Του Στράτου Κερσανίδη
11 συναντήσεις με τον πατέρα μου
Σκηνοθεσία: Νίκος Κορνήλιος
Πρωταγωνιστούν: Εύα Γαλογαύρου, Λάμπρος Αποστόλου, Εύα Στιλάντερ, Γιώργος Τζουβελέκης, Μάιρα Μηλολιδάκη
Ο Θωμάς είναι ένας 40χρονος άνδρας ο οποίος εργάζεται κάπου στις παρυφές της πόλης, σε ένα χώρο με φορτηγά. Ζει εκεί, μέσα σε ένα κοντέινερ, μοναχικός, παραιτημένος από τη ζωή, υπέρβαρος και στα όρια της κατάθλιψης. Έχει εγκαταλείψει το σπίτι του και βρίσκεται σε διάσταση με τη γυναίκα του η οποία δεν τον αφήνει να δει την 15χρονη κόρη τους. Ώσπου μια αναπάντεχη συνάντηση έρχεται να δώσει μια άλλη διάσταση στη μίζερη καθημερινότητά του. Η 20χρονη Εύα τον επισκέπτεται εκεί που δουλεύει και μετά από μερικά λεπτά σιωπηλής αμηχανίας τον ρωτά «θυμάσαι μια Σουηδέζα, πριν από είκοσι χρόνια;».
Οι εξετάσεις DNA θα αποδείξουν το αναμενόμενο: πως η Εύα είναι κόρη του Θωμά. Οι δύο αυτοί εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι θα κινηθούν στο εξής, σε μία μετέωρη σχέση, γεμάτη αντιφάσεις, συγκρούσεις και προσδοκίες. Εκείνος είναι ξαφνιασμένος, εκείνη ενώ αρχικά λέει πως δε θέλει να τον ξαναδεί, εξακολουθεί να τον επισκέπτεται. Και μέσα σε μία πορεία μερικών συναντήσεών τους θα δούμε να δημιουργούνται ρήγματα στον πάγο και ψήγματα αποδοχής και τρυφερότητας να εμφανίζονται, έστω και δειλά, μεταξύ τους. Μπορεί η σχέση τους να εξακολουθεί να μετεωρίζεται αλλά η υπόγεια επιθυμία να είναι πατέρας και κόρη δεν μπορεί να κρυφτεί. Μόνο που αυτό δεν είναι δυνατόν να συμβεί. Η Εύα σπουδάζει κλασικό τραγούδι, ζει με την ανεξάρτητη μητέρα της, έχει μια σχέση που αποσυντίθεται. Ο Θωμάς είναι βιοπαλαιστής, ζει μόνος, έχει προβλήματα με την πρώην γυναίκα του. Δυο κόσμοι που δεν εφάπτονται πουθενά, δυο άνθρωποι που συναντήθηκαν αναπάντεχα σε λάθος χρόνο. Και την απόσταση τη νιώθουν και οι δυο αν και βαθιά μέσα τους θα επιθυμούσαν να μην υπήρχε. Μόνο που στη ζωή πολύ συχνά τα «θέλω» συντρίβονται κάτω από το ανελέητο βάρος της πραγματικότητας.
Ο Νίκος Κορνήλιος σκηνοθετεί με στιβαρότητα. Δίνει χώρο στην εικόνα, εκμεταλλεύεται τις σιωπές και τα βλέμματα, δεν αναλώνεται σε λεκτικές ακροβασίες. Οι ήρωές του μιλούν όταν πρέπει και όταν έχουν να που κάτι ουσιαστικό. Διεισδύει στα εσώτερά τους, στα πράγματα που τους ταλανίζουν. Η Εύα ζει επειδή η μητέρα της κάποτε αποφάσισε να κάνει ένα παιδί επειδή ένιωσε να χτυπά το βιολογικό της ρολόι, χωρίς να έχει συναίσθηση των συνεπειών αυτής της πράξης. Ο Θωμάς, νέος κι όμορφος κάποτε, δεν έμαθε ποτέ πως έγινε πατέρας παρά μετά από 20 χρόνια, όταν πλέον η ζωή του είχε προχωρήσει και είχε πάρει την κατηφόρα. Ανθρώπινα δράματα, με διαφορετικούς θύτες και θύματα.
