτρα προστασίας, αποδεικνύεται τουλάχιστον ανεύθυνη.
Χαρακτηριστικές είναι και οι πρόσφατες δηλώσεις λοιμωξιολόγων: «αυτή τη φορά διαπιστώνουμε ότι έχουμε και πολλές αναφορές κρουσμάτων από σχολεία» δήλωσε ο, Πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, Αθανάσιος Εξαδάκτυλος τασσόμενος υπέρ του κλεισίματος των σχολείων.
«Τα σχολεία έχουν πάψει να είναι άνοσα και προστατευμένα από τον ιό» δήλωσε ο, καθηγητής λοιμωξιολογίας στο ΕΚΠΑ και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας, Νίκος Σύψας.
Αντίστοιχες απόψεις εξέφρασε και ο καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής Δημοσθένης Σαρηγιάννης.
Oποιαδήποτε αναφορά πλέον στα στοιχειώδη μέτρα που θα μπορούσαν να είχαν πάρει για ένα ασφαλές άνοιγμα των σχολείων και των σχολών με κύρια τις προσλήψεις προσωπικού και την αραίωση των τμημάτων, μάλλον ως ανέκδοτο ηχεί στα αυτιά των κυβερνώντων που είχαν και έχουν άλλες προτεραιότητες για τη διοχέτευση του δημόσιου χρήματος: σώσιμο τραπεζών, επιδοτήσεις στο κεφάλαιο, προσλήψεις αστυνομικών και αγορά πολεμικού εξοπλισμού.
Τόσο για την Παιδεία και την Υγεία, όσο και ευρύτερα για την οχύρωση της κοινωνίας και την προστασία των πιο αδύναμων οι ίδιοι οι εργαζόμενοι αλλά και μία η πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας έχουν προτείνει, χωρίς να εισακουστούν, μία σειρά μέτρων.
Μέτρων που θα μπορούσαν να προφυλάξουν περισσότερους συνανθρώπους μας, τόσο από τον Covid-19, όσο όμως και από όσα προϋπήρχαν και η έλευσή του γιγάντωσε, όπως την φτώχεια, την αδυναμία πρόσβασης σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας ή στη μόρφωση.
Μπαίνουμε, και απ’ ότι δείχνουν όλα με φόρα, στο λεγόμενο 3ο κύμα της εξάπλωσης της νόσου που έχει δυσκολέψει αφάνταστα τη ζωή μας. Όχι μόνο με τις επιπτώσεις της στην υγεία πολλών από εμάς, αλλά και με το ποιοι και με ποιες ιδέες και γνώσεις καλέστηκαν να τη διαχειριστούν.
Έχει νόημα λοιπόν που οι μαθητές, οι φοιτητές, οι καθηγητές παλεύουν για ασφαλές άνοιγμα των σχολείων και των σχολών με μέτρα προστασίας.
Έχει νόημα να είμαστε δίπλα τους και να μην δεχτούμε το δίπολο «τηλεκπαίδευση-ανοιχτά σχολεία χωρίς κανένα μέτρο.»
