Ένα λεπτό σιγής για κάθε ψυχή που χάθηκε. Ένα λεπτό σιωπής και περισυλλογής για κάθε λάθος, για κάθε αμέλεια και κάθε παράλειψη. 34 λεπτά σιγής σαν απάντηση στις κραυγές και στα ουρλιαχτά των τεράτων. Μισή ώρα και κάτι σιωπής, μήπως και αφουγκραστούμε αυτό ακριβώς που έρχεται από την άκρη του Αιγαίου σαν ψίθυρος ευθύνης και ανθρωπιάς.
Την ώρα που στις ευρωπαϊκές πόλεις οι πόρτες των σπιτιών ανοίγουν μία – μία για να φιλοξενήσουν τους πρόσφυγες που καταφτάνουν μετά το μεγάλο ταξίδι της φυγής, στην Ελλάδα ακόμα προσπαθούμε να τους ξεχωρίσουμε από τους οικονομικούς μετανάστες και να περιγράψουμε το καθεστώς προσωρινής παραμονής τους έως ότου μας αδειάσουν τη γωνία για τη Δύση. Την ώρα που στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ισπανία χιλιάδες πολίτες δηλώνουν την πρόθεσή τους να φιλοξενήσουν στα σπίτια τους οικογένειες προσφύγων, στην Ελλάδα πνέει ένας άνεμος ανακούφισης από τα χιλιάδες «ουφ» που βγαίνουν απ’ τα χείλη μας βλέποντας το ποτάμι της προσφυγιάς να τραβά προς τα βόρεια σύνορά μας.
Με την υφέρπουσα ξενοφοβία να λανσάρεται καθημερινά στα τηλεοπτικά ρεπορτάζ και τις ιλουστρασιόν φασιστοφυλλάδες να δίνουν ρεσιτάλ ρατσισμού, η ελληνική κοινωνία, περιχαρακωμένη στα οικονομικά της προβλήματα, αντιμετωπίζει με επιφυλακτικότητα τις προσφυγικές ροές που μέχρι στιγμής απλά διέρχονται του ελληνικού εδάφους. Ακόμα και το κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης που έχει γεννηθεί τις μέρες μας στα νησιά και την πρωτεύουσα περιορίζεται στην ανακούφιση και την προσωρινή κάλυψη των βασικών αναγκών των προσφύγων, αλλά όχι όμως στη φιλοξενία τους. Είναι η αίσθηση της προσωρινής παραμονής των προσφύγων στην Ελλάδα που κρατά σε αδράνεια τα πραγματικά κοινωνικά αντανακλαστικά μας όλο αυτό το διάστημα, καθώς μέχρι σήμερα, εκτός από αντίσκηνα, κοντέινερς και δημόσια κτήρια ούτε μια πόρτα δεν έχει ανοίξει για τους ανέστιους της Συρίας.
Με δεδομένο ότι αργά ή γρήγορα τα σύνορα θα κλείσουν και η Ε.Ε. θα βάλει φραγμούς στην επιπλέον εισροή προσφύγων στα εδάφη των χωρών τής βόρειας και κεντρικής Ευρώπης, η Ελλάδα, ως χώρα και ως κοινωνία, θα πρέπει να προετοιμαστεί στην ιδέα δεκάδων χιλιάδων προσφύγων εγκλωβισμένων στα εδάφη της χωρίς πλέον τη δυνατότητα φυγής. Για ένα τέτοιο ενδεχόμενο κανείς δεν εμφανίζεται σήμερα προετοιμασμένος, καθώς τόσο ο κρατικός μηχανισμός όσο και οι δομές αλληλεγγύης έχουν αποκλειστικά προσανατολιστεί στη διευκόλυνση της αξιοπρεπούς εξόδου των προσφύγων προς την ΠΓΔΜ. Πολύ σύντομα, τόσο ο κρατικός μηχανισμός όσο και η κοινωνία στο σύνολό της θα βρεθούν εκ των πραγμάτων μπροστά σε μια μεγάλη και επώδυνη δοκιμασία. Πολύ σύντομα οι εκφραστές του φασισμού και της ξενοφοβίας θα στεγνώσουν τα δάκρυα της υποκρισίας τους για τα Φαρμακονήσια και θα επαναφέρουν τις απαιτήσεις τους για στρατιωτικού τύπου κλείσιμο των συνόρων και οι νεοναζί θα θυμηθούν να φωνάζουν πως «όποιος τους θέλει ας τους πάρει σπίτι του».
34 λεπτά σιγής λοιπόν και αναστοχασμού αν είμαστε έτοιμοι να πάρουμε κι εμείς έναν πρόσφυγα σπίτι μας.
Πηγή: Left.gr