Της Αλέκας Ζουμή
O Σαλβαντόρ Αλιέντε, πέθανε σαν σήμερα πριν από 41 χρόνια, 11 του Σεπτέμβρη του 1973, με το όπλο στο χέρι, το όπλο που του χάρισε ο Φιντέλ Κάστρο, στο προεδρικό μέγαρο της Χιλής, λίγες ώρες μετά την εγκαθίδρυση της χούντας του Αουγκούστο Πινοσέτ.
Σήμερα λοιπόν θα θυμηθούμε την ιστορία ενός Γερμανού που δέθηκε όσο λίγοι με τον Αλιέντε, έναν άνθρωπο του ποδοσφαίρου που έφυγε από την άλλη άκρη της γης για να ταυτίσει την ύπαρξή του και την καριέρα του με τον Σαλβαδόρ Αλιέντε και την Χιλή. Θα το κάνουμε «ακούγοντας» Βίκτορ Χάρα.
Αυτός ήταν ο Γερμανός ομοσπονδιακός τεχνικός της Χιλής, Ρούντι Γκούτεντορφ, ένας από τους τελευταίους αλλοδαπούς πολίτες της χώρας που κατάφερε να δραπετεύσει από τη χούντα του Πινοσέτ, διωκόμενος στη ουσία λόγω της φιλίας του με τον Αλιέντε.
Ο Ρούντι Γκούτεντορφ ξεκίνησε την καριέρα του σαν προπονητής αλλά αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ενεργό δράση σε ηλικία μόλις 27 ετών έχοντας προσβληθεί από φυματίωση.
Τότε, ο φίλος του ομοσπονδιακός τεχνικός της Γερμανίας και αρχιτέκτονας της ομάδας του «θαύματος της Βέρνης» το 1954, Σεπ Χέρμπεργκερ ήταν εκείνος που τον παρότρυνε να ασχοληθεί με την προπονητική. Ο Γκούτεντορφ πέρασε από τουλάχιστον δέκα συλλόγους μέχρι να φτάσει η ώρα για το πιο επικίνδυνο επαγγελματικό ταξίδι του. Στη Χιλή…
Έχοντας καθοδηγήσει την Σπόρτινγκ Κριστάλ από το Περού, η ομοσπονδία της Χιλής κατέθεσε πρόταση στον Γερμανό προπονητή προκειμένου να αναλάβει την εθνική ομάδα της χώρας. Δέχτηκε και άμεσα ανέπτυξε σχέσεις φιλίας με τον πρόεδρο Σαλβαδόρ Αλιέντε.
“Περνούσα πολύ χρόνο με τον πρόεδρο στο κτήμα του έξω από το Σαντιάγκο. Συχνά πίναμε ουίσκι και στη συνέχεια επιστρέφαμε με ελικόπτερο στο Σαντιάγκο”.
Το ποδόσφαιρο ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές εκείνη την εποχή στη Χιλή. Σύμφωνα με τον Γερμανό προπονητή στα ματς της εθνικής ομάδας της χώρας βρίσκονταν στο στάδιο τουλάχιστον 100.000 θεατές!
Ο Αλιέντε εκτιμούσε βαθύτατα τον Γκούτεντορφ και μάλιστα του είχε ζητήσει σε αρκετές περιπτώσεις να εκπροσωπήσει την κυβέρνηση. Ο Γερμανός προπονητής ανταποκρίθηκε, βρέθηκε να εγκαινιάζει γέφυρες και άλλα έργα και μάλιστα έστεψε ακόμη και την Μις Χιλή της εποχής, ως μέλος της κυβέρνησης. Όλα κυλούσαν ήρεμα για τον Γκούτεντορφ, ο οποίος μάλιστα παντρεύτηκε με Χιλιανή και την ίδια ώρα ετοιμαζόταν να οδηγήσει την Εθνική σε αγώνες πλέι-οφ με την Σοβιετική Ένωση για μία θέση στο Μουντιάλ του 1974.
Τα πάντα ανατράπηκαν στις 11 Σεπτεμβρίου 1973, ο Αουγκούστο Πινοτσέτ και ο χιλιανός στρατός απέκτησαν με πραξικόπημα τον έλεγχο της χώρας. Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε πέθανε στη Λα Μονέδα, με το όπλο που του είχε χαρίσει ο Φιντέλ Κάστρο. “Αυτοκτονία” , ήταν η επίσημη εκδοχή, “δολοφονία” υποστήριξαν οι σύντροφοι του.
