Το μοτίβο πάει κάπως έτσι: Στη Θεσσαλονίκη κάθε φορά που πλησιάζουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές μία πολύ συγκεκριμένη παρέα τύπων, που αυτοχαρακτηρίζονται ως «επιτυχημένοι επιχειρηματίες», πυκνώνει τις δημόσιες εμφανίσεις και παρεμβάσεις της και πιέζει τα πράγματα προς τα κάπου. Κατά κανόνα και παράδοση η συγκεκριμένη παρέα ζητάει πολλά και σχεδόν πάντα καταλήγει με κάποιες θέσεις στους δημόσιους φορείς και επιχειρήσεις της Θεσσαλονίκης. Δεν ξέρω αν έχει και πουθενά αλλού τέτοιους τύπους, αλλά στη Θεσσαλονίκη αποτελούν κάτι σαν… φυλή. Ο… φύλαρχος κατά καιρούς αλλάζει και μία μεγάλη τομή σε αυτή την ιστορία ήταν η εκλογή του Γιάννη Μπουτάρη στη θέση του δημάρχου Θεσσαλονίκης το 2010.
Η μεγάλη πλάκα με αυτήν την παρέα, που όπως σου είπα παραπάνω κάνει ότι κάνει για μερικές θέσεις και αξιώματα σε φορείς του δημοσίου, είναι ότι κατά κανόνα και παράδοση είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων και όπου σταθεί και όπου βρεθεί μιλάει για το πόσο αποτυχημένο είναι το μοντέλο του δημόσιου και της διοίκησης του. Η πλάκα έχει να κάνει με τ’ ότι κατά βάση πρόκειται για επιχειρηματίες χωρίς επιχειρήσεις, πρώην βιομήχανους που έπεσαν έξω και τώρα ασχολούνται με τις αγοροπωλησίες ακινήτων και ανθρώπους που τρώνε από τα έτοιμα και από τα δάνεια, οπότε μπορείς να καταλάβεις πόσο «επιτυχημένοι» είναι και γιατί κυνηγούν μία ζωή με το ντουφέκι μία θέση σε κάποιο διοικητικό συμβούλιο κάποιου φορέα του δημοσίου.
Η συγκεκριμένη παρέα, που με νύχια και με δόντια στηρίζει την ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς, το τελευταίο διάστημα προσπαθεί να στήσει στη Θεσσαλονίκη ένα κίνημα υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων! Πρόκειται για ένα ποιοτικό άλμα για τη συγκεκριμένη παρέα, καθώς μέχρι τώρα ήταν κυρίως στο μπλα – μπλα και προσπαθούσε να νοικιάσει μαγαζιά για καφέ μπαρ σε δρόμους που έγιναν είτε πεζόδρομοι είτε ήπιας κυκλοφορίες, άντε και να σπάσει κανένα παρτέρι στην Ικτίνου. Θα μου πεις τι μας νοιάζει; Θα σου πω πως πρέπει να μας νοιάζει γιατί πρόκειται τα ζόμπι της Θεσσαλονίκης.
Το μοτίβο θα πρέπει να σπάσει και οι δημοτικές εκλογές που έρχονται είναι μία εξαιρετική ευκαιρία για να κερδίσουμε αυτό το στοίχημα. Προφανώς πέρα από τα ζόμπι υπάρχουν και οι ακροδεξιοί βρικόλακες, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας μπερδεύει και στο γράφω αυτό γιατί υπάρχει μία τάση στην απ’ εδώ πλευρά όχι μόνο να μπερδεύει τα πράγματα αλλά και να μπερδεύει ποιοι βρίσκονται απέναντι μας. Εντάξει, τα ζόμπι δεν θα μπορέσουν να κάνουν ένα κίνημα υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά ποτέ σου να μην ξεχνάς ότι δεν είναι χορτοφάγα.
Ο alterthess ιανός