Έτσι είναι, άμα γουστάρουμε και σε όποιον αρέσουμε. Άκου μία μεταρρύθμιση… Κάναμε μαντάμ ένα σωρό τώρα στη μία θα τα χαλάσουμε. Τελικά πολύ κακό για το τίποτα, όχι θα συναντηθεί ο Τσίπρα με την Μέρκελ και τον Ολάντ, όχι δεν θα συναντηθεί και το θέμα είναι αν θέλει ο δικός μας να τους δει και όχι αυτοί τι θέλουν. Αυτό έλειπε, επειδή χρωστάμε κάτι ψιλά να τρέχουμε σε συναντήσεις. Το εντυπωσιακό, όπως μαθαίνω από ανθρώπους που ξέρουν κάτι πηγές που θέλουν να κρατήσουν την ανωνυμία τους, είναι ότι στις δημοσκοπήσεις που τρέχουν αυτές τις μέρες οι… δραχμικοί (εγώ θέλω αλλιώς να το πούμε) πέρασαν το 35% και πάνω για το 40.
Πάντως να θες να γυρίσεις στη δραχμή και να μην σε αφήνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που ακούστηκε; Πάμε να το κάνουμε κούγκι και έρχεται ο άλλος και σου λέει πως ο ELA αυξήθηκε κατά 2,3 δις φτάνοντας συνολικά τα 83 δις, που πάει να πει πως είτε βγάλεις τα λεφτά του έξω είτε τα κρατήσεις μέσα ένα και το αυτό, εσύ τα βγάζεις η ΕΚΤ τα γυρνάει πίσω. Μια που θέλουμε αλλαγή της αρχιτεκτονικής της ζώνης του ευρώ αυτό δεν θα ήταν μία καλή ιδέα: Με το που βγάζει ο άλλος τα λεφτά του έξω άμεσα να γυρνάνε πίσω.
Στο μεταξύ, έγινε χθες κάτι σημαντικό, γιατί έβαλα πλυντήριο και έχασα τις εξελίξεις…
Πολλά έχουν δει τα μάτια μου αλλά η Ν.Δ. μου φέρνει τρόμο… λέμε
Η χθεσινή μέρα θα πρέπει να περάσει, ως γεγονός, στα μαθήματα που διδάσκονται οι φοιτητές των πολιτικών επιστημών ως ένα περιστατικό ενός μεγάλο δράματος ενός πρώην μεγάλου κόμματος. Από νωρίς το πρωί φαινόταν πως στη Συγγρού είχαν ανάψει κάτι λαμπάδες στο ύψος του Σαμαρά, με τον Χρύσανθο ανεβασμένο στους ώμους, ώστε μέχρι το βράδι να συντριβεί η ελληνική κυβέρνηση στις Βρυξέλες. Που πας ρε Αντώνη, με όλη την Λατινική Αμερική στο πλάι μας, το πολύ – πολύ να γυρίζαμε με συμφωνία ώστε στην επόμενη σεζόν να παίζαμε στο Κόπα Λιμπερταδόρες!
Νωρίς – Νωρίς λοιπόν ξεκινάει η επικοινωνιακή αρλούμπα από τη Ν.Δ. ότι η ελληνική κυβέρνηση παίζει με τη φωτιά. Γιατί; Μα προφανώς γιατί δεν κάνει αυτό που θα έκανε ο Σαμαράς, δηλαδή να δεχτεί το σχέδιο/συμφωνίας των… θεσμών και να ξεκινήσει από 1η Ιουλίου μία νέα επίθεση κατά των φτωχών ώστε να σωθεί η χώρα και η οικονομική ελίτ. Στη συνέχεια, όταν πήραν χαμπάρι πως έχουν τα πράγματα, από τη Ν.Δ. το γύρισαν στο… τσάμικο και άρχισαν τις αναλύσεις για το πόσο βουλευτές θα φύγουν από τον ΣΥΡΙΖΑ αν η κυβέρνηση πετύχει μία, οποιαδήποτε, συμφωνία με τους… θεσμούς. Το καλύτερο αυτής της ανάλυσης ήταν το εξής: Λένε οι Νεοδημοκράτες πως επί Παπαδήμου αλλά και στη συνέχεια είχαν απώλειες από την Κ.Ο. και μιλάμε για… λαμόγια, τώρα τι θα γίνει με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που είναι ιδεοληπτικά αριστεροί; Μιλάμε για τρέλες οι άνθρωποι τα έχουν χάσει κανονικά…
Και το κοντέρ το έσπασαν πληροφορίες από το γραφείο του γραμματέα της Ν.Δ. σύμφωνα με τις οποίες στη Συγγρού δεν συζητούν σενάρια για κυβέρνηση «εθνικής» ενότητας, αλλά αν κάτι τέτοιο συμβεί θα ζητήσουν τις κεφαλές του Βαρουφάκη, του Μπαλτά και του Κατρούγκαλου. Έλα ρε συ…εγώ έχω αρχίσει να τους λυπάμαι, θα πάθουν οι άνθρωποι κάτι κακό, θα σκάσουν, αλλά έτσι είναι φίλε αν την φας από τους κομμουνιστές μετά γυρισμό δεν έχει.
