Τα παιδιά έχουν έναν μοναδικό τρόπο για να εντοπίζουν τις μπούρδες στη διαλεκτική των μεγάλων, να βρίσκουν τις μαύρες, ατελείωτες, τρύπες σε επιχειρήματα που στέκονται μόνο μπροστά στον καθρέφτη των μεγάλων. Έτσι, όταν σε ρωτάει το εννιάχρονο «τι είναι το πρωτογενές πλεόνασμα;», κι εσύ του λες ότι πρωτογενές πλεόνασμα είναι αυτό που περισσεύει όταν η κυβέρνηση μαζεύει περισσότερα λεφτά, από φόρους και περικοπές, από αυτά που δίνει για τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τους μισθούς και τις συντάξεις και το εννιάχρονο σου απαντάει ότι αυτά που λες δεν βγάζουν κανένα απολύτως νόημα, τότε λες πως τα πράγματα είναι βέβαιο ότι θα αλλάξουν.
Βέβαια τα εννιάχρονα δεν ψηφίσουν αυτή την Κυριακή, ούτε την «άλλη» Κυριακή, των εθνικών εκλογών που θα πραγματοποιηθούν πολύ άμεσα. Ψηφίσουν, και, άνθρωποι που φοβούνται, που ο φόβος τους κάνει να «καταλαβαίνουν» τι είναι το πρωτογενές πλεόνασμα, που ο φόβος τους αναγκάζει να καταπιούν αυτά που λέει αυτή η ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς, ότι δηλαδή το πρωτογενές πλεόνασμα θα βοηθήσει ώστε το φθινόπωρο να γίνει κάποια «ρύθμιση» του χρέους, η οποία θα φέρει την «ανάπτυξη», τη «ρευστότητα» και «θέσεις εργασίας» και ότι όλα αυτά δεν θα γίνουν αν φύγει αυτή η ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς.
Οπότε, με αυτά και με άλλα, η μεγάλη νίκη της Αριστεράς την Κυριακή είναι συνάρτηση φόβου και πάθους. Ήττας του φόβου, γιατί δεν ψηφίζουν μόνο αυτοί και αυτές που δεν έχουν να χάσουν τίποτα, που δεν έχουν ούτε ευρώ ούτε δουλειά, αλλά και νίκης του πάθους για μία ζωή που θα έχει γεύση από γιορτή και όχι από σκατά, όπου οι πολλοί καλοί άνθρωποι θα έχουν τη δύναμη να κυβερνούν, να αγαπούν και να δίνουν απόλυτα κατανοητές απαντήσεις στα παιδιά τους. Γι’ αυτά άλλωστε γίνεται και όλη η φασαρία, για να έρθει μία γενιά με μάτια λέιζερ και μαλλιά τιρκουάζ που θα τα αλλάξει όλα.
O alterthess ιανός