Την υποκρισία που διακρίνει άρθρα (πληρωμένες καταχωρήσεις;) σε ΜΜΕ αλλά και αναρτήσεις υπαλλήλων της Ελληνικός Χρυσός αναδεικνύει ο Σύλλογος “Φίλοι του Περιβάλλοντος Ιερισσού” σχετικά με το ζήτημα της απομάκρυνσης των παλαιών τελμάτων της Ολυμπιάδας και διερωτάται πως γίνεται να ισχυρίζονται ότι είναι το μεγαλύτερο έργο στην Ελλάδα στην προστασία του περιβάλλοντος;
Όπως αναφέρει ο Σύλλογος «δεν γίνεται μια εξορυκτική – μεταλλευτική εταιρεία που η δραστηριότητά της έχει σαν παράπλευρα προϊόντα απόβλητα, να θεωρεί περιβαλλοντικό έργο την απομάκρυνση των αποβλήτων (να σε κάψω Γιάννη να σε αλείψω λάδι) μιας άλλης, παρόμοιας εταιρείας, η οποία τα εγκατέλειψε καθώς πτώχευσε (λες και αυτό δεν είναι νομοτέλεια όλων των εταιρειών αφού ο αποκλειστικός και κύριος σκοπός τους είναι το κέρδος)»
«Θα συμφωνούσαμε με την ανακοίνωση μόνο εάν η επεξεργασία που έγινε είχε σαν στόχο την αδρανοποίησή των υλικών αυτών και όχι το κέρδος μέσα από την επεξεργασία τους.
Γνωρίζουμε όμως καλά πως η επεξεργασία στην οποία υποβλήθηκαν είχε στόχο την απόληψη των πολυτίμων μετάλλων που περιείχαν και στην συνέχεια χωρίς ίχνος περιβαλλοντικής ευθύνης μεταφέρθηκαν, πιο επιβαρυμένα , στον γειτονικό Χ Υ Τ Ε Α (Χώρος, Υγειονομικής, Ταφής, Επικίνδυνων, Αποβλήτων) μερικά χιλιόμετρα δίπλα στον Κοκκινόλακα πάνω από το γειτονικό Στρατώνι» προσθέτει σε ανακοίνωση τους ο Σύλλογος ο οποίος δηλώνει πως υπάρχει σκοπιμότητα σε όλες τις σχετικές ανακοινώσεις της Ελληνικός Χρυσός καθώς η εταιρεία προσπαθεί με κάθε τρόπο να πείσει για την περιβαλλοντική της ευαισθησία.
«Το πρώτο σημείο αφορά τον ισχυρισμό της εταιρείας ότι τα απόβλητα, των οποίων η μεταφορά σταμάτησε με εντολή των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, είναι αδρανή μεταλλευτικά υπολείμματα.
Εδώ ο γράφων φάσκει και αντιφάσκει καθώς αν είναι αδρανή και όχι επικίνδυνα τότε προς τι η μεταφορά τους σε ΧΥΤΕΑ και γιατί η απομάκρυνσή τους να είναι περιβαλλοντικό έργο;
Το δεύτερο για όσους γνωρίζουν, καθώς η περιεκτικότητα των πετρωμάτων στο μεταλλείο της Ολυμπιάδας περιέχει μεγάλες ποσότητες Αρσενικού, είναι παράξενο το υπολείμματα να είναι αδρανή και ακίνδυνα» εξηγεί ο Σύλλογος και θέτει τα παρακάτω ερωτήματα:
«Αλήθεια πόσο απαλλάσσεται από αυτά (περιβαλλοντικά) η Ολυμπιάδα αφού τα εν λόγω απόβλητα μεταφέρονται λίγα μόλις χιλιόμετρα μακρύτερα;
Γνωρίζουν οι υπάλληλοι και κάτοικοι της περιοχής ότι σε ατυχήματα που συνέβησαν ανά τον κόσμο (σε παρόμοιους τόπους απόθεσης μεταλλευτικών αποβλήτων) η περιβαλλοντική καταστροφή ήταν ολοκληρωτική σε αποστάσεις δεκάδων χιλιομέτρων;»
«Παρ’ όλα αυτά μάλλον ισχύει «το νάχαμε να λέγαμε» αρκεί η εταιρεία και εμείς να κάνουμε την δουλειά μας» καταλήγει.