Η χθεσινή είδηση, έλεγε, ότι τριάντα πτώματα μεταναστών σε αμπάρι αλιευτικού εντόπισαν το βράδυ της Κυριακής οι άνδρες της ιταλικής ακτοφυλακής, οι οποίοι ανέβηκαν στο σκάφος προκειμένου να βοηθήσουν τους πιο ευάλωτους από τους συνολικά 600 επιβαίνοντες σ’ αυτό. Σήμερα, σε ιταλικά λιμάνια έχουν φτάσει τρία τουλάχιστον σκάφη του ιταλικού ναυτικού τα οποία μετέφεραν ή ρυμουλκούσαν περίπου 1.000 μετανάστες έκαστο. Με την Λιβύη σε πλήρη κατάρρευση δεκάδες χιλιάδες απελπισμένοι από την Συρία κατά κύριο λόγο αλλά και από την Αφρική ετοιμάζονται να διακινδυνεύσουν τα πάντα για φτάσουν στην Ευρώπη.
Πριν από μερικά χρόνια ο δυτικός κόσμος θεωρούσε απαράδεκτο να αφήνει τους ανθρώπους του καλούμενου Τρίτου Κόσμου να πεινάνε. Αλλά αυτή η ηθική προσταγή φαίνεται ότι είχε όριο τα σύνορα των χωρών στα οποία η πείνα έστηνε τον διαβολικό χορό της. Ταυτοχρόνως συνεχιζόταν η εκμετάλλευση των αγαθών στις αποικίες, ενώ τώρα δεν έχουμε πια να πάρουμε τίποτα από αυτές τις κοινότητες παρά το πετρέλαιο. Η μεγέθυνση του δυτικού κόσμου επέβαλλε την υπανάπτυξη ενδέχεται δε η σχέση αυτή να ταΐστηκε και αντίστροφα. Κι αν κάποτε στα προοδευτικά τμήματα των λαών της Ευρώπης υπήρχε η ελπίδα ότι ο στρατωτικοποιημένος «σοσιαλισμός» της Αφρικής και του αραβικού κόσμου θα έλυνε τα προβλήματα, η διάψευση των τελευταίων ετών μπορεί εμάς να μας προβληματίζει ωστόσο εκατομμύρια ανθρώπους τους έχει σπρώξει στην ιδέα της δραπέτευσης από την θηριωδία με κάθε τρόπο. Η επανάσταση εξαιτίας της γενικευμένης αθλιότητας δεν ήρθε.
Οπότε, τώρα, έχοντας χάσει κάθε ελπίδα, κάθε μέσο και τρόπο να επιβάλλουν αυτοί οι λαοί σε εμάς ακόμη και μια ελάχιστη ηθικοποιημένη πολιτική στάση τους έχει μείνει να φέρνουν στην πόρτα μας την αθλιότητά τους. Οι πάλαι ποτέ «πατερούληδες» του τρίτου δρόμου σφάζονται καταμεσής της ερήμου από συμμορίες χωρίς ιδεολογία και τα λουλούδια των προσδοκιών ποτίζονται από το αίμα «απίστων» ενώ φύλαρχοι και «προφήτες» επιτηρούν τα θυσιαστήρια. Μια εσχατολογικού τύπου ημέρα έχει ξημερώσει. Οι απελπισμένοι έχοντας γευτεί κάθε γωνιά του αδιέξοδου ξεχύνονται να γευτούν το δυτικό πρότυπο με το μόνο όπλο που τους έχει απομείνει: το σώμα τους.
Ποιά είναι η απάντηση της Ευρώπης; Να φωνασκούν και να διαφωνούν για την ποσόστωση. Πόση δυστυχία αντέχει η Ιταλία, και πόση η Δανία, τι λέει αυτό το μήνα η Γερμανία. Η θεϊκού τύπου αφθονία μας δείχνει για την ώρα να έχει ένα μόνο τρόπο να απωθήσει την Ασυγκράτητη Πείνα: τη βία. Βία σε πολλές παραλλαγές. Δεν φτάνει πλέον να κλείνουμε τα μάτια ή να στέλνουμε ρεπόρτερ για να μας περιγράφουν το ένατο επίπεδο της κόλασης από το οποίο ευτυχώς εμείς έχουμε γλυτώσει. Τώρα δεν χρειάζεται να κάνουμε εράνους, πρέπει να ανοίγουμε το σπίτι και το ψυγείο μας.
Έχουμε αντιληφθεί άραγε κατ’ αρχήν, ότι το να ραίνεις τούτο τον εφιάλτη με όμορφες λέξεις ευγενών προθέσεων για να τον ξορκίσεις δεν είναι αρκετό; Η κοινωνία μας δείχνει για την ώρα να μην έχει καν τύψεις για τον κόσμο που έφτιαξε ή ανέχεται. Η αναφορά αυτή δεν γίνεται βέβαια γιατί ο εγκλεισμός σε μοναστήρι θα έσωζε τις ψυχές μας αλλά διότι αν πρέπει να ξεκινήσουμε από κάπου η αρχή θα πρέπει να γίνει από τον δικό μας κόσμο, από τη δική μας συνείδηση, από τα δικά μας πολιτικά προτάγματα και ο αγώνας να δοθεί άμεσα εκεί που ο εφιάλτης ήδη υφίσταται ως πραγματικότητα. Πάει πολύ να ζητήσουμε από τις εξαθλιωμένες υπάρξεις να σκεφτούν και να προσπαθήσουν μόνοι τους περισσότερα πράγματα από το να γεμίσουν κατ’ αρχήν το στομάχι τους. Αυτή η παραδοχή μοιάζει ίσως να υστερεί μπροστά στο μέγεθος του προβλήματος αλλά είναι το πρώτο απαραίτητο βήμα, είναι προϋπόθεση για μια άλλη πολιτική και, σήμερα, δεν υπάρχει κανένας άλλος πολιτικός φορέας εκτός από την αριστερά που να μπορεί να προωθήσει τουλάχιστον αυτή την ιδέα.
* Ο δημοσιογράφος του ρ/σ “Στο Κόκκινο 93,4” Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο “Κόκκινο 93,4” την εκπομπή “Ορθά- Κοφτά” με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 10:00- 12:00.