Η ανικανότητα της κυβέρνησης Σαμαρά/Βενιζέλου είναι τέτοια που προκαλεί ιλίγγους στην οικονομική ελίτ και γι’ αυτό σημάδια υπάρχουν παντού. Νομίζω πως έχει γίνει ξεκάθαρο στην οικονομική ελίτ ότι η στήριξη της κυβέρνησης Σαμαρά/Βενιζέλου είναι πεταμένα λεφτά, καθώς και ότι στο άμεσο μέλλον η πολιτική ελίτ αδυνατεί να προσφέρει μία, ας πούμε, άλλη λύση για τη διακυβέρνηση του τόπου με τρόπο που πάλι θα συμφέρει στους από τα πάνω.
Επειδή η κατάσταση είναι περίπλοκη και πρωτόγνωρη, αλλά και καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει, μέσες άκρες, μία άγνωστη ιστορία στα σαλόνια των πλουσίων, η οικονομική ελίτ φαίνεται να πιστεύει πως αυτήν την, ας πούμε, άλλη λύση για τη διακυβέρνηση του τόπου, με τρόπο που πάλι θα συμφέρει στους από τα πάνω, ενδέχεται να τη δώσει η… Αριστερά.
Αυτή η, ας ελπίσουμε τραγικά λάθος, εκτίμηση έχει να κάνει και με την προηγούμενη εμπειρία/σχέση της οικονομικής ελίτ με το ΠΑΣΟΚ, πιστεύουν δηλαδή οι πλούσιοι ότι ο συμβιβασμός, μαζί τους και με τα συμφέροντα τους, είναι μονόδρομος για ένα κόμμα που θέλει να κυβερνήσει ενώ μιλάει για τα συμφέροντα των από τα κάτω, των «μη προνομιούχων» που έλεγε και ο Ανδρέας.
Και κάπως έτσι προκύπτουν και όλες αυτές οι προσπάθειες ώστε, σε αυτόν το ρημαγμένο τόπο, να ανοίξουν συζητήσεις… υψηλού επιπέδου για την «αριστερή λιτότητα» και για το πόσο αναγκαία είναι η «αποκατάσταση της επικοινωνίας» μεταξύ της Κουμουνδούρου και της Χαριλάου Τρικούπη!
Είναι αλήθεια πως σε αυτή την ιστορία, στη μεγάλη πολιτική Αλλαγή που έρχεται, υπάρχει εγκιβωτισμένος ένα συμβιβασμός ιστορικός. Δεν έχει να κάνει με την προσδοκία, των πλουσίων, η Αριστερά να πουλήσει, μάλιστα όσο/όσο, τους πολλούς καλούς ανθρώπους, αλλά με τ’ ότι η οικονομική ελίτ θα πρέπει να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι σε αυτόν τον τόπο θα εφαρμοστεί μία πολιτική που στόχο θα έχει οι πλούσιοι να γίνουν λιγότερο πλούσιοι και οι φτωχοί λιγότερο φτωχοί και όχι το αντίθετο που συνέβαινε κατά συνήθεια και παράδοση.
Για την απ’ εδώ πλευρά, ανεξάρτητα από τη στάση που θα κρατήσει η οικονομική ελίτ και στην τελική μιλάμε για κάτι τύπους όπως ο Σάλλας που κάποτε τον είχαν για καρπαζιές στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, κανένας συμβιβασμός δεν μπορεί να γίνει με κάτι λιγότερο από ολόκληρο το φουρνάρικο.
Ο alterthess ιανός