Η αφήγηση ακολουθεί μια πορεία χωρίς κορυφώσεις, χωρίς καμία ανατροπή, στην οποία κυριαρχεί ο φόβος και η ανασφάλεια των ηρώων. Ο Θωμάς θέλει η Εύα να είναι κόρη του αλλά αδυνατεί να διαχειριστεί την κατάσταση. Η Εύα θέλει να έχει το Θωμά πατέρα αλλά ούτε κι αυτή μπορεί να χτίσει μία σχέση από τη μέση. Παρόλα αυτά η συνάντησή τους θα τους κινητοποιήσει. Αυτός αποφασίζει να φύγει από το κοντέινερ και τη δουλειά, να νοικιάσει ένα σπίτι, να ξαναρχίσει. Εκείνη αποφασίζει να φύγει για σπουδές στην Ιταλία. Και θα έρθει η ώρα να αποχαιρετιστούν σε ένα έρημο βιομηχανικό τοπίο. Έτσι απλά!
Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού
Σκηνοθεσία: Έκτορας Λυρίζος
Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Παπαδόπουλος, Λίλα Μπακλέση, Κλεοπάτρα Περάκη, Βαγγέλης Κομματάς, Χαράλαμπος Γωγιός
Πολυβραβευμένη, πλέον, η ταινία του Έκτορα Λυγίζου «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού», που είδαμε στο 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, να διεκδικεί το Χρυσό Αλέξανδρο. Τελικά κέρδισε το σημαντικό βραβείο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κινηματογραφικού Τύπου (FIPRESCI), καθώς και το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για το Γιάννη Παπαδόπουλο. Επί πλέον κέρδισε και τα βραβεία πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και ανδρικής ερμηνείας της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Έκτοτε η ταινία, με πολλές θετικές κριτικές να την ακολουθούν, τιμήθηκε σε μια σειρά από διεθνή φεστιβάλ.
Τι είναι όμως αυτό το «Αγόρι…», για το οποίο γράφτηκε στον κατάλογο του Διεθνούς Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, πως αποτελεί «ένα από τα πιο ριζοσπαστικά φιλμ που βγήκαν από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια»;
Ο σκηνοθέτης δίνει μια εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας με τρόπο συγκλονιστικό και πρωτότυπο.
Ο 23χρονος Γιώργος προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβιώσει αναζητώντας τροφή και φροντίζοντας το μοναδικό του φίλο: ένα καναρίνι. Ζει σε ένα διαμέρισμα στο οποίο έχει κοπεί το νερό, το ψυγείο είναι άδειο και κάποιες φορές για να ξεγελάσει την πείνα του, μοιράζεται την τροφή του καναρινιού του. Με μια γλώσσα λιτή, ο Λυγίζος, εικονογραφεί την κατάσταση της χώρας. Οι εικόνες του μοιάζουν με κοφτερό μαχαίρι που σχίζει τις σάρκες μιας κοινωνίας σε αποσύνθεση. Μια σπαρακτική προσέγγιση της καθημερινότητας που βιώνουμε, με μια σαφή και αιχμηρή σκηνοθετική ματιά χωρίς καμία προσπάθεια ωραιοποίησης ή μελοδραματισμού. Η κρίση είναι εδώ, βρίσκεται μέσα σε κάθε σπίτι και το μόνο που μένει στους ανθρώπους, όπως ο Γιώργος, είναι η προσπάθεια διατήρησης της αξιοπρέπειάς τους μέσα σε ένα ανελέητο περιβάλλον.
Οι εικόνες του Λυγίζου δε χαρίζονται, είναι ανελέητες, όπως ανελέητη είναι η πείνα και η εξαθλίωση.
Να, λοιπόν, που υπάρχουν σκηνοθέτες οι οποίοι δεν ασχολούνται με φρου φρου κι αρώματα, αλλά δίνουν τη δική τους προσέγγιση στη κρίση, με όρους τόσο καλλιτεχνικούς, όσο και κοινωνικούς.
Trance
Σκηνοθεσία: Ντάνι Μπόιλ
Πρωταγωνιστούν: Τζέιμς Μακαβόι, Ροζάριο Ντόσον, Βενσάν Κασέλ, Τάπενς Μίντλετον
Ο Σάιμον εργάζεται σε μια εταιρία δημοπρασιών. Εκμεταλλευόμενος τη θέση του συνεργάζεται με μια συμμορία και κλέβουν έναν πανάκριβο πίνακα. Μόνο που ο Σάιμον, μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι, παθαίνει αμνησία και ξεχνά που έχει κρύψει τον πίνακα. Αφού οι απειλές και τα βασανιστήρια δεν οδηγούν πουθενά, ο αρχηγός της συμμορίας αποφασίζει να απευθυνθεί σε μία υπνοθεραπεύτρια για να προσπαθήσει να εισχωρήσει στο μυαλό του Σάιμον. Αυτή η διαδικασία όμως φέρνει εντελώς αναπάντεχα αποτελέσματα.
The Call
Σκηνοθεσία: Μπραντ Άντερσον
Πρωταγωνιστούν: Μπέρι, Άμπιγκέιλ Μπρέσλιν, Μόρις Τσέστνατ, Μάικλ Έκλαντ, Μάικλ Ιμπιριόλι, Μπραντ Άντερσον
Η Τζόρνταν εργάζεται σε μία τηλεφωνική γραμμή έκτακτης ανάγκης. Η δουλειά της είναι πολύ δύσκολη και της δημιουργεί μεγάλη ψυχολογική πίεση. Σκέφτεται να αποσυρθεί και να διδάξει σε άλλους τα σχετικά με το επάγγελμά της. Όμως μια εφήβη, η Κέισι. απάγεται από έναν κατά συρροή δολοφόνο και η Τζόρνταν βρίσκεται ξανά στην πρώτη γραμμή. Η απαχθείσα καταφέρνει να καλέσει τον αριθμό έκτακτης ανάγκης μέσα από το πορτ μπαγκάζ που είναι κλεισμένη. Η Τζόρνταν, οδηγώντας μια ομάδα νέων αστυνόμων σε μια μεγάλη επιχείρηση της υπηρεσίας, προσπαθεί να εντοπίσει την πηγή της κλήσης. Υπάρχει μόνο ένα πράγμα που μπορεί να κάνει η Τζόρνταν: να πάρει τον έλεγχο με τρόπο που δεν έχει κάνει ποτέ πριν. Πρέπει να μετατρέψει την Κέισι σε συνεργάτη της, να την βοηθήσει να εντοπίσει το δολοφόνο και να αποδείξει ότι είναι ένα κάλεσμα και για την ίδια.
Η Αυτοβιογραφία Ενός Ψεύτη (3D)
A Liar’s Autobiography: The Untrue Story of Monty Python’s Graham Chapman
Σκηνοθεσία: Μπιλ Τζόουνς, Τζεφ Σίμπσον, Μπεν Τίμλετ
Ταινία κινουμένων σχεδίων για την έντονη ζωή του Γκράχαμ Τσάπμαν, o oποίος υπήρξε ιδρυτικό μέλος του θρυλικού κωμικού γκρουπ Μόντι Πάιθον. Παρότι έφυγε από τη ζωή το 1989 σε ηλικία μόλις 48 ετών, πρόλαβε να μαγνητοφωνήσει τον εαυτό του καθώς διάβαζε το βιβλίο του με τίτλο «Η αυτοβιογραφία ενός ψεύτη».
Dead Shadows
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Χολέβα
Πρωταγωνιστούν: Ζιλ Μπάρετ, Μαργκό Ντεβί, Σιλβέν Ντιμπουά, Τζον Φάλον, Νόρμπερτ Φερέρ, Μπλαντίν Μαρμιτζέρ, Φρανκ Πενό
Τη μέρα που περνούσε ο κομήτης του Χάλεϊ, ένα νεαρό αγόρι, ο Κρις, βίωσε τον άγριο θάνατο των γονιών του. Έντεκα χρόνια μετά ένας άλλος κομήτης περνά κοντά από τη Γη και ο Κρις διαπιστώνει πως αυτό επηρεάζει τους ενοίκους της πολυκατοικίας που ζει, μετατρέποντάς τους σε κάτι τρομακτικό. Φαίνεται πως επηρεάζονται από το πέρασμα του κομήτη και γίνονται βίαιοι. Ο Κρις προσπαθεί να ξεφύγει από το κτίριο με τη βοήθεια ενός οπλισμένου ενοίκου