Το βασικό πλεονέκτημα της νέας κυβέρνησης, ανεξάρτητα από το βαθμό που θα αλλάξει τους όρους των δανειακών συμβάσεων και από το αποτέλεσμα της προσπάθειας για την απομείωση του δημόσιου χρέους, είναι ότι έπεισε – πριν καν ακόμα ανοίξει η Βουλή, πριν ψηφιστεί ο πρώτος νόμος – την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας ότι σε αυτή την ιστορία, σε αυτή τη μεγάλη περιπέτεια, είναι με τη δική της την πλευρά. Γι’ αυτό και η δημοφιλία της καλπάζει.
Η νέα ελληνική κυβέρνηση συμπεριφέρεται στην πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας όπως ο κάθε ένας καλός… γονιός, που δεν κόβει τις μερίδες του φαγητού στα παιδιά του επειδή δεν ήταν καλοί οι βαθμοί στο σχολείο, που δεν πετάει τα παιδιά του στο δρόμο για να νοικιάσει το δωμάτιο τους και να έχει περισσότερα έσοδα, που φροντίζει και αγαπάει τα παιδιά του ανεξάρτητα από το τι χρωστάει στην τράπεζα.
Για τους πολιτικούς αντίπαλους της νέας κυβέρνησης αυτή η συμπεριφορά είναι «ακραίος λαϊκισμός» που δίνει «υποσχέσεις στους πάντες για τα πάντα» και νομίζω πως και πάλι μπορούμε να συμφωνήσουμε πως πρόκειται για ακραία καθίκια που νοιάζονται αποκλειστικά και μόνο για τον κώλο τους, για τις καταθέσεις τους, για να κρύψουν καλά αυτά που έκλεψαν και άρπαξαν τις μέρες της αφθονίας τους, που λεηλατούσαν τα πάντα και έπαιρναν μίζες για τα πάντα.
Κανένας και με κανένα τρόπο δεν μπορεί να εμποδίσει τη νέα ελληνική κυβέρνηση σε αυτή την ιστορία, σε αυτή την περιπέτεια, να είναι με την πλευρά της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, κανένας και με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να την αναγκάσει να αλλάξει πλευρά. Οπότε για να έχουμε μία… καλή και φιλική σχέση, όπως λένε διάφοροι φίτσουλες από το Βερολίνο, τη Ρώμη και το Παρίσι, αυτή η επιλογή της νέας ελληνικής κυβέρνησης θα πρέπει να γίνει απόλυτα σεβαστή. Αλλιώς, εδώ είμαστε…
Ο alterthess ιανός