“Άλλη μια ευτυχισμένη μέρα”, μονολογεί η Ουίννυ, ηρωίδα του Σάμουελ Μπέκετ στο έργο “Ω, οι ευτυχισμένες μέρες” κι ενώ βουλιάζει ηδονικά στο χώμα, κάτω από έναν ήλιο που καίει αδιάκοπα, θέλει να κοιμηθεί αλλά ένα κουδούνι την επαναφέρει συνέχεια, καταδικασμένη σαν τον Σίσυφο να προχωράει χωρίς να πάει πουθενά και φλυαρεί αδιάκοπα με έναν σύντροφο που είναι ακόμη πιο νωθρός και από αυτήν.
Θυμήθηκα την υπόθεση του θεατρικού έργου παρακολουθώντας την αποδελτίωση των ειδήσεων για τα τηλεοπτικά σπαράγματα των τελευταίων εικοσιτετραώρων και διαπιστώνοντας ότι οι περσόνες της πόλης μας έσπευσαν να πιάσουν στασίδι κάτω από τις κάμερες για την νέα τηλεοπτική σεζόν. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που είχαν πιστέψει ότι οι δραματικές κοινωνικές αλλαγές, η επέλαση της δυστυχίας ακόμη και οι όποιες πολιτικές αλλαγές θα έκαναν εκείνες τις όχι και τόσο μακρινές εποχές που ο Νομάρχης έδινε τον τόνο παραχωρώντας συνεντεύξεις σε πέντε κανάλια ταυτοχρόνως είχαν παρέλθει. Οι αστοί της πόλης κουνούσαν τότε μελαγχολικά το κεφάλι βλέποντας την καρικατούρα του Ζορό να κάνει μπαντιτζάμπινγκ στην παραλία ή το σκάφος του λιμενικού να προσπαθεί μεγαλοδευτεριάτικα να σύρει ματαίως κάθε χρόνο έναν όλο και μεγαλύτερο αετό. Ω, ήταν πράγματι ευτυχισμένες μέρες εκείνες! Η ανεμελιά είχε απλωθεί σαν μέλι πάνω σε φρεσκοψημένο ψωμί και η ανάμνησή της παραμένει ως φαίνεται κολλημένη σαν γραμματόσημο κολλημένο σε ανεπίδοτο γράμμα.
Ο δήμαρχος της πόλης πρόλαβε δυό συνεντεύξεις σε δύο κανάλια. Μία ανάλαφρου πολιτικού περιεχομένου και μία ρομαντικής απόχρωσης για νοικοκυρές την ώρα του μαγειρέματος. Η πρώτη δεν είχε κανένα ενδιαφέρον και ο ήλιος των προβολέων έφεξε απλώς την ματαιότητα του χρόνου που δεν περνά με τίποτα και για το τίποτα. Η δεύτερη κατάφερε να παντρέψει τον επιχειρηματικό και πολιτικό ορθολογισμό με τις μεταφυσικές λαϊκότροπες δοξασίες για την δύναμη του ματιάσματος. Σε αυτά τα θέματα ως γνωστόν η επιχειρηματική εξωστρέφεια σηκώνει ψηλά τα χέρια οπότε καλείται η εφεδρεία της καθαρίστριας που το κάνει θρύψαλα το κακό το μάτι το οποίο δεν αφήνει το λάδι στο ποτήρι να πλέει στην ευδαιμονία του. Ελπίζω το περιστατικό να μην βάλει σε ιδέες τις ιδιωτικές εταιρείες καθαρισμού και αρχίζουν να απαιτούν από τις καθαρίστριες αποδείξεις ικανότητας ξεματιάσματος για να προσληφθούν.
Στον αντίποδα ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης πρόλαβε μόνο μία συνέντευξη γιατί είχε να σκεφθεί και το κυριακάτικο κήρυγμα. Διάλεξε εκπομπή που προβάλλεται την ώρα του απογευματινού τσαγιού και τοποθετήθηκε για όλα τα φλέγοντα πνευματικά ζητήματα. Αντιπαρήλθε ακόμη και την αγένεια της παρουσιάστριας να του θέσει προσωπικά ερωτήματα περί του φλέρτ.
Οι ευτυχισμένες μέρες της πόλης μας συμπληρώθηκαν με χάπενινγκ πεζών κατά του αυτοκινήτου τα οποία ευχαριστήθηκαν πολύ οι βαριεστημένοι εποχούμενοι ενώ οι νεολαίοι εντρύφησαν στην τέχνη του γιαπωνέζικου μάνγκα. Φίλος, λάτρης του άμετρου σαρκασμού με άκουσε να του τα διηγούμαι και τοποθετήθηκε αναλύοντας λέξη τη λέξη την ρήση του Τόμας Σίντεχαμ «Ένας καλός κλόουν επιδρά (θετικά) στην υγεία της πόλης περισσότερο από 20 γαϊδούρια φάρμακα».
* Ο δημοσιογράφος του ρ/σ “Στο Κόκκινο 93,4” Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο “Κόκκινο 93,4” την εκπομπή “Ορθά- Κοφτά” με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 11:00- 12:00.