Σύμφωνα με τον άγραφο νόμο των θαλασσών, όταν ο καπετάνιος ενός πλοίου χάσει τα λογικά του και καταφανώς δεν είναι σώα τα φρένα του (O.K.σώας τας φρένας… ρώτησα την κόρη μου που έκανε πρόσφατα στην πρώτη δημοτικού) τότε το πλήρωμα οφείλει, υποχρεούται, να προχωρήσει σε στάση, για να απαλλάξει τον καπετάνιο από τα καθήκοντα του και να σώσει το πλοίο από ένα βέβαιο ναυάγιο. Αξίζει να σημειωθεί πως, σε κάθε άλλη περίπτωση, η μοναδική ποινή που προέβλεπε ο άγραφος νόμος των θαλασσών για τους στασιαστές ήταν ο θάνατος. Εξαιτίας αυτής της… δίκαιας στάσης, πλοία και πλοία σώθηκαν από βέβαια ναυάγια και καπετάνιοι και καπετάνιοι οδηγήθηκαν σε μοναστήρια, γιατί την εποχή εκείνη ψυχιατρικά νοσοκομεία δεν υπήρχαν.
Μετά τη συζήτηση στη Βουλή την Κυριακή είναι να απορείς όχι με τον Τρελαντώνη της ΠΟΛΑΝ, αλλά με αυτούς, δεν ξέρω πόσοι είναι, που δεν προβληματίστηκαν βαθύτατα για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο πρωθυπουργός και για το αν μπορεί αυτός ο άνθρωπος, σε αυτήν την κατάσταση, να παίρνει κρίσιμες αποφάσεις γι’ αυτόν τον τόπο. Με τον Τρελαντώνη της ΠΟΛΑΝ τα πράγματα είναι γνωστά εδώ και δεκαετίες και πρώτος ο παππούς Καραμανλής είχε διαγνώσει από το 1992 ότι το (τότε) παιδί ήταν βλαμμένο και επικίνδυνο. Με τον κόσμο όμως, που δεν σαλτάρει με αυτά που λέει ο Τρελαντώνης της ΠΟΛΑΝ, τι τρέχει; Πιθανότατα κάποιο ρόλο να παίζουν τα τουρκικά σίριαλ, πιθανότατα και η φτώχια να βαράει με περίεργο τρόπο τους δεξιούς στο κεφάλι.
Αντίθετα, η συζήτηση της Κυριακής έβγαλε ειδήσεις για τον Ευάγγελο – άντε γαμήσου εργατιά – Βενιζέλο και καλό θα είναι οι γείτονες του στους Ελαιώνες του Πανοράματος (έρχεται ποτέ;) να έχουν το νου τους μήπως και συμβεί κάτι πολύ κακό στη γειτονιά τους. Η εγωπάθεια του Βενιζέλου, ο «εγωτισμός» του που είναι η μοναδική αξία στην οποία πιστεύει, είναι γνωστά πράγματα και την Κυριακή δεν μάθαμε κάτι το καινούριο. Αυτό που ήταν νέο ήταν το αποτέλεσμα του συνδυασμού της εγωπάθειας, του «εγωτισμού» του Ευάγγελου – άντε γαμήσου εργατιά – Βενιζέλου με το φόβο της δίκης, της καταδίκης και της φυλάκισης. Μιλάμε για κανονικότατη παράνοια.
Η ψυχική κατάσταση και του προέδρου και του αντιπροέδρου αυτής της ελεεινής κυβέρνησης της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς κάνει σχεδόν αδύνατο το να υπάρξει ένα σχέδιο – κάπως λογικό – υποστήριξης της από το μοναδικό της σύμμαχο, τα χρεωκοπημένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ενδεικτικός γι’ αυτό ήταν ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκαν τις… καταγγελίες του Βενιζέλου, ότι ο Τσίπρας εξυπηρετεί οικονομικά συμφέροντα που έχουν σχέση με τα ναυπηγία της Ελευσίνας, ουσιαστικά κρύβοντας τις.
Στο «The Corporation» της Jenifer Abbott και του Mark Achbar οι πολυεθνικές, οι τράπεζες και οι νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί περιγράφονται ως αυτό που είναι: Μία συμμορία παλαβών και κακών ανθρώπων που θέλουν το κακό όλων των άλλων και την καταστροφή του μέλλοντος για όλους τους πολλούς καλούς ανθρώπους. Δέκα χρόνια μετά την έκδοση αυτής της πολύ καλής ταινίας – ντοκιμαντέρ, το σύνθημα της «να καταλάβουμε το μέλλον» συνεχίζει να σπάει κόκκαλα. Γιατί το πλοίο είναι το μέλλον.
Ο alterthess ιανός