in

Ακόμη και οι «κοψοχέρηδες» άλλαξαν. Του Απόστολου Λυκεσά

Ακόμη και οι «κοψοχέρηδες» άλλαξαν. Του Απόστολου Λυκεσά

Λέγεται συχνά, και είναι σε γενικές γραμμές σωστό ότι, συνήθως, οι μετέχοντες ενεργειών και πράξεων που πολύ αργότερα ονομάσθηκαν Ιστορικές, ελάχιστη συνείδηση είχαν την στιγμή που δρούσαν ότι «έγραφαν ιστορία». Να συνειδητοποιείς το μέγεθος αυτού που συμβαίνει, να είσαι δημιουργός γεγονότων και καταστάσεων, να συμβάλλεις στη γέννηση νέων καταστάσεων και ηθών που βελτιώνουν μια προϋπάρχουσα κατάσταση, αυτή η βαθιά κατανόηση, είναι δώρο ανεπανάληπτο, χαρά αψεγάδιαστη. Τις μέρες που διαβαίνουμε μετά τις εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015 αυτό που ήταν στην αρχή προσδοκία και ελπίδα και έγινε αίσθηση, μεταμορφώνεται με ασύλληπτη ταχύτητα σε βίωμα πλήρους νοήματος, πριν καλά καλά ορκισθεί η νέα Βουλή του τόπου.

Το συνήθειο, την επαύριο κιόλας των εκλογών να εμφανίζονται στις στράτες οι γνωστοί «κοψοχέρηδες», αυτοί δηλαδή που μετανιώνουν για το κόμμα που ψήφισαν, έχει αλλάξει. Είναι μια αλλαγή, συνέπεια υπόγειων διεργασιών, που έγινε μέσα σε μερικές μόλις μέρες. Ξεκίνησε σαν ρίγος αιφνίδιας αφύπνισης και λαμβάνει διαστάσεις βουερού κύματος που τα αναχώματα δεν το συγκρατούν. Μόνο σε εμένα έχουν μεταφερθεί από γνωστούς και φίλους δεκάδες περιστατικά «κοψοχέρηδων», πλην, άλλης πάστας. Είναι άνθρωποι οι οποίοι αυτοβούλως και άνευ καμιάς πρόκλησης ή πρόσκλησης σπεύδουν να δηλώσουν σε οικείους, γειτόνους ή γνωστούς, ότι μετανιώνουν μεν, αλλά όχι γι αυτό που ψήφισαν, αλλά, κυρίως γι αυτό που δεν ψήφισαν. Δεν πρόκειται για παιχνίδι λέξεων ή ρητορικό τερτίπι. Ενέχει θέση ουσιαστικής αλλαγής των νοημάτων. Εννοείται ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν μετανιώσει γι αυτό που ψήφισαν, ωστόσο δεν χρησιμοποιούν το σχήμα εκείνο που καταλήγει σε αυτοφασκέλωμα, αλλά στο περιεχόμενο εκείνο με το θετικό πρόσημο. Θλίβονται τώρα πολύ γιατί δεν ψήφισαν αυτό που είχαν σκεφτεί να ψηφίσουν αλλά πλήθος τεχνητών αναστολών τους εμπόδισαν. Παλιά κατσούφιαζαν μεν με αυτό που ψήφιζαν αλλά καθόλου δεν στεναχωριόταν που δεν ψήφισαν κάτι άλλο.

Ο τρόπος που εκφράζεται μάλιστα αυτή η μεταστροφή είναι πολύ λιτός και τόσο ευσύνοπτος που δεν χωρά καμιά αμφισβήτηση για την ακεραιότητά της. «Τι βλακεία έκανα και δεν ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ», «ρε γαμώτο τι παραμύθι έφαγα», «δεν πιστεύω στα μάτια και τα αυτιά μου με αυτά που γίνονται» «μα τι έκανα τόσα χρόνια», «μου τα ‘λεγες γείτονα αλλά την φοβόμουνα την αριστερά, σχώρα με» τέτοια λένε. Και μ’ αυτά, μετέχουν στη χαρά όσων ψήφισαν, συμμετέχουν στο πανηγύρι της Δημοκρατίας. Δεν θα μεταφέρω, για την οικονομία του κειμένου, όσα ακούω στα λεωφορεία ή στους δρόμους. Έφυγε πάνω από τα κεφάλια όλων ένα γιγάντιο μαύρο σύννεφο, ρουφάνε την ανακουφιστική δροσιά ελευθερίας, σαν τις πρώτες μέρες της απελευθέρωσης από δυνάστη. Μέχρι που άκουσα το «ξανάνοιξα και την τηλεόραση για να βλέπω τι γίνεται γιατί μιλάνε άνθρωποι που λένε αυτά που σκέφτομαι κι εγώ και κανένας δεν τα έλεγε μέχρι τώρα κι ας στραβομουτσουνιάζουν οι ξένοι». Ε, όλα αυτά είναι ιστορία.

Ένα μικρό μέρος αυτών των «κοψοχέρηδων» κατέβηκαν χθες βράδυ στην πλατεία Συντάγματος και στον Λευκό Πύργο, πλαισίωσαν όσους δεν ήταν μετανιωμένοι αλλά ένοιωθαν δικαιωμένοι, άλλοι απολάμβαναν το θέαμα έστω από την απόσταση του τηλεοπτικού δέκτη κι ίσως, περισσότερο, βλέποντας τα θλιμμένα μούτρα αυτών που τους τάιζαν μέχρι πρότινος μόνο απελπισία. Κατέβηκαν στις πλατείες για πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου, με συνείδηση ότι γράφεται ιστορία, ότι ανοίγει καινούργιο βιβλίο πλέον, κατέβηκαν –άκουσον άκουσον- να στηρίξουν μια κυβέρνηση, όχι να την χλευάσουν ή να την αποδοκιμάσουν. Χιλιάδες κόσμου έφτιαξαν μόνοι τους χωρίς καμιά διαμεσολάβηση  μια γιορτή στην οποία μπορούσε ο καθένας να συμμετέχει χωρίς να έχει φόβο ότι θα τον ψεκάσουν με χημικά ή θα του ανοίξουν αναίτια το κεφάλι με γκλομπ. Μανάδες και πατεράδες που βόλταραν με τα παιδιά τους κάτω  από ένα λαμπερό φεγγάρι, αμήχανοι στην αρχή καθότι ούτε σιδεριές ούτε αστυνομικοί υπήρχαν, κι ύστερα φχαριστήθηκαν με την ψυχή τους την μάζωξη στην πλατεία από την οποία τους έδιωχναν κακήν κακώς σαν να ήταν σκουπίδια. Την επόμενη φορά θα είναι ακόμη περισσότεροι.

* Ο δημοσιογράφος του ρ/σ “Στο Κόκκινο 93,4” Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο “Κόκκινο 93,4” την εκπομπή “Ορθά- Κοφτά” με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 11:00-12:00. Επικοινωνία με τον Απόστολο Λυκεσά στο [email protected]

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Οι Γερμανοί είναι καλοί άνθρωποι…

Επιτέλους στο εδώλιο. Του Παντελή Μπουκάλα