Το Κομπάνι είναι πλέον εδώ και κάποιους μήνες ελεύθερο χάρη στον αγώνα και την αντίσταση χιλιάδων Κουρδισσών και Kούρδων που λόγω της ολοσχερής καταστροφής του ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες στους γύρω καταυλισμούς.
Εδώ και καιρό στην περιοχή Ροτζάβα βρίσκεται σε εξέλιξη από τις μαχήτριες και τους μαχητές ένα κοινωνικό πείραμα αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης όπου συνυπάρχουν ισότιμα άνδρες και γυναίκες. Το 80% του Κομπάνι έχει καταστραφεί από τους βομβαρδισμούς και η περιοχή είναι γεμάτη από βόμβες και νάρκες που δεν έχουν εκραγεί. Οι πρόσφυγες όμως απ`όλες της περιοχές είναι αποφασισμένοι να ανοικοδομήσουν την πόλη και να κάνουν το Κομπάνι ακόμη πιο όμορφο απ΄ότι ήταν.
Τις προηγούμενες εβδομάδες την περιοχή επιστέφτηκαν αποστολές από την Ελλάδα και συγκεκριμένα από το ραδιοσταθμό στο Κόκκινο μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια στους πρόσφυγες ενώ κατέγραψαν παράλληλα τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν, τις ελπίδες και το όραμά τους να επιστρέψουν στα σπίτια τους, να ζήσουν διαφορετικά.
Σε εξέλιξη βρίσκεται και μια σημαντική πρωτοβουλία από την πλατφόρμα “Οικολογική Ανοικοδόμηση του Κομπάνι. Βήμα βήμα για την πραγματοποίηση ενός ονείρου”
Μάλιστα χθες μέλη της Πλατφόρμας από κάθε περιοχή συγκεντρώθηκαν στο Ντιγιαρμπακίρ για να συζητήσουν την διαδικασία μιας οικολογικής ανοικοδόμησης του Κομπάνι.
Το alterthess μίλησε με δύο μέλη της πλατφόρμας τον Γιουρκάν Μπεκτάς, και τον Μιράζ Ρουσπί, οικολόγο ακτιβιστή και δάσκαλο αντίστοιχα που ζουν στο Μπάτμαν.
Σύμφωνα με τους ίδιους, η ομάδα έχει στόχο την αλληλοβοήθεια μεταξύ των χωριών (περίπου 500) που έχουν ανοικοδομηθεί σε όλο τον κόσμο με οικολογικό τρόπο. Η αντίληψη τους διέπεται από την αρχή της μη καταστροφής του περιβάλλοντος και της αυτάρκειας.
“Όταν ξεκινήσαμε να σκεφτόμαστε την ιδέα αυτή η Ροτζάβα είχε ήδη καταστραφεί. Υπήρχαν μόνο πέτρες και αποφασίσαμε να χτίσουμε έναν καινούριο κόσμο που θα δίνει φως στους άλλους λαούς.
Το Κομπάνι έχει γίνει ήδη πρότυπο σε όλο τον κόσμο λόγω του κοινωνικού πειράματος που συντελείται ήδη εκεί. Οι γυναίκες που βγαίνουν μπροστά στον αγώνα καθιστούν ήδη το κίνημα αυτό πρωτοποριακό. Εμείς πιστεύουμε ότι χρειάζεται και η σύνδεση με το οικολογικό γιατί χωρίς αυτό δεν μπορεί να ολοκληρωθεί η λεγόμενη απελευθέρωση” λένε ο Γουρκάν Μπεκτάς και ο Μιράζ Ρουσπί.
“Όταν απελευθερώθηκε το Κομπάνι ο πρόεδρος του καντονίου Σαλίχ Μουσλίμ απηύθυνε πρόσκληση προς τις ευρωπαϊκές χώρες να συμβάλλουν στην ανοικοδόμηση του Κομπάνι. Τότε πήραμε την πρωτοβουλία αυτή για το πως πρέπει να γίνει αυτό. Θέση μας είναι πως είναι απαραίτητη στην διαδικασία αυτή η σχέση ανθρώπου με την φύση” προσθέτουν.
Όπως αναφέρουν η αμεσοδημοκρατική κουλτούρα που επικρατεί στα καντόνια υπήρχε και πριν τον πόλεμο. “Ο πόλεμος τα κατέστρεψε όλα. Πρέπει τώρα να προσπαθήσουμε να λειτουργήσουν όλα ξανά τοποθετώντας μπροστά το έμφυλο ζήτημα και το οικολογικό”.
Να αναφερθεί ότι στην Ροτζάβα γίνεται παράλληλα μια προσπάθεια από εκπαιδευτικούς για την δημιουργία ενός δημοκρατικού σχολείου όπου δεν θα διδάσκεται μόνο η κουρδική γλώσσα αλλά και άλλες. Αυτή την στιγμή στο σχολείο γίνεται η εκπαίδευση 250 παιδιών. Στην πρώτη φάση τα παιδιά μαθαίνουν εκτός από την κουρδική γλώσσα, ενώ παράλληλα γίνεται εκμάθηση της αραβικής και αγγλικής γλώσσας. “Έχουμε πολλά να σκεφτούμε” συμπληρώνει ο Γ. Μπεκτάς.
Πριν λίγες εβδομάδες μέλη της πλατφόρμας επισκέφτηκαν το Κομπάνι και έκαναν μια έρευνα μεταξύ των 250 οικογενειών που ζουν σε σκηνές στους καταυλισμούς. “Τους θέσαμε 18 ερωτήσεις για το πως θα ήθελαν να χτιστεί το Κομπάνι μεταξύ άλλων τους ρωτήσαμε αν θα ήθελαν να συμμετέχουν στην ανοικοδόμησή του.
Το 90% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι θέλουν να ζήσουν ξανά στο Κομπάνι έχοντας ενεργητικό ρόλο στα πράγματα και πως θέλουν ένα οικολογικό μοντέλο ανοικοδόμησης που δεν θα έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον” αναφέρει ο Μιράζ και συνεχίζει “Χαρακτηριστική είναι η απάντηση που έδωσε μία 81χρονη που έχασε και τα 4 παιδιά της στον πόλεμο. “Να τελειώσει ο πόλεμος μας είπε και μετά θα το χτίσουμε καλύτερα από πριν”.
Ένας καινούριος κόσμος είναι εφικτός
Τα μέλη της πλατφόρμας ξεκαθαρίζουν, όπως είναι φυσικό, ότι δεν θα απαντήσουν ποτέ σε ερωτήσεις παγίδα όπως “που θα τα βρείτε τα λεφτά”. Χαρακτηριστικά λένε ότι “για μας προτεραιότητα είναι οι οικογένειες που ακόμη δεν έχουν τα βασικά ούτε καν γάλα. Έπρεπε να βρεθούν στοιχειώδη πράγματα για άμεσες ανάγκες και πολλά απο αυτά βρέθηκαν. Ακόμη μέσα στα κατεστραμμένα σπίτια υπάρχουν πτώματα. Πρέπει όμως να σκεφτούμε και το μετά” τονίζουν καταλήγοντας “Ένας καινούριος κόσμος είναι εφικτός όπου η δημοκρατία θα έχει ένα βαθύ περιεχόμενο”.
Η πλατφόρμα ανοικοδόμησης του Κομπάνι απευθύνει έκκληση σε όσους μπορούν να βοηθήσουν να συμβάλλουν στον αγώνα αυτό. Ήδη έχει δημιουργηθεί αντίστοιχη επιτροπή και στην Ελλάδα, πληροφορίες σελίδες μπορείτε να βρείτε στην σελίδα στο facebook.
Στην χθεσινή συζήτηση υπήρξαν τοποθετήσεις για τα μοντέλα των σπιτιών στην μελλοντική ανοικοδόμηση του Κομπάνι, τα πάρκα και την λειτουργία χώρων κοινής συνεύρεσης (κοινοί χώροι με πλυντήρια, παραδοσιακά σπίτια που μπορούν οι άνθρωποι να ψήσουν τα παραδοσιακά ψωμιά τους, κοινοί πολιτιστικοί χώροι) αλλά και η δημιουργία δεξαμενών για το μάζεμα του νερού της βροχής . Επιπλέον, τέθηκαν και ιδεολογικόπολιτικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τα μέσα μαζική μεταφοράς, το ποδήλατο αντί του αυτοκινήτου ως μέσου μετακίνησης, το ζήτημα της ενέργειας και των εναλλακτικών μορφών ηλεκτροδότησης, τις καλλιέργειες, την διαχείριση των βοσκοτόπων και των απορριμάτων, ζητήματα συνεταιριστικής οικονομίας και ελευθεριακής εκπαίδευσης κ.α.
Σταυρούλα Πουλημένη