Από την πρώτη κιόλας μέρα της χούντας τουλάχιστον 2.000 άνθρωποι φυλακίστηκαν για πολιτικούς λόγους. Λίγο πριν την εκπνοή του έτους ο επίσημος αριθμός είχε ανέλθει στους 13.000! Ανεπίσημα, πολλοί περισσότεροι, χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν.
Τότε, ο Γερμανός πρέσβης στη Χιλή συμβούλευσε τον συμπατριώτη του να εγκαταλείψει την χώρα καθώς η φιλία του με τον Αλιέντε ενοχλούσε το καθεστώς του Πινοτσέτ. Ηταν οι δύο τελευταίοι πολίτες που επιβιβάσθηκαν σε πτήση της Lufthansa αποχαιρετώντας την Χιλή. Η τελευταία πτήση της Lufthansa έμεινε στην ιστορία…
Αν δεν είχε συμβεί αυτό ουδείς θα μπορούσε να προβλέψει την τύχη του Γκούτεντορφ. “Ήμουν φίλος με τον πρόεδρο Αλιέντε και πλέον κινδύνευε η ζωή μου. Ο στρατός της Χιλής δεν αστειεύονταν εκείνη την εποχή. Οι υποστηρικτές του Αλιέντε κατέληγαν με άμεσες διαδικασίες στη φυλακή και τον θάνατο”.
Η Χούντα δεν σταμάτησε την FIFA που αποφάσισε την διεξαγωγή της αναμέτρησης με την Σοβιετική Ένωση. To πρώτο ματς έληξε ισόπαλο. Ο επαναληπτικός είχε προγραμματιστεί για τις 21 Νοεμβρίου 1973. Εκείνος ο βρώμικος αγώνας που ο Εντουάρντο Γκαλεάνο χαρακτήρισε κάποτε ως “το χειρότερο στην ιστορία του ποδοσφαίρου”.
Οι Σοβιετικοί διαμαρτυρήθηκαν αποφασίζοντας να μην ταξιδέψουν στην Χιλή.
Εκαναν εμπάργκο τονίζοντας πως το «Εστάδιο Νασιονάλ» όπου θα διεξάγονταν το παιχνίδι είχε μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης! Τελικά στο γήπεδο παρατάχθηκαν μόνο οι Χιλιανοί με το πιστόλι στον κρόταφο την στιγμή όπου στο εσωτερικό του παρέμεναν φυλακισμένοι εκατοντάδες πολίτες.
Ο αγώνας – παρωδία έγινε με… μία ομάδα, οι γηπεδούχοι χωρίς αντίπαλο απλώς έσπρωξαν την μπάλα στα δίχτυα. Το ματς ολοκληρώθηκε άμεσα αφού οι Σοβιετικοί ήταν απόντες…
Τι είπε ο Γκούτεντορφ για τον αγώνα – ντροπή: “Το μεγαλύτερο σκάνδαλο ήταν πως αποφασίστηκε να γίνει ο επαναληπτικός σε ένα στάδιο όπου υπήρχαν φυλακισμένοι. Κατέλαβαν το εθνικό στάδιο, το μέρος όπου εργαζόμουν, προκειμένου να ασκήσουν βία, να φυλακίσουν και να εκτελέσουν πολίτες μετατρέποντας το σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Κάτω από την κύρια εξέδρα είχα στήσει έναν τοίχο όπου οι παίκτες μου προπονούνταν στα σουτ. Εκεί οι άνθρωποι του καθεστώτος εκτελούσαν τους αντιφρονούντες”.
Ο Γερμανός προπονητής παρότι συνεργάστηκε με αρκετούς συλλόγους και εθνικά συγκροτήματα από τα Νησιά Φίτζι (1987), την Ρουάντα (1999) μέχρι τη Σαμόα (2003) δεν κατόρθωσε να εκπληρώσει το όνειρο του ζώντας την μαγεία ενός Μουντιάλ.
Οι στενοί δεσμοί φιλίας με τον Αλιέντε είχαν ως συνέπεια να μην καθοδηγήσει τελικά την Χιλή στο Μουντιάλ της Γερμανίας (1974).
Ο Γκούτεντορφ κατάφερε τουλάχιστον επί γερμανικού εδάφους να συναντηθεί ξανά με τους παίκτες του. “Τους συνάντησα μετά την ήττα με 1-0 από την Γερμανία. Κάθισα μαζί τους μέχρι αργά την νύχτα και συζητούσα με τους παράγοντες της ομάδας στο Κούνταμ του Βερολίνου”.
Τα παραπάνω, λοιπόν, αναφέρονται στην ιστοσελίδα Bundesliga Fanatic...
Γι αυτούς που ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να υποστηρίζουν πως το ποδόσφαιρο δεν έχει σχέση με την πολιτική…
Πηγή: stokokkino.gr