Κόντρα σε αυτούς που κάνουνε τώρα κουμάντο στον κόσμο υπάρχουν κι αυτοί που δίνοντας αγώνα υπομονετικά παλεύουν να διαφεντεύουν τις τύχες τους αύριο. Η μετάθεση στο αύριο δεν είναι ηττοπάθεια, είναι ρεαλισμός μπολιασμένος με ζώπυρες επιθυμίες και πολύχρωμα όνειρα. Είναι καθαρή αυτοπροστασία από τον μαξιμαλισμό του συνθήματος που απαιτεί να αλλάξει τον κόσμο εδώ και τώρα και όταν δεν το καταφέρνει βυθίζεται στην απογοήτευση και την απελπισία. Στην Ελλάδα πήρε μια πενταετία να έρθει το αύριο κοντύτερα και, ήδη, έχει καλυφθεί μια τεράστια απόσταση αφού κατακτήθηκε αυτό που έως χθες έμοιαζε αδιανόητο.
Χασκογελούσαν ειρωνικά οι νεοφιλεύθεροι όλων των αποκλίσεων όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι η αλλαγή στην Ελλάδα θα σημάνει αλλαγές συνολικά στην Ευρώπη. Σήμερα δεν είναι καθόλου λίγοι αυτοί που σημειώνουν ότι ο λυσσαλέος πόλεμος στην ελληνική κυβέρνηση, από την ευρωπαϊκή και γερμανική άρχουσα τάξη και τους εντόπιους εκφραστές τους, δεν ήταν και δεν είναι παρά ένα μήνυμα στους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, μια προσπάθεια συνετισμού δια του παραδείγματος.
Τα χθεσινά αποτελέσματα των Ισπανικών δημοτικών εκλογών δείχνουν ότι το κόλπο δεν πιάνει. Δεδομένης της έκτασης αυτής της επίθεσης και των υφιστάμενων συσχετισμών δυνάμεων, η επιτυχία των Ποδέμος που κερδίζουν την Βαρκελώνη, μπορεί να πάρουν και την Μαδρίτη, κερδίζουν άλλες περιφέρειες και δήμους, η ήττα της δεξιάς του Ραχόι και οι παραζαλισμένοι σοσιαλιστές, δείχνουν ότι στις επερχόμενες γενικές εκλογές το νεοφιλελεύθερο μπλοκ δεν νοιώθει καθόλου ασφαλές. Η επίθεση στην κυβέρνηση της Ελλάδας δεν είχε τα αποτελέσματα που προσδοκούσαν, δεν λειτούργησε καν ανασχετικά στην μεγάλη χώρα της ιβηρικής χερσονήσου. Γεγονός που θα φανεί προσεχώς στην κοινωνία με τρόπο που τα κυρίαρχα μέσα βέβαια θα κρύψουν αλλά που εύκολα αντιλαμβάνονται οι πολίτες. Αρκεί να δούμε τι συνέβη στην ελληνική περίπτωση όπου η αριστερά έφτασε το 36% στις εκλογές και σε τέσσερις μήνες οι δημοσκόποι τρίβουν τα μάτια τους βλέποντας ότι η συμπόρευση είναι στο 50% κι αν προσθέσεις και την ανοχή χωρίς δυσκολία, κατατείνουν ακόμη και οι κακόπιστοι, ότι η «τρόικα εσωτερικού» δεν υπάρχει αν απενεργοποιήσεις την τηλεόραση.
Είναι όμως και γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό της ίδιας της Γερμανίας τα οποία δεν μπορείς να τα προσπεράσεις διότι, όπως όλα τα γεγονότα είναι πεισματάρικα. Το συνδικάτο των γερμανών μηχανοδηγών έδωσε πολύμηνο αγώνα κόντρα στη Μέρκελ και τον Σόιμπλε που κράτησαν την συνήθη σκληρή στάση αλλά, τελικά, υποχρεώθηκαν σε άτακτη υποχώρηση, αποδεχόμενοι τα αίτηματα των αργαζομένων στην κρατική επιχείρηση των σιδηροδρόμων. Εννιά απεργίες σε έντεκα μήνες και απώλειες 750 εκατομμύρια ευρώ τσαλάκωσαν την εικόνα των πανίσχυρων της κυβέρνησης. Ζητούσαν αυξήσεις 5% πήραν το 4,7 και μαζί ένα εφάπαξ ποσό 1000 ευρώ. Δεν είναι κι άσχημα,ε; Προσπαθούν τώρα να κρύψουν την ήττα τους κάτω από την επίθεση στην Ελλάδα, δεν είχαν και την συμπαράσταση των δικών μας να φωνάζουν «βάστα Γερούν» και άλλες σχετικές αθλιότητες.
Για τους δύσπιστους βέβαια ετούτα είναι λίγα. Όμως ούτε κι αυτοί μπορούν να προσπέρασουν το γεγονός ότι πριν ένα χρόνο δεν υπήρχαν ούτε αυτά. Οπότε τα γεγονότα καταδεικνύουν αυτό που έμοιαζε ανέφικτο. Δείχνουν πολύ απλά ότι η στρατιά των νεοφιλελεύθερων δεν είναι ανίκητη. Οι υστερικές τσιρίδες τους, οι απειλές δεν είναι άλλο από άσκηση και επίδειξη αυτοπεποίθησης μια προσπάθεια να μην φαίνεται τουλάχιστον ο φόβος στα μάτια τους.
* Ο δημοσιογράφος του ρ/σ “Στο Κόκκινο 93,4” Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο “Κόκκινο 93,4” την εκπομπή “Ορθά- Κοφτά” με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 11:00-12:00. Επικοινωνία με τον Απόστολο Λυκεσά στο [email protected].