Είμαστε αυτό που κάνουμε και κατά βάση κάνουμε αυτό που κάνουμε γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Αυτό πάει να πει πως πρέπει να προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν, γιατί αυτή η ζωή είναι μεγάλη και κάνοντας πράγματα που δεν μας αρέσουν τότε γινόμαστε κάτι που δεν μας αρέσει, κάτι που δεν αρέσει και στους άλλους. Για την Αριστερά τα παραπάνω είναι ρηχή φιλοσοφία και πράγματι την ατάκα «είμαι αυτό που κάνω και αυτό που κάνω δεν μου αρέσει, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο» τη διάβασα σε αστυνομικό μυθιστόρημα, «παραλογοτεχνικό» είδος που έλεγαν και οι παλαιότεροι. Το να κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν είναι μία πολύ δύσκολη υπόθεση, μάλλον όμως ευκολότερη από το να καταλάβει η Αριστερά σε ποιον γαμημένο κόσμο ζούμε, που έλεγε και ο συγχωρεμένος ο Σαραμάγκου. Στο κόσμο που ζούμε, λοιπόν, έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τις τοπικές εκλογές του Μαΐου.
Σε αυτή τη μάχη, γιατί για μάχη πρόκειται, γιατί οι υποστηριχτές αυτής της ελεεινής κυβέρνησης της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς θα πανηγυρίσουν κάθε ήττα, μικρή ή μεγάλη, της Αριστεράς, η πρωτιά για την από εδώ πλευρά δεν μπορεί να μπαίνει σε εισαγωγικά. Σε αυτή τη μάχη δεν μπορείς να μπεις κάνοντας παρατηρήσεις ή ζητώντας εξηγήσεις για αυτά που έκαναν ή για αυτά που δεν έκαναν ο Μπουτάρης, ο Καμίνης και βάλε κι εσύ όποιον θες. Νομίζω πως είναι απόλυτα κατανοητό πως παρατηρήσεις και εξηγήσεις κάνουν και ζητούν αυτοί και αυτές που θέλουν μία καλύτερη διοίκηση από τον Μπουτάρη, τον Καμίνη και βάλε κι εσύ όποιον θες, και όχι αυτοί και αυτές που θέλουν και διεκδικούν μία αριστερή – καλή διακυβέρνηση και στους δήμους. Ο κόσμος που θέλει τη μεγάλη πολιτική αλλαγή, που περιμένει το… παιδί που έρχεται, που θέλει να κάνει πράγματα που του αρέσουν, θέλει πρωτιές χωρίς εισαγωγικά.
Ο alterthess ιανός