Ο Αντώνης Σαμαράς βρίσκεται στις ΗΠΑ για να συναντήσει νέους επενδυτές προκειμένου όπως λέει να συζητηθούν οι επενδυτικές προοπτικές στη χώρα μας. Οι «προοπτικές» δεν είναι τυχαία λέξη αλλά κάτι πολύ συγκεκριμένο αν δει κανείς την ιστορία με τις εξορύξεις χρυσού στην Βόρεια Ελλάδα. Σύμφωνα με το «success story» του Σαμαρά η Χαλκιδική, το Πέραμα στην Αλεξανδρούπολη, η Μαρώνεια στην Κομοτηνή, το Κιλκίς, η Σέρρες (τώρα και η Μήλος) πρέπει να γίνουν ένα απέραντο ορυχείο, ένα κατεστραμμένο τοπίο χωρίς δάση, νερά, γεμάτο τρύπες με κυάνιο και αρσενικό και λιγοστούς πειθήνιους εργαζόμενους (συνήθως τραμπούκους) οι οποίοι για λίγα ευρώ και για ελάχιστα χρόνια απασχόλησης θα αναγκάσουν τους χιλιάδες συμπολίτες τους να πάνε να ζήσουν αλλού ή να πεθάνουν σε λίγα χρόνια από τις μη αναστρέψιμες συνέπειες των εξορύξεων ! Τεράστια επιτυχία. Σύμφωνα με το success story του πρωθυπουργού, στους ξένους αλλά και ντόπιους επενδυτές πρέπει να δοθεί γη και ύδωρ, να θυσιαστεί κάθε λογής δικαίωμα προκειμένου αυτοί να καταστούν οι φεουδάρχες των περιοχών αυτών, οι ιδιοκτήτες των δημοσίων (sic) αγαθών και εμείς οι υπόλοιποι να ψάχνουμε για νερό σε εμφιαλωμένα μπουκαλάκια. Άλλη μια τεράστια επιτυχία.
Αυτό που χαλάει τα σχέδια του Σαμαρά, μιας και το πολιτικό παιχνίδι είναι απρόβλεπτο, ακόμη και σε καιρούς κρίσης, είναι η αντίδραση των τοπικών κοινωνιών. Μπορεί δηλαδή η Eldorado Gold, ο Μπόμπολας και οι κάθε λογής άλλοι χρυσοθήρες να λαδώνουν τοπικούς άρχοντες (βλέπε Πάχτα στην Χαλκιδική), να αγοράζουν εφημερίδες και ραδιόφωνα που μιλούν για «αντικειμενική δημοσιογραφία» (!!) να οργανώνουν εκδρομές με τραμπούκους που με πρόσχημα την ανεργία προπηλακίζουν όσους αντιστέκονται στην Αλεξανδρούπολη, αλλά το δημοτικό συμβούλιο Μαρώνειας-Σαπών είπε «όχι» κατά του ενδεχομένου χορήγησης άδειας μεταλλευτικών ερευνών στην περιοχή της Κρωβύλης στην Μαρώνεια. Είναι ένα ακόμη «όχι» που προστίθεται στα δεκάδες «όχι» των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων στην περιοχή το προηγούμενο διάστημα, στις πορείες των χιλιάδων διαδηλωτών που έχουν γίνει στον Κάκαβο στην Χαλκιδική, στο Πέραμα, στο Κιλκίς και στην Θεσσαλονίκη και στους τόνους μελάνι που έχουν ξοδευτεί από επιστήμονες οι οποίοι (τιμώντας την επιστήμη τους) αναδεικνύουν το ζοφερό μέλλον των «χρυσών επενδύσεων»
Έτσι φαίνεται ότι το παιχνίδι θα το κερδίσουν αυτοί που στον μονόδρομο του failure story του Σαμαρά θα συνεχίσουν να αντιστέκονται, ζωγραφίζοντας τις ζωές μας με δένδρα, δάση, καθαρό νερό, ελεύθερες παραλίες και κυρίως αλληλεγγύη. Γιατί όπως είναι γνωστό αν δεν τρέξεις να σβήσεις την φωτιά στου αλλουνού το σπίτι που καίγεται, γρήγορα αυτή θα έρθει και στο δικό σου και τότε δεν θα υπάρχει ούτε η πυροσβεστική για να την σβήσει.