«Το αίμα σου μας δόθηκε πρίγκιπα
Δεν μας ανήκει.» Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου
Ο Θάνος Ανεστόπουλος (3 Φεβρουαρίου 1967 – 3 Σεπτεμβρίου 2016) υπήρξε σε όλη του τη ζωή ένας πρίγκιπας, που άθελα του, έγινε ο καταραμένος Αρτύρ Ρεμπώ της γενιάς του.
Παρέμεινε ως το τέλος βαθύτατα ποιητικός, αξεπέραστα προφητικός, συγκλονιστικά επίκαιρος.
Η τελευταία του συναυλία στη Θεσσαλονίκη την ημέρα των γενεθλίων μου -καθισμένος στον καναπέ της Μονής Λαζαριστών- κι ενώ πήγα κρυφά και με αισθήματα ανάμικτα, δεν ήταν τελικά όπως φοβόμουν ένας αποχαιρετισμός.
Αντίθετα βρέθηκα μάρτυρας σε μια απολύτως δική του αρχαία τελετουργία, όπου με αρχοντιά κι αξιοπρέπεια, έδωσε το χρίσμα στον όποιο επόμενο άξιον από αυτόν.
Απομένει εμείς- το κοινό του- οι πιστοί του υπήκοοι, να έχουμε το νου μας, το χρίσμα να μη το παραδώσουμε στον πρώτο επιτήδειο της αγοράς, αλλά σ΄αυτόν που με αίμα θα καταθέσει την αλήθεια της εποχής του, για να γραφτούν οι μελλοντικοί παιάνες της γενιάς μας.
Η φωνή σου πρίγκιπα θα υπάρχει μέσα μας, σαν υπενθύμιση ενός μέτρου που οφείλουμε να μη ξεχάσουμε,
για να υπάρχουμε.
Η φωνή σου χρησμός του μέλλοντός μας.
*Η φωτογραφία του Λευτέρη Τσινάρη (Μονή Λαζαριστών, 29 Ιουνίου 2016)