Το βασικό μας πλεονέκτημα σε αυτή την αναμέτρηση είναι η παιδικότητα μας, όπως και τα λόγια μας, που είναι η μοναδική μας περιουσία. Ότι αγωνιζόμαστε, συνεχώς, διεκδικούμε και σχεδιάζουμε λύσεις για όλους, όχι για μας προσωπικά, όχι για να τη βολέψουμε εμείς και όλοι οι άλλοι να πάνε να πνιγούν. Ότι πιστεύουμε πως ότι υπάρχει κάτω από τον ουρανό, τα δάση, οι θάλασσες, τα βουνά και τα λαγκάδια, τα δημόσια νοσοκομεία και σχολεία, τα πάρκα, το νερό, τα πάντα, είναι για όλους. Ότι μας έρχεται να κλάψουμε όταν βρισκόμαστε μπροστά σε μία τεράστια ουρά από ανθρώπους που περιμένουν ένα πιάτο φαί στο συσσίτιο. Ότι δεν θέλουμε να φύγουμε από ένα πάρκο γεμάτο από κόσμο που χαίρεται και περνάει καλά τις Κυριακές του. Ότι τρελαινόμαστε γιατί πάρα πολύς κόσμος χρειάζεται βοήθεια και δεν τη βρίσκει πουθενά. Ότι οργιζόμαστε γιατί πάρα πολύς κόσμος έχει ανάγκη να δουλέψει και δεν βρίσκει τίποτα.
Το βασικό μας πλεονέκτημα σε αυτή την αναμέτρηση είναι ότι αν κερδίσουμε θα κερδίσουμε πράγματα που είναι… ανεκτίμητα, γιατί πολύ απλά δεν κοστίζουν απολύτως τίποτα. Αυτά τα πράγματα τα περιέγραψε εξαιρετικά ο Μάρκο Ρεβέλι μιλώντας τη Δευτέρα στην Εφημερίδα των Συντακτών: «Είναι το λεξιλόγιο ενός νέου διεθνισμού, ο οποίος θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη του ότι η πολιτική που επικεντρώνεται στο κράτος – έθνος ή υπόκειται στις υπερεθνικές εξουσίες απλώς βγαίνει χαμένη. Επιθυμώ μία Αριστερά που να μιλά μια γλώσσα η οποία να αφορά το ‘’δίκαιο των λαών’’ και όχι μόνον ενός λαού. Θέλω αλληλεγγύη, αλλά απτή, χειροπιαστή και όχι απλά θεωρία, όπως και την επαναδημιουργία των κοινωνικών σχέσεων, οι οποίες σε πολύ μεγάλο βαθμό καταστράφηκαν. Έχω στο νου μου ένα ‘’λεξιλόγιο’’ που να περιλαμβάνει και τη νέα περηφάνια των εργαζομένων η οποία χάθηκε εξαιτίας της πίεσης του χρήματος. Και όχι μόνον. Πιστεύω πως επιβάλλεται να ασκηθεί μεγάλη κριτική στη λογική της αγοράς. Μια κριτική που θα πρέπει να ξεκινήσει από τη σχέση του χρήματος με την πολιτική που παρήγαγε, συχνά, το φαινόμενο της διαφθοράς. Στο θέμα αυτό, δεν θα πρέπει να μας ικανοποιήσει η δικαστική ποινικοποίηση, χρειάζεται πραγματική κοινωνική και πολιτική αντιμετώπιση. Θεωρώ, παράλληλα, βασικής σημασίας την αξία της φιλίας, σε έναν κόσμο στον οποίο επικρατεί μόνον ο ανταγωνισμός. Ας βρούμε το θάρρος να ξαναδώσουμε, πραγματικά προτεραιότητα στον άνθρωπο. Η Αριστερά, δηλαδή, πρέπει να καταφέρει να μιλήσει στους πραγματικούς ανθρώπους, στους άνδρες και στις γυναίκες με τα προβλήματα τους, και όχι στα συμβολικά σχήματα που οικοδόμησε, απορρίπτοντας, συγχρόνως τη γλώσσα του μάρκετινγκ».
Το βασικό μας πλεονέκτημα σε αυτή την αναμέτρηση είναι ότι εμείς μιλάμε για αξιοπρέπεια, για φιλία, και αυτοί μιλούν για μεταρρυθμίσεις, όπως η μείωση του κατώτερου μισθού, η απελευθέρωση του ορίου των απολύσεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης και η μείωση των συντάξεων, η ιδιωτικοποίηση του νερού και του αέρα που αναπνέουμε.
Ο alterthess ιανός