Σε μια κατάμεστη αίθουσα στην ΕΔΟΘ έγινε η εκδήλωση του rproject στη Θεσσαλονίκη το βράδυ της Τετάρτης, σε συνέχεια αντίστοιχης εκδήλωσης στην Αθήνα την προηγούμενη εβδομάδα. Ομιλητές οι Χρήστος Λάσκος, Γιάννης Μηλιός και Μαρία Μπόλαρη μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Η εκδήλωση τράβηξε τα βλέμματα σύσσωμου του τοπικού τύπου της πόλης καθώς και του γερμανικού Spiegel, καθώς αφενός επιχείρησε να ανοίξει δημόσια την συζήτηση για την επόμενη ημέρα της κυβέρνησης της Αριστεράς στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, και αφετέρου να συγκεντρώσει στο πάνελ τις απόψεις ανθρώπων που αποτελούν κομμάτι των ανακατατάξεων στο εσωκομματικό πεδίο. “Σύγκρουση τώρα με τους δανειστές” ο τίτλος της εκδήλωσης στην οποία παρευρέθηκαν και οι βουλεύτριες του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Γαϊτάνη και Δ. Χαραλαμπίδου, ο δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης Ν. Σαμανίδης και οι περιφερειακοί σύμβουλοι Κεντρικής Μακεδονίας Γ. Θεοδωρόπουλος και Μ. Τρεμόπουλος.
“Αυτή τη στιγμή κινούνται διαδικασίες στο πλαίσιο της ΕΕ από ισχυρούς κύκλους προς την εμβάθυνση της διαδικασίας ενοποίησης με κεντρικό πρόσωπο τον Σόιμπλε και τους Γάλλους”, είπε ο Χρήστος Λάσκος και προσέθεσε πως πρόκειται για σχέδιο γρήγορης εμβάθυνσης που διαμορφώνει το πλαίσιο της σχέσης με τους πιστωτές.
Ταυτόχρονα περιέγραψε το διεθνές πλαίσιο αναφερόμενος σε μια ενεργό διαδικασία για Brexit στη Βρετανία, για εξελίξεις ελπιδοφόρες στην Ισπανία και την Πορτογαλία καθώς και για την άνοδο του Εθνικού Μετώπου στην Γαλλία, αλλά και το αποτέλεσμα των εκλογών και την κατεύθυνση για “όχι στο ευρώ” στη Πολωνία.
Η ανάλυση του ΣΥΡΙΖΑ είναι “καμία θυσία για το ευρώ”, τόνισε ο Χρ. Λάσκος και αναφέρθηκε στην κριτική και την αυτοκριτική σχετικά με την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου η οποία δεν διασφάλισε καθόλου τη ρευστότητα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αξιοποιηθεί, όπως είπε, ο χρόνος στην κατεύθυνση που ήθελε η κυβέρνηση.
Επιπλέον ο Χρ. Λάσκος υπογράμμισε πως η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ με την οποία έφτασε να εξελιχθεί σε “ελπίδα για τους εργαζόμενους στην Ευρώπη και τον κόσμο” έχει τέσσερις βασικούς άξονες: Πρώτον τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους. Δεύτερον τις τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο και το πολιτικό έλεγχο των χρηματοροών. Τρίτον τη ριζική αναδιανομή φόρων και πλούτου με φόρους ακίνητης περιουσίας και μία μεγάλη αναδιανεμητική φορολογική παρέμβαση. Τέταρτον το παραγωγικό μετασχηματισμό με ένα σχέδιο εμπλοκής του κόσμου.
Σε αυτή τη βάση υπογράμμισε πως ο ΕΝΦΙΑ δεν πρέπει να διατηρηθεί αλλά αντίθετα να δηιουργηθεί περιουσιολόγιο το οποίο χαρακτηρισε “ισχυρό όπλο για την άσκηση ταξικής πολιτικής”. Ταυτόχρονα επανέφερε το θέμα της άμεσης κατάθεσης του νομοσχεδίου για τις συλλογικές συμβάσεις και την επαναφορά του κατώτατου μισθού καθώς και της φορολόγησης της εκκλησίας και της μείωσης των εξοπλιστικών προγραμμάτων τα οποία βρίσκονται στο 2,5% του ΑΕΠ.
Σε αυτό το πλαίσιο ξεκαθάρισε πως δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία παρά μόνο αν πληρούνται όσα περιγράφονται στην τελευταία απόφαση της κεντρικής επιτροπής και συγκεκριμένα χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, καμία περικοπή σε μισθούς και συντάξεις, οδικός χάρτης αναδιάρθρωσης του χρέους και ανασυγκρότηση της οικονομίας μαζί με τις κόκκινες γραμμές στα εργασιακά και το ασφαλιστικό.
