Γράφει ο Στράτος Κερσανίδης
Μόνον τρεις είναι οι νέες ταινίες στην κινηματογραφική εβδομάδα που ξεκινάει σήμερα. Το καλό είναι πως και οι τρεις αξίζουν τηυς προσοχής μας.
Ο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΛΑΖΑΡ
MONSIEUR LAZAHR
Σκηνοθεσία: Φιλίπ Φαλαρντό
Πρωταγωνιστούν: Μοχάμεντ Φελάγκ, Σοφί Νελίς, Εμιλιέν Νερόν, Ντανιέλ Προυλ
Η αυτοκτονία μιας δασκάλας αναστατώνει ένα σχολείο στο Μόντρεαλ και ιδιαίτερα τους μαθητές και τις μαθήτριες. Η αυτόχειρας κρεμάστηκε μέσα στην τάξη και την βρήκε ένας μαθητής, ο Σιμόν. Κάποια μέρα εμφανίζεται στο σχολείο ο Μπασίρ Λαζάρ, ο οποίος είναι από την Αλγερία, και ζητά από τη διευθύντρια να προσληφθεί στη θέση της δασκάλας που αυτοκτόνησε. Μετά από μερικές μέρες πιάνει δουλειά μέσα σε μία τάξη, στην οποία πέφτει βαριά η σκιά του τραγικού γεγονότος. Ο κύριος Λαζάρ αρχίζει σιγά- σιγά να χτίζει τη σχέση του με τους μαθητές οι οποίοι είναι επηρεασμένοι από την αυτοκτονία. Στην προσπάθειά του να τους συμπαρασταθεί, δε διστάζει να μιλήσει για το γεγονός και να τους κάνει να προσεγγίσουν την έννοια της απώλειας. Άλλωστε όπως μαθαίνουμε στη συνέχεια κι ο ίδιος κουβαλά το βάρος της απώλειας μέσα του. Ο χαρακτήρας του ξεδιπλώνεται ακόμη περισσότερο όταν τον βλέπουμε να καταθέτει σε μία επιτροπή για να ζητήσει άσυλο στον Καναδά ως πρόσφυγας, με το επιχείρημα πως εάν επιστρέψει στην πατρίδα του κινδυνεύει να δολοφονηθεί από τους φανατικούς ισλαμιστές. Κουβαλώντας το δικό του σταυρό ο κύριος Λαζάρ συνεχίζει να δουλεύει με τους μαθητές με αγάπη κι επιμονή καταφέρνοντας να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους. Η ταινία καταλήγει σε ένα γλυκόπικρο και ελλειπτικό φινάλε με το παρελθόν να λειτουργεί καταλυτικά στις εξελίξεις.
Ο σκηνοθέτης επιλέγει την ήρεμη και αργή κινηματογράφηση, αναδεικνύοντας έτσι και το χαρακτήρα του κεντρικού του ήρωα. Ενός ανθρώπου που η βία που έχει βιώσει τον έχει οδηγήσει πλέον σε μία ήρεμη και στοχαστική αντιμετώπιοση της ζωής. Μια ταινία με έντονο το στοιχείο του λυρισμού η οποία αφηγείται μια ανθρωποκεντρική ιστορία χωρίς ιδαίτερες εξάρσεις, αλλά με μικρές κορυφώσεις εκεί που χρειάζεται. Μια ταινία για την απώλεια, τη μοναξιά και τους εσωτερικούς δαίμονες που βασανίζουν τους ανθρώπους και που χωρίς να είναι το αριστούργημα του καναδέζικου κινηματογράφου, είναι μια δουλειά συνεπής, ευαίσθητη και συγκινητική
Ο Φιλίπ Φαλαρντό αγγίζει και το τεράστιο θέμα της μετανάστευσης χωρίς να εμβαθύνει ιδιαίτερα. Φαίνεται πως δε θέλει να το κάνει, απλά το δίνει ως ένα δομικό στοιχείο στο χαρακτήρα του κυρίου Λαζάρ και στο πως αυτό επηρεάζει τη σχέση του με τους μαθητές. Κι αυτό είναι το κεντρικό στοιχείο, το ρεζουμέ. Ο τρόπος δηλαδή, που πλησιάζει τις ταραγμένες παιδικές ψυχές σε μια προσπάθεια να τις συμφιλιώσει με την τραγωδία. Κι όλα αυτά σε μια κοινωνία από τις πλέον εξελιγμένες, την καναδική, η οποία αντιμετωπίζει τα δικά της αδιέξοδα και κάποιες «πολιτικά ορθές» αγκυλώσεις στο εκπαιδευτικό της σύστημα.
«Ο εξαιρετικός κύριος Λαζάρ» είναι προσαρμογή για τον κινηματογράφο του θεατρικού έργου της Εβελίν ντε λα Σενελιέρ. Έχει τιμηθεί με το βραβείο κοινού και το βραβείο Βαράιετι Πιάτσα Γκράντε στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο και με βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ του Σίδνεϊ. Στον Καναδά έχει τιμηθεί με 6 βραβείο ανάμεσα στα οποία καλύτερης ταινίας, διασκευασμένου σεναρίου, σκηνοθεσίας και ανδρικού ρόλου για τον Μοχάμεντ Φελάγκ.
BARBARA
Σκηνοθεσία: Κρίστιαν Πέτζολντ
Πρωταγωνιστούν: Νίνα Χος, Ρόναλντ Ζέρφελντ, Ράινερ Μποκ, Κριστίνα Χέκε
Η Μπάρμπαρα είναι γιατρός και αποφασίζει να κάνει αίτηση για να μεταναστεύσει στη Δύση. Το αποτέλεσμα είναι, να μετατεθεί σε ένα νοσοκομείο σε μια μακρινή κωμώπολη. Αυτά συμβαίνουν το 1980 στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας όπου δεν ήταν εύκολο για τους πολίτες της χώρας να ταξιδέψουν στο εξωτερικό. Μετά από αυτό ο αγαπημένος της Γιοργκ, που ζει από την άλλη πλευρά των συνόρων, σχεδιάζει την απόδρασή της μέσω της Βαλτικής. Στο μεταξύ η Μπάρμπαρα κάνει όσο καλύτερα μπορεί τη δουλειά της περιμένοντας τη μεγάλη στιγμή. Ο προϊστάμενός της, Αντρέ, τη φροντίζει ιδιαίτερα και πιστεύει στις ικανότητές της. Η ίδια διαπιστώνει πως ο Αντρέ έχει ένα ακατανίκητο χαμόγελο. Όταν μάλιστα την καλύπτει όταν βοηθά μια νεαρή, τη Στέλλα, να το σκάσει, η Μπάρμπαρα δεν ξέρει τι να υποθέσει. Και ενώ συμβαίνουν αυτά η μέρα της απόδρασης πλησιάζει.
Ο Πέτζολντ καταγράφει με εξαιρετικιό τρόπο τη ζωή στην Ανατολική Γερμανία,. Δεν κραυγάζει ούτε κάνει φτηνό αντικομουνισμό, αλλά αποτυπώνει μια σκληρή πραγματικότητα που συχνά έφτανε στα όρια του παραλογισμού. Ο φόβος βρίσκεται παντού, κάθε ενέργεια των ανθρώπων μπορεί να θεωρηθεί ως εχθριική προς το καθεστώς. Ο γερμανός σκηνοθέτης με μια κριτική ματιά μιλά για τη σταλινική εκτροπή, για τον ολοκληρωτισμό των χωρών του «υπαρκτού σοσιαλισμού».
ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ ΟΒΕΛΙΞ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ
ASTERIX ET OBELIX: AU SERVICE DE SA MAJESTE
Σκηνοθεσία: Λοράν Τιράρ
Πρωταγωνιστούν: Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Εντουάρ Μπαέρ, Κατρίν Ντενέβ, Γκιγιόμ Γκαλιέν, Φαμπρίς Λουκινί, Βενσάν Λακόστ
Oι θρυλικοί Αστερίξ κι Οβελίξ ταξιδεύουν αυτή τη φορά στη Βρετανία μεταφέροντας ένα βαρέλι με το διάσημο μαγικό φίλτρο, για να βοηθήσουν τη Βασίλισσα στον αγώνα κατά των Ρωμαίων. Έξαλλος, ο Καίσαρας επιστρατεύει τους Νορμανδούς, αλλά πολύ σύντομα Γαλάτες, Βρετανοί, Νορμανδοί και Ρωμαίοι μπλέκονται σ’ ένα τρελό κυνηγητό για ν’ αποκτήσουν το φίλτρο που θα τους χαρίσει τη νίκη.
Πολύ καλή κινηματογραφική μεταφορά.