Εμείς αγαπήσαμε. Εμείς
Προσευχόμαστε πάντοτε. Εμείς
Μοιραστήκαμε το ψωμί και τον κόπο μας
Κι εγώ μέσα σε σένα και σ’ όλους
Πέντε Μικρά Θέματα, Μανόλης Αναγνωστάκης
Νικάμε και μόνο που υπάρχουμε.
Γιατί, όπως αποδείχτηκε πια περίτρανα, η ύπαρξή μας η ίδια είναι που τους ενοχλεί. Βρίσκονται «υπεράνω χρημάτων» –με τους ανθρώπους είναι που έχουν θέμα.
Όπως το είπε η γνωστή ποταμίσια, οι φτωχοί δεν ξέρουν να ψηφίζουν. Και από τη στιγμή που, όπως σημειώνει φίλος από την Χίο, δεν ανταποκρίνονται ούτε τώρα, την κρίσιμη για την πατρίδα ώρα, στην προτροπή «φτωχοί, βοηθήστε με να μη γίνω σαν κι εσάς», δεν υπάρχει γι’ αυτούς λόγος πολιτικής ύπαρξης. Όπως το είπε από πολλά χρόνια ο Χάγεκ τους και όπως το εφάρμοσε ο Πινοσέτ. Εδώ, απλώς, επιχειρείται με ευρωπαϊκό τρόπο1.
Πολλά ακούστηκαν για διχασμό αυτές τις μέρες. Προσπαθώντας να κάνουν την απειλή να κρέμεται από παντού, μ’ όλο που αν κάτι εντυπωσίασε είναι η απίστευτη ψυχραιμία των πολλών απλών ανθρώπων μέσα σε αυτές τις πρωτόγνωρα πιεστικές συνθήκες.
Όσοι επικαλούνται τον κίνδυνο διχασμού, ωστόσο, άλλο στην πραγματικότητα ψυχανεμίζονται. Μ’ όλο που ποτέ δεν θα χρησιμοποιήσουν αυτή τη γλώσσα, για την καθαρή ταξική διάσταση της διαμάχης μιλούν. Ξέρουν πως καθολικά, πχ., οι άνεργοι πολώνονται στο «όχι».
Αυτοί το ξέρουν καλά και παίρνουν ήδη τα μέτρα τους. Εμείς είναι που πρέπει να το αφομοιώσουμε και να διαμορφώσουμε από δω και πέρα, ανεξαρτήτως έκβασης του δημοψηφίσματος, τις πολιτικές μας ιεραρχήσεις. Και τις κυβερνητικές προτεραιότητες.
Το ίδιο και αναφορικά με τη νεολαία. Η συμμετοχή της στη δράση αυτή την εβδομάδα συνιστά, νομίζω, τη μείζονα πολιτική διάσταση της συγκυρίας. Η νεολαία μπήκε ενεργά στη μάχη και η μονιμοποίηση της παρουσίας της θα καθορίσει, σε τελευταία ανάλυση, πολλά περισσότερα από τα βραχυχρόνια αποτελέσματά της. Θα ορίσει το μέλλον μας για πολλά χρόνια. Και μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας με τρόπο που ακόμη δεν φανταζόμαστε. Να κάνουμε ό,τι πρέπει για να μην την απογοητεύσουμε –αυτό θα καθορίσει τα πάντα.
Τις μέρες αυτές έχει τεθεί σε κίνηση η Μεγάλη Ιστορία. Όσα συμβαίνουν αφορούν ολόκληρο τον κόσμο και θα επιδράσουν στην πορεία ολόκληρου του κόσμου. Και γι’ αυτό είναι που πρέπει να αντέξουμε να υπάρχουμε ενεργοί και ενωμένοι κόντρα σε θεούς και δαίμονες. Και να φροντίσουμε, μόλις μας δοθεί η δυνατότητα, να αντιπαραταχθούμε με όλους τους δυνατούς θεσμικούς τρόπους απέναντι στα καθεστωτικά κανάλια της ιδιωτικής συμφεροντολογικής ανθρωποφαγίας, αυτούς του Κιμ Γιόνγκ Ουν της «ενημέρωσης», τους ευρω-βορειοκορεάτες της συμφοράς. Αλλιώς, ας το καταλάβουμε, δημοκρατία δεν έχει.
Δεν θα συνεχίσω. Δεν είναι ώρα για μεγάλες αναλύσεις. Επισήμανα δυό τρία πράγματα, για να δείξω τι, νομίζω, έπρεπε οπωσδήποτε να είχαμε ήδη κάνει, δεν κάναμε και αν δεν τα κάνουμε και από μεθαύριο τα πράγματα θα μας ξεφύγουν.
Τώρα είμαστε, όμως, ακόμη στο πριν. Τώρα που νικάμε και μόνο που υπάρχουμε.
Να μην αφήσουμε άνθρωπο που δεν θα πάει στην κάλπη για την ψήφο την καλή.
Ας το δούμε και ως ατομική μας ευθύνη, της καθεμιάς και του καθένα.
Photo Credit: Nikos Libertas / SOOC