Για την άλλη πλευρά οι ιδιωτικοποιήσεις, οι κάθε είδους ιδιωτικοποιήσεις, αποτελούν κάτι περισσότερο από εμμονή, κάτι περισσότερο από «βάση» ενός οικονομικού σχήματος που αποθεώνει τη σωστή, από κάθε άποψη, λειτουργία των δυνάμεων της «αγοράς» και που χρεώνει τα πάντα, όλα τα αρνητικά, στον έλεγχο – και την ιδιοκτησία – του δημοσίου. Για την άλλη πλευρά ο έλεγχος και η ιδιοκτησία του δημοσίου παραπέμπει σε κάποιου είδους «Σοβιετία», σε ένα αριστερό καθεστώς που εμποδίσει την οικονομική ανάπτυξη, το να ξεχωρίζουν οι «άριστοι», το να μπορούν οι «πετυχημένοι» να βγάζουν πλούτη και να ζουν με τέτοιο τρόπο που θα εξασφαλίζει και ένα κάποιο μεροκάματο στους «αποτυχημένους».
Η ιστορία που πάει να παιχτεί τώρα στην Ελλάδα, με τη ΔΕΗ, το νερό, τα λιμάνια, της παραλίες, τα δάση, τους αυτοκινητόδρομους και βάλε κι εσύ ότι θες, έχει ξαναπαιχτεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στην πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας τα πρώτα χρόνια της επανένωσης με την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Αν δούμε την παλιά ιστορία στεγνά οικονομικά τα αποτελέσματα της ισοδυναμούν με μία πραγματική τραγωδία, καθώς το κόστος της ιδιωτικοποίησης του σύμπαντος στην Ανατολική Γερμανία ξεπέρασε κατά πολύ τα έσοδα που είχε το εκεί ΤΑΙΠΕΔ. Άρα, ακόμα και κάποιος που βρίσκεται στην εντατική μπορεί να καταλάβει πως τα ίδια τραγικά αποτελέσματα να υπάρξουν και στην ιστορία που πάει να παιχτεί τώρα στην Ελλάδα. Ήδη άλλωστε έχουμε χειροπιαστά αποτελέσματα οικονομικής τραγωδίας όπως με την περίπτωση της ιδιωτικοποίησης της Εμπορικής Τράπεζας – Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων.
Για την απ’ εδώ πλευρά το θέμα δεν έχει να κάνει με το πόσο, οικονομικά και όχι μόνο, αποτυχημένες είναι οι εμμονές και οι «βάσης» της άλλης πλευράς. Ούτε χρειάζεται η απ’ εδώ πλευρά να ανατρέχει στο παρελθόν για να εξηγήσει σήμερα γιατί πρέπει να σταματήσουμε τις ιδιωτικοποιήσεις που προσπαθεί να τρέξει αυτή η ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς. Για την απ’ εδώ πλευρά το θέμα είναι οι πολλοί καλοί άνθρωποι να πούνε «εμείς δεν πουλάμε» και για να το πουν αυτό θα πρέπει να πειστούν ότι μία καλή/αριστερή διακυβέρνηση θα έχει και το σχέδιο και τους ανθρώπους ώστε να αλλάξει τα πάντα και στη διαχείριση/διοίκηση των δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων και σε νοοτροπίες που θεωρούν «πεταμένα λεφτά» τα δάση και τις ελεύθερες παραλίες.
Ο alterthess ιανός