Με μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση για τα κινήματα εργατικής αυτοδιαχείρισης ξεκίνησε το πανελλαδικό τριήμερο για τα δύο χρόνια της ΒΙΟ.ΜΕ. Η παρουσίαση του βιβλίου «Οι ανακτημένες επιχειρήσεις της Αργεντινής» που αποτελεί τη πρώτη έκδοση του συνεργατικού βιβλιοπωλείου «Ακυβέρνητες Πολιτείες» από κοινού με τις «Εκδόσεις των Συναδέλφων», «παντρεύτηκε» με την εμπειρία των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ. Τα ιστορικά παραδείγματα, το χειραφετητικό πρόταγμα, οι σχέσεις των εργαζομένων, οι σχέσεις με την αγορά, το εμπόρευμα αλλά και τα αδιέξοδα και οι προβληματισμοι παρουσιάζονται στο βιβλίο του Αντρές Ρουτζέρι.
«Θεωρήσαμε ότι αυτή η μελέτη του Αργεντίνου κοινωνικού ανθρωπολόγου Αντρές Ρουτζέρι συνιστά ένα «πανόραμα» του φαινομένου της «ανάκτησης» και «αυτοδιαχείρισης» της Αργεντινής, μια ιστορική καταγραφή με πολιτικά και οικονομικά στοιχεία, μια περιεκτική μελέτη που παρόμοιά της δεν έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά μέχρι σήμερα», ανέφερε μιλώντας εκ μέρους των «Ακυβέρνητων Πολιτειών» ο Λευτέρης Καραμήτρου.

Το βιβλίο πραγματεύεται τα αντικειμενικά προβλημάτα που έχει να αντιμετωπίσει το κίνημα «ανάκτησης» και «αυτοδιαχείρισης» μέσα στα όρια του καπιταλισμού. Αποτελεί μια μελέτη που μπορεί να προσφέρει γνώσεις, να μεταδώσει εμπειρίες και να προβληματίσει θετικά πάνω στο φαινόμενο ή στην προοπτική της εργατικής «ανάκτησης» και «αυτοδιαχείρισης» της παραγωγής.
«Είναι μια ειλικρινής μελέτη που απομαγεύει αυτό το κίνημα, που αποηρωποιεί τους πρωταγωνιστές του ή, καλύτερα, θέτει τον ηρωισμό και τους κοινωνικούς αγώνες στη πραγματική ιστορική τους διάσταση», λέει ο κ Καραμήτρου.
«Το κοινωνικό φαινόμενο που καταγράφεται, τίθεται ως απότοκο της επικράτησης και ηγεμονίας του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και νεοσυντηρητισμού στην Αργεντινή της δεκαετίας του ’90. Με τη διάλυση του παραγωγικού και κοινωνικού ιστού αλλά και μια προσπάθεια ανασύστασης με άλλους όρους. Το μεγάλο κεφαλαιο ιδιωτικοποιεί τις στρατηγικού χαρακτήρα δημόσιες επιχειρήσεις ενώ επιβάλλει τη στροφή από τη πραγματική στη πλασματική οικονομία, καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, κλείνει εργοστάσια και δημιουργεί κύμα ανεργίας και επισφάλειας», περιγράφει.
«Η Αργεντινή αποτελεί πεδίο πειραματισμού με αποκορύφωμα το 2001 σε μια κρίση που συγκλόνισε την Αργεντινή. Στην Ελλάδα σε αυτό το σημείο είμαστε. Το τότε της Αργεντινής αποτέλεσε προεικόνιση όσων συνέβησαν τα τελευταία χρόνια στη χώρα», συνεχίζει.
«Το φαινόμενο της «ανάκτησης» που περιγράφει το βιβλίο οφείλει τη καταγωγή του στη κοινωνική εξέγερση που προκάλεσε η απόφαση δέσμευσης των καταθέσεων, το λεγόμενο φαινόμενο «Αργεντινάσο», που φανέρωσε τη δυνατότητα αντίστασης και διεκδίκησης. Το φαινόμενο της «ανάκτησης» οφείλει τη διεύρυνσή του στις παρακαταθήκες που άφησε το «Αργεντινάσο» και τις καινούργιες μορφές αγώνα», επισημαίνει.
Σύμφωνα με τον κ. Καραμήτρου η απόπειρα ανάκτησης από τους εργάτες ήλθε ως απάντηση στην αποδιάρθρωση της παραγωγής που επέβαλλε στη χώρα το ΔΝΤ, στις περικοπές στους μισθούς, στις απολύσεις και τελικά στο κλείσιμο των εργοστασίων.
«Οι εργάτες παίρνουν την απόφαση να οργανωθούν και να ανακτήσουν την επιχείρηση που κλείνει, διατηρώντας τις θέσεις εργασίας τους. Το αποτέλεσμα ήταν ένα κίνημα από «ανακτημένες επιχειρήσεις» που σαρώνει την επικράτεια της Αργεντινής», αναφέρει ο κ. Καραμήτρου και περιγράφει μια σειρά προβληματισμών που προέκυψαν στη συνέχεια αλλά και τη πολύτιμη εμπειρία για το εργατικό κίνημα.

Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο μεταφραστής του βιβλίου Θοδωρής Καρυώτης, ο οποίος χαρακτήρισε το βιβλίο «προϊόν ενός αγώνα, μιας δικιά μας αναζήτησης και όσων εμπλέκονται στον αγώνα της ΒΙΟΜΕ, κοιτάζοντας προς την Αργεντινή».
«Δεν είναι τυχαίο ότι αυτά τα παραδείγματα παρουσιάζονται σε εποχές κρίσης ή σε εποχές επανάστασης», υπογράμμισε και προσέθεσε πως η εμπειρία της Αργεντινής είναι σημαντική καθώς η χώρα αποτέλεσε το μεγάλο πείραμα του νεοφιλελευθερισμού που δοκιμάστηκαν πολιτικές που έπειτα εξήχθησαν σε όλο το κόσμο.
Ο κ. Καρυώτης εκτίμησε πως σύμφωνα με το βιβλίο ο αγώνας των εργαζομένων δεν είναι πρωτίστως ιδεολογικός αλλά αν ιδεολογικοποιείται ιδεολογικοποιείται εκ των υστέρων καθώς ο βασικός στόχος τους είναι η διατήρηση των θέσεων εργασίας τους.
«Ο μεγάλος αγώνας τους είναι για την αναγνώριση και θεσμοθέτηση της δραστηριότητας τους, για να πάρουν ερημωμένες επιχειρήσεις και να τις βάλουν μπροστά», υπογράμμισε.
Την πολύτιμη εμπειρία του έθεσε στη συζήτηση ο εργάτης της ΒΙΟ.ΜΕ Μάκης Αναγνώστου ο οποίος «κλείνει» την συγκεκριμένη έκδοση με ένα συγκινητικό υστερόγραφο.
«Από τα πρώτα κεφάλαια βλέπει κανείς την ομοιότητα με το δικό μας παράδειγμα», με αυτά τα λόγια ξεκίνησε την εισήγησή του ο κ. Αναγνώστου.

Η πρώτη επαφή τους με την Αργεντινή ήταν μια ανακοίνωση αλληλεγγύης από τους εργαζόμενους τυ αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου της Ζανόν.
«Είδα τα δικά μας λόγια σε ένα χαρτί τυπωμένο χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Εκεί πείστηκα ότι όπου και αν πας ίδια είναι η εργατική τάξη, ίδια πονάει», τόνισε και προσέθεσε πως διαβάζοντας το βλέπουν πολλές ομοιότητες με την εξέλιξη τη δικιά τους.
Η περιγραφή του κ. Αναγνώστου γα τη πορεία της ΒΙΟΜΕ είναι συγκινητική.
«Το 2012 στη κορύφωση της κρίσης δεν είχαμε σχεδόν να φάμε. Απευθυνθήκαμε στη κοινωνία και σιγά σιγά αναθαρρύσαμε όταν ανταποκρίθηκε στην αρχή με τρόφιμα. Γνωρίσαμε ανθρώπους που αυτό που εμείς είχαμε σαν ιδέα, εκείνοι το είχαν σαν πρόταγμα ζωής», τόνισε.

«Λίγους μήνες αργότερα αποφασίσαμε να αρχίσουμε να δουλεύουμε. Να παράγουμε κάποια καθαριστικά φθηνά και προσιτά στο κόσμο. Μέχρι σήμερα πορευόμαστε έτσι με μικρό εισόδημα για να μπορούμε να συνεχίζουμε», επεσήμανε.

Το αγωνιστικό τριήμερο συνεχίζεται με πανελλαδική συνέλευση εργαζομένων και αλληλέγγυων στο Κινηματοθέατρο “Αλέξανδρος”, Εθν. Αμύνης 1
Να διευρύνουμε το δίκτυο διανομής και αλληλεγγύης. Να ενώσουμε τις εμπειρίες ενός αγώνα που έχει βρει υποστηρικτές εντός και εκτός συνόρων.Να σπείρουμε την ιδέα της εργατικής αυτοδιαχείρισης παντού
Κυριακή 15 Φεβρουαρίου
Στο ελεύθερο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ:
10.00 Ανοιχτή διάθεση προϊόντων χωρίς μεσάζοντες
Δεκάδες παραγωγοί, ποικίλων ειδών, μαζί με τους εργάτες της ΒΙΟΜΕ,
διαθέτουν τα προϊόντα τους χωρίς μεσάζοντες.
15.00 Λαϊκό γλέντι
Γενέθλιο γλέντι στο εργοστάσιο που θα ξεκινήσει από τις 14:30 με μουσικούς της πόλης μας και θα συνεχιστεί από το απόγευμα με τις συμμετοχές μουσικών όπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, οι οποίοι για δεύτερη φορά συμμετέχουν αφιλοκερδώς σε συναυλία ενίσχυσης του αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ.
Κα. Μπα.
Διαβάστε ακόμα: ΒΙΟΜΕ: Δύο χρόνια μπορούμε και μόνοι μας και συνεχίζουμε!
