Σκηνοθεσία: Αλφόνσο Κουαρόν
Παίζουν: Σάντρα Μπούλοκ, Τζώρτζ Κλούνεϊ
Διάρκεια: 90΄
VILLAGE CENTER 4, VILLAGE CENTER 6, VILLAGE CENTER 7, VILLAGE CENTER 9, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 5, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 8, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 10, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 11
Ο –δικαιολογημένα- ανεπιφύλακτος ενθουσιασμός, σύσσωμης της διεθνούς κριτικής, για τη νέα ταινία του Αλφόνσο Κουαρόν, ενδέχεται να στείλει στις αίθουσες κόσμο που δεν είναι προετοιμασμένος για μια ριζοσπαστική φιλμική γλώσσα. Η εκ βάθρων ανατροπή μιας τέχνης, μέσα από την ίδια την τελειοποίηση της, ανέκαθεν άφηνε πολλούς μουδιασμένους από αμηχανία. Και στο Gravity, είναι το ίδιο το ψυχαγωγικό σινεμά που ίπταται απελευθερωμένο, πάνω από τα όρια και τις συμβάσεις του.
Αυτό που υποσκάπτει ο Κουαρόν με την αιθέρια σκηνοθεσία του, είναι η αναπαραστατική στατικότητα (κυριολεκτικά -η στατικότητα της κάμερας- αλλά και μεταφορικά) της κινηματογραφικής αφήγησης. Δε θέλει απλά να μεταφέρει την αποκαρδιωτική αίσθηση που αφήνει στον άνθρωπο, ο αχανής ζόφος του διαστήματος. Επιδιώκει –και καταφέρνει- να εγγράψει στην «καλουπωμένη» συνείδηση μας, το οντολογικό σοκ που δημιουργεί η έλλειψη βαρύτητας. Κακά τα ψέματα: είμαστε φτιαγμένοι για να περπατάμε. Έχουμε ανάγκη την ακίνδυνη, καθησυχαστική σιγουριά του εδάφους, θέλουμε να «πατάμε στα πόδια μας». Μαθημένοι στους κανόνες, τους νόμους (φυσικούς και άλλους), τις διαβεβαιώσεις του γήινου μικρόκοσμου μας, είμαστε πεζοί –με όλες τις πιθανές έννοιες- πέρα από κάθε σωτηρία. Αν το σινεμά λοιπόν, σαν τέχνη, κολακεύει τις αδιαπραγμάτευτες, συμπαγείς αλήθειες μας και συγγενεύει με την αυστηρότητα του πεζού λόγου, ο επαναστατικός λυρισμός του Κουαρόν σπάει τα στεγανά για να αφεθεί στην μελωδική αιώρηση της ποίησης.
Όσοι ψάχνουν για εφετζίδικες, θορυβωδώς τετριμμένες ασκήσεις φουτουριστικού εξπρεσιονισμού, θα μείνουν ασυγκίνητοι μπροστά στο μινιμαλιστικό αστρικό μπαλέτο του Gravity. Εκείνοι όμως που διψούν για υπερβατικές αισθητικές εμπειρίες, οφείλουν να χαθούν στο τρομακτικά όμορφο σύμπαν του. Μετά απ’ αυτό το ταξίδι, η επιστροφή στη γη μόνο με λύτρωση δε θα μοιάζει.
Αξιολόγηση ****
Γιάννης Σμοϊλης