Στο καπάκι βγήκε αυτός ο απίθανος επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο ευρωκοινοβούλιο, Μάνφερντ Βέμπερ, και ξεκαθάρισε πως το ΕΛΚ αν μπορούσε θα μπούκαρε στην Ελλάδα για να μας κάνει… κανονική χώρα και τίναξε την μπάνκα στον αέρα. Το εντυπωσιακό είναι ότι ο Βέμπερ, μέχρι και τον περασμένο Αύγουστο, ήταν σε φάση κάντε το όπως η Γαλλία και η Ιταλία για τα ελλείματα… Θα πω καμιά βαριά κουβέντα.
Καλά νέα, μέρα δεύτερη και με τη βοήθεια του λαϊκού παράγοντα θα είμαστε και αύριο εδώ…
Το πρώτο: Η επαναλειτουργία της ΕΡΤ, δύο χρόνια μετά το «μαύρο» του Σαμαρά και του ανθρώπου/μυστήριο Τάκη Μπαλτάκου. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς…. Τις πέντε μυστικές δημοσκοπήσεις που έδιναν στον Σαμαρά το πράσινο φως να ρίξει το μαύρο, το «κρακ» που ακούστηκε στην κυβέρνηση με το που βγήκε ο Κεδίκογλου και ανακοίνωσε, σε φάση δικτάτορα σε χώρα της Λατινικής Αμερικής, ότι κλείνει η ΕΡΤ επειδή ήταν… αμαρτωλή, την κινητοποίηση και την αλληλεγγύη του κόσμου και εδώ στη λεωφόρο Στρατού υπό βροχή καθώς και τότε είχαμε Φεστιβάλ Βιβλίου… Πολλά πράγματα άρχισαν να τρέχουν εκείνη τη μέρα πριν από δύο χρόνια και κυρίως η αποφασιστικότητα ότι η κυβέρνηση Σαμαρά/Βενιζέλου (ο Κουβέλης έφυγε νωρίς…) έπρεπε να πέσει το συντομότερο δυνατό. Και τώρα οι άνθρωποι της ΕΡΤ πάνε για άλλα, ο τόπος έχει ανάγκη μία δημόσια ραδιοτηλεόραση σύγχρονη, φωτεινή, με πολλές απόψεις, όχι ντουντούκα προπαγάνδας, γιατί αυτό το κάνουμε… εμείς. Όλα κι όλα γιατί θα φάμε τα μουστάκια μας, έχουμε δεν έχουμε. Περιμένουμε και την ΕΡΤ3 σε πλήρη ανάπτυξη μέσα στις επόμενες μέρες και θέλω να δω, και στο γυαλί, τα μούτρα διάφορων, κυρίως Νεοδημοκρατών αλλά όχι μόνο, που τόσο καιρό μας έλεγαν πως κατόπιν ενεργειών τους η Βόρεια Ελλάδα θα αποκτούσε και πάλι την… φωνή. Πάρτα τώρα να έχεις.
Το δεύτερο: Παρόλη την αναταραχή και τις απειλές η χώρα μπορεί και αντλεί λεφτά μέσα από την έκδοση έντοκων γραμματίων, χθες 2,9 δις και πάμε για κάτι λιγότερα στις 19 Ιουνίου, οπότε και αναχρηματοδοτούνται παλιά έντοκα και βάζουμε κάτι στην άκρη για μισθούς και συντάξεις. Τα επιτόκια, ψηλά δεν λέω στο 2,9 για το εξάμηνο και στο 2,7 για το τρίμηνο, παραμένουν σταθερά από τις αρχές Φεβρουαρίου, οπότε καλό είναι να κρατάμε κάποιες αποστάσεις από το δωμάτιο του… πανικού. Αν υπάρχουν λογικοί άνθρωποι στην άλλη πλευρά αυτή την κατάσταση θα πρέπει να την αξιολογήσουν θετικά, να δουν πως η νέα κυβέρνηση έχει περιθώρια να κινηθεί χωρίς νέο και περισσότερο σκληρό μνημόνιο, πως ο κύκλος της λιτότητας και της διαφθοράς μπορεί τώρα να σπάσει. Οπότε όσοι μιλούν για βράχια και για ακρίδες προφανώς και το μόνο που θέλουν είναι να συνεχιστεί ο κύκλος της λιτότητας και της διαφθοράς.