“Με αυτό το τρόπο πολιτεύεται αυτή τη στιγμή στη διαπραγμάτευση ο ΣΥΡΙΖΑ”, τόνισε και εκτίμησε πως “η πρόγνωση μου είναι ότι δεν θα υπάρξει συμφωνία και ότι η άλλη πλευρά δεν θα προσέλθει σε αυτές τις προϋποθέσεις”.
“Αν δεν υπάρξει συμφωνία ως πολιτική επιλογή πρέπει να είναι η αθέτηση πληρωμών”, υποστήριξε προσθέτοντας πως δεν πρέπει να δραματοποιούνται επιλογές όπως το capital control ή το διπλό νόμισμα.
“Δεν υπήρξε κανένα όφελος στα βασικά σημεία, δηλαδή στη ρευστοτητα, από τη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη”, υπογράμμισε ο Γιάννης Μηλιός και προσέθεσε πως σήμερα βρισκόμαστε στο σημείο όπου η ελληνική πλευρά προτείνει πολιτικές για να κλείσει το δημοσιονομικό κενό.
Επιπλέον ο πρώην υπεύθυνος του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας κριτική στους χειρισμούς του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης υπογράμμισε πως “στη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη δεν αφήσαμε ανοιχτό το θέμα διαγραφής χρέους, αντίθετα μπήκαμε στη λογική με την υπογραφή του ΥΠΟΙΚ για την ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους”.
Ο Γ. Μηλιός εκτίμησε πως σήμερα υπάρχουν δύο διαφορετικά προγράμματα: το τέλος της λιτότητας προς το συμφέρον των λαϊκών τάξεων ή η συνέχιση της λιτότητας και των μνημονίων.
“Όμως για την Αριστερά είναι αυτοσκοπός η προάσπιση του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών τάξεων”, τόνισε.
“Είμαστε σε έναν ολισθηρό δρόμο και φτάσαμε εδώ γιατί πατάμε σε δύο βάρκες. Από τη μία είναι η λαϊκή εντολή για το τέλος της λιτότητας και τα συμφέροντα των εργαζομένων και από την άλλη μπήκαμε στη συζήτηση της ανάπτυξης, της μη ανάπτυξης και μάλιστα με περιέργα σχήματα. Ακούσαμε από τον υπουργό Οικονομικών να λέει ότι αποδεχόμαστε το 70% του μνημονίου και ότι δεν υπάρχει αντίθεση κεφαλαίου – εργασίας”, τόνισε αφήνοντας σαφείς αιχμές προς τη κυβέρνηση.
“Μόνος τρόπος να βγούμε από μία νεοφιλελεύρη παγίδα θα ήταν η καθυστέρηση πληρωμών με σαφή προειδοποίηση ότι έχουμε ετυμηγορία να σταματήσει η πολιτική λιτότητας”, εκτίμησε.
“Ιδρυτική και ταυτοτική αφετηρία μας είναι η ανατροπή της λιτότητας και οι επιλογές υπέρ των ταξικών συμφερόντων των λαϊκών στρωματων”, είπε από τη πλευρά της η Μαρία Μπόλαρη προσθέτοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ εκλέχθηκε για την ανατροπή της λιτότητας και την κατάργηση των μνημονίων με την ταυτόχρονη διαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης.
“Παρουσιάστηκε με μια αφήγηση ότι μπορεί να γίνει αυτή η επιλογή σε συναίνεση με τους δανειστές” και προσέθεσε πως με αυτο το υπόβαθρο η κυβέρνηση οδηγήθηκε στην 20η Φλεβαρη.
“Υποχρεωθήκαμε σε βήμα σημειωτόν”, εκτίμησε και εξήγησε πως αυτό ήταν αποτέλεσμα της υπόσχεσης και της τήρησής της της καταβολής των δόσεων προς τους δανειστές και την δέσμευση για μη μονομερείς ενέργειες χωρίς ούτε καν μια στοιχειώδη χαλάρωση στη ρευστότητα.
Τέλος η Μ. Μπόλαρη εκτίμησε πως η συμφωνία που διαφαίνεται “μας αφήνει στο έδαφος του μνημονίου καθώς σημαίνει χαλάρωση της λιτότητας αλλά δεν σημαίνει ανατροπή της”.
Κα. Μπα.