Μερικά παραλειπόμενα και οφειλόμενα από τη συζήτηση για το ψήφισμα καταδίκης του μισαλλόδοξου λόγου:
Το Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών, σύμφωνα με τον “Καλλικράτη”, είναι ένα συμβουλευτικό όργανο του Δημοτικού Συμβουλίου, χωρίς αυτοτέλεια και χωρίς προϋπολογισμό. Αυτό το ξέρουν όλοι. Προφανώς στη μείζονα αντιπολίτευση επέλεξαν να το ξεχάσουν.
Το ΣΕΜ, με μηδαμινούς πόρους και πολλή εθελοντική δουλειά, συνεργάζεται, από τα τέλη του 2014, με τις αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου και την αντιδήμαρχο κοινωνικής πολιτικής στην εκπόνηση σχεδίου δράσης του δήμου για τους πρόσφυγες. Η δήλωση Μουζάλα πως ο δήμαρχος και οι υπηρεσίες του δήμου Θεσσαλονίκης είναι πιο μπροστά κι απ το υπουργείο, δουλεύοντας σαν μυρμήγκια στο θέμα του προσφυγικού, είναι ένα δείγμα της έγκαιρης συλλογικής δουλειάς που έχει γίνει στο σχεδιασμό αυτό.
Όταν από τη μια πλευρά βρίσκεται η δημοκρατία και η υπεράσπισή της από όσους την τραυματίζουν χρησιμοποιώντας το αξίωμά τους, και από την άλλη η χειραγώγηση του φόβου και της οργής μέσα από το ρατσισμό, όποιος δεν παίρνει θέση, αυτοκατατάσσεται στα επικίνδυνα άκρα.
Η τακτική “πετάω την μπάλα στην κερκίδα”, όταν το θέμα είναι η μισαλλοδοξία και ο ρατσισμός, δεν είναι παρά τροφή στο φασισμό:
-“Η εκδήλωση ήταν κλειστή, πού ακούσατε τι ειπώθηκε;”, ακόμα κι αν την είδαμε παντού: να διαφημίζεται στα λεωφορεία με ανοιχτό κάλεσμα και στη συνέχεια livestream, στο youtube, σε όλα τα κανάλια, τις ιστοσελίδες και τις εφημερίδες.
-“Όλο ψηφίσματα μας φέρνει το ΣΕΜ”, κι ας έχει να φέρει ψήφισμα από το 2014, που κι εκείνο ήταν για τους πρόσφυγες
-“Να εκπονήσουμε μια χάρτα για το ρατσισμό”, την στιγμή που οι ίδιοι έχουν ήδη ψηφίσει αυτή τη χάρτα , όταν αποφασίστηκε η ένταξη της Θεσσαλονίκης στη Συμμαχία Πόλεων ενάντια στο Ρατσισμό και τις Διακρίσεις (αλλάζοντας την ψήφο τους από αρνητική σε θετική, όταν κατηγορήθηκαν ότι ψαρεύουν στα θολά νερά των νεοναζί)
Το χειρότερο, όμως, ήταν η ιδεολογική κάλυψη που παρείχε η μείζονα αντιπολίτευση στην επικίνδυνη ξενοφοβική ιδεοληψία. Η προσπάθεια συμψηφισμού της θολής έννοιας του “εθνομηδενισμού” με το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, η λογική των ίσων αποστάσεων μεταξύ φανταστικών άκρων είναι βγαλμένη από τα εγχειρίδια της Χρυσής Αυγής.
Δεν είναι η πρώτη φορά που σε θέματα της νεοναζιστικής ατζέντας η μείζονα αντιπολίτευση του δήμου Θεσσαλονίκης χρησιμοποιεί αυτή την τακτική.
Εκτός από τον Άνθιμο, έτερος αστέρας της εκδήλωσης ήταν ο Φράγκος. Ο απόστρατος που κάποτε προβλήθηκε ως “ιδανικός δικτάτορας” και δυο μέρες πριν την εκδήλωση δήλωνε πως “είναι ο στρατηγός για όλους τους Έλληνες”. Η μάχη της πολυκατοικίας για το “θείο” χρίσμα, αν μη τι άλλο, αποδεικνύει ότι η μετατροπή της Ν.Δ. σε ένα ευρωπαϊκό φιλελεύθερο κόμμα κινείται στη σφαίρα του φανταστικού.
Ο βασιλιάς είναι γυμνός.
*Η Ελεάννα Ιωαννίδου είναι δικηγόρος, Πρόεδρος του Συμβουλίου Ένταξης Μεταναστών και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης “Γειτονιές σε Δράση” στον Δήμο Θεσσαλονίκης