Το τρίτο: Γίνονται κινητοποιήσεις κατά της συμφωνίας που ακόμα δεν την είδαμε. Σήμερα από το ΠΑΜΕ, ΑΔΕΔΥ(!), πρωτοβάθμια, άκρα Αριστερά αύριο από άλλους. Δεν είναι κακό, κάθε άλλο και αλίμονο αν η κυβέρνηση, πέρα από τις δεσμεύσεις της στην ελληνική κοινωνία και τις κόκκινες γραμμές που βάζουν οι βουλευτές της πλειοψηφίας, δεν νιώθει και την καυτή ανάσα του κόσμου που βγαίνει στο δρόμο έστω κι αν κάποιοι προτρέχουν και λειτουργούν στη βάση προφητειών. Να το πω αλλιώς, κάθε πίεση προς την κυβέρνηση είναι ευπρόσδεκτη και κανένα νόημα δεν έχουν λογικές «πασοκισμού», του τύπου τώρα που βγήκαμε στην κυβέρνηση όσοι βγαίνουν στο δρόμο θέλουν να αποτύχουμε και ξέρω γω εντάξει. Τώρα, για να τα λέμε όλα, με την ηγεσία του ΚΚΕ σε γενικές άκρες δεν βγαίνει και αυτό δεν έχει να κάνει με το τι συμβαίνει τώρα, αλλά με το τι έχει συμβεί από το 2010, το 2011 στις πλατείες, το τι Σαμαράς τι Τσίπρας του Ιουνίου του 2012… Τες πα, τουλάχιστον τώρα θα κοπούν, από τους πρώιμους θεωρητικούς του… tea party των Αθηνών, οι βλακείες περί Βαϊμάρης, στη φάση ότι ακραίες δυνάμεις αμφισβητούν την εκλεγμένη κυβέρνηση. Ακραίες δυνάμεις βρίσκονται στην κυβέρνηση… Χι,χι,χι! Εκτός βέβαια κι αν ξεκινήσει η «Καθημερινή» τον αγώνα τον καλό κατά των κινητοποιήσεων απ’ όπου κι αν προέρχεται. Από την άλλη βέβαια, βλέπω πως η μπας κλας δεξιά δημοσιογραφία σπεύδει να υιοθετήσει κάθε «μέτωπο αγώνα» κατά της κυβέρνησης, πρώτο το κίνημα του Πατούλη και του Σίμου για τα αποθεματικά των δήμων, τώρα, χθες τους φαρμακοποιούς που «δίνουν αγώνα επιβίωσης»… Τι με λες; Σε λέω!
Το τέταρτο καλό νέο: υπερψηφίστηκε επί της αρχής το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια. Έχει κενά, έχει ελλείψεις, αλλά τα πράγματα προχωράνε και αυτό είναι ένα σπουδαίο νέο, και όχι μόνο καλό.
Το πέμπτο καλό νέο: Δόθηκε στη δημοσιότητα το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Σταματάω να μεταδίδω…
Επιχειρηματικά νέα από τη Θεσσαλονίκη… μιλάμε για τον ορισμό της μούφας
Χωρίς να το πάρει χαμπάρι σχεδόν κανένας σε αυτή την πόλη, εδώ και μερικά χρόνια έχουν δημιουργηθεί σε όλη την Κεντρική Μακεδονία 57 αναπτυξιακές συμπράξεις (Α.Σ.) και όλες μαζί συμμετέχουν στην ιστορία «Θεσσαλονίκη: Κοιτίδα επιχειρηματικότητας και εξωστρέφειας με στόχο την απασχόληση». Το πρόγραμμα, από το οποίο απ΄ ότι κατάλαβα πήραν μία κάποια χρηματοδότηση, λήγει και όλες μαζί οι Α.Σ. ζητούν να παραταθεί, μέχρι το τέλος του 2015, γιατί μέχρι και τώρα δεν μπορούν να παρουσιάσουν κάποιο έργο, για παράδειγμα να βρουν δουλειά σε κανέναν άνεργο. Και εδώ είναι που τρελαίνεσαι, γιατί η φάση θυμίζει το ανέκδοτο με τον τύπο που πάει να δει το γουέστερν και περιμένει σε κάποια φάση το άλογο να περάσει τον γκρεμό χωρίς να πέσει μέσα.
Η αποτυχία είναι δεδομένη… από την «Ολοκληρωμένη Παρέμβαση για την Ανεργία στη Θεσσαλονίκη» του Μάκη του Γιακουμάτου το 2006 που κατέλεξε σε ένα απίστευτο φιάσκο, μέχρι αυτό το… πράγμα με τις Α.Σ. που δεν κατέληξε πουθενά, όμως ήταν λογικό και αναμενόμενο. Από τα κείμενα που ανταλλάσσουν μεταξύ τους οι Α.Σ. προκύπτει και κάτι άλλο: Παρά τις προσπάθειες να πειστεί ο επιχειρηματικός κόσμος της πόλης να δημιουργήσει κάποιες ευκαιρίες απασχόλησης κάτι τέτοιο δεν προέκυψε γιατί ο επιχειρηματικός κόσμος της πόλης δεν δημιουργεί ευκαιρίες απασχόλησης αν δεν υπάρχουν ειδικά κίνητρα να το κάνει. Υποθέτω κίνητρο πάει να πει τζάμπα εργαζόμενοι και φοροαπαλλαγές.
Το μόνο που φαίνεται κάπως θετικό από αυτή την ιστορία των Α.Σ. είναι ότι υπάρχουν αρκετά καλές προτάσεις για τη δημιουργία ΚοινΣΕπ – όχι καφέ και ταβέρνες – που όμως δεν μπορούν να προχωρήσουν χωρίς κάποιο χρηματοδοτικό εργαλείο. Οπότε, ίσως και να υπάρχει κάποιο μέλλον…
Δύο Λύκοι