Να ξεκαθαρίσω κάτι από την αρχή. Το σχέδιο «μικρός λαός και πολεμά δίχως σπαθιά και βόλια» δεν είναι ούτε του γούστου μου και, κυρίως, νομίζω πως είναι μακρινό για όλους τους ανθρώπους που ονειρευτήκαμε κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που υπάρχει. Είναι κάτι ξένο απέναντι σε όλα αυτά που σχεδιάσαμε, για άλλες θάλασσες, για μία άλλη γλώσσα, μία άλλη γεωγραφία και αριθμητική. Παρόλα αυτά έχουμε το χρέος να δώσουμε αυτή τη μάχη, πράγματι για όλου του κόσμου το ψωμί, το βιος και το τραγούδι και προφανώς θα ήταν βολικότερο να αποφύγουμε αυτή την αναμέτρηση, αλλά όλα δείχνουν πως δεν παίζει, πως δεν έχουμε αυτή την επιλογή.
Η οικονομική και η πολιτική ελίτ της Ευρώπης τις τελευταίες μέρες στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην Ελλάδα, ότι ο χρόνος, τα χρήματα και οι φίλοι λιγοστεύουν και πως πολύ σύντομα θα τελειώσουν και ο χρόνος και τα χρήματα και οι φίλοι. Για το πρώτο και το τρίτο νομίζω πως θα πρέπει να πάνε να κοιταχτούν σε κανέναν ψυχίατρο και όσον αφορά το δεύτερο θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι τα χρήματα έχουν ήδη τελειώσει για το ένα τρίτο του πληθυσμού στην Ελλάδα, ενώ ένα άλλο τρίτο τα βγάζει, εδώ και καιρό, πολύ δύσκολα πέρα καθώς έχει εισοδήματα που οριακά έχουν κάποια βιοποριστική διάσταση. Άρα, τζάμπα οι απειλές, μετά από τόσο ξύλο που φάγαμε από τις ντόπιες ελίτ είναι κάπως δύσκολο να μας πουλήσουν τσαμπουκά.
Κανένας δεν είπε πουθενά και πουθενά δεν είναι γραμμένο ότι οι μέρες που είναι μπροστά μας θα είναι ήσυχες μέρες και στο μυαλό μας θα πρέπει να βάλουμε καλά ότι στο τέλος της ημέρας κερδίζει αυτός που έχει τις λιγότερες απώλειες και αυτό πάει να πει πως θα έχουμε και απώλειες. Αυτό που είναι βασικό είναι να ξεκαθαρίσουμε πως προχωράμε χωρίς να παρακαλάμε κανέναν. Αυτό θα πρέπει να είναι το δικό μας ξεκάθαρο μήνυμα προς τα καθίκια και του εξωτερικού και του εσωτερικού.
Ο alterthess